ในฐานะ Developer เราเรียนรู้อะไรจาก Wildebeest Migration
ตอนเช้าได้ฟังที่ดีเจเหมียวคลื่น Get 102.5 มาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับที่ไปเที่ยวเคนย่า แล้วได้ไปดูฝูง wildebeest อพยพ ตอนฟังก็รู้สึกตื่นเต้นตามไปด้วย
wildebeest เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง รูปร่างคล้ายวัว มีเขาโค้ง และมีเครายาว อาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูง การอพยพจะเริ่มต้นตอนที่เข้าหน้าแล้งของพื้นที่ที่มันอยู่อาศัย เพื่อไปยังแหล่งอุดมสมบูรณ์อีกแห่ง ตามทิศทางของกลุ่มฝนที่ตกก่อนหน้านี้ นั่นคือ เมื่อฝนตกในบริเวณถัดไป หญ้าอ่อนเริ่มขึ้น หญ้าตรงที่พวกมันอยู่ก็เริ่มหมด และพื้นดินเริ่มแห้งแล้ง พวกมันก็จะเริ่มทำการอพยพ และพอในพื้นที่ถัดไปเริ่มแห้งแล้งอีก พวกมันก็จะอพยพกลับมาอีก วนไปวนมาเป็นวงกลมทุก ๆ ปี ดังนั้นในทุกปี จะมีนักท่องเที่ยวจำนวนมากไปคอยดูการอพยพของพวก wildebeest เสมอ ๆ
ฝูง wildebeest มีประมาณทั้งหมด 1.8 ถึง 2 ล้านตัว แต่เวลาอพยพ จะอพยพไปเป็นกลุ่มย่อย ๆ นำโดยหัวหน้าฝูงที่แข็งแรง เดินเรียงกันเป็นแถว และมีตัวที่คอยระวังหลังจากสัตว์นักล่าบริเวณนั้น ๆ
บนเส้นทางที่มันจะต้องอพยพมันมีระยะทางไกลถึง 1,500 กิโลเมตร ระหว่างทางมันจะต้องเจอกับฝูงนักล่าที่คอยจ้องจับพวกมันเป็นอาหารเช่น เสือ สิงโต ไฮยีน่า รวมถึงอุปสรรคต่าง ๆ ที่ต้องเจอ เช่น การข้ามแม่น้ำที่พวกมันจะต้องกระโดดลงน้ำ บุกลุยฝ่ากระแสน้ำเชี่ยว และแน่นอน ยังมีนักล่าที่รอคอยการมาถึงของพวกมันอยู่ในน้ำอีก นั่นคือ จระเข้ นี่ยังไม่รวมสัตว์ขี้โมโหอย่าง ฮิปโปโปเตมัส ซึ่งถึงแม้จะไม่ได้ฆ่า wildebeest เพื่อเป็นอาหาร แต่การที่ wildebeest เข้าสู่พื้นที่ของฮิปโป ก็เป็นสาเหตุที่สำคัญที่ทำให้ฮิโปเข้ามาจัดการ wildebeest ได้
ดังนั้นตอนมันจะต้องข้ามแม่น้ำ มันจะให้ wildebeest กลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มนึงลองลุยข้ามไปก่อน เมื่อข้ามได้ก็จะให้ที่เหลือทั้งหมดข้ามไป แต่สุดท้ายแล้ว ก็ยังมีตัวที่ถูกโจมตีจากนักล่าอยู่ดี ซึ่งถ้าไม่ใช่ตัวแรก ๆ เลย ก็จะเป็นตัวที่อยู่รั้งท้าย
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ในเส้นทางที่ยาวไกล มี wildebeest ถูกฆ่าประมาณ 200,000 ตัว แต่ในทุก ๆ ปี จะมี wildebeest เกิดใหม่ประมาณ 500,000 ตัว และวัฏจักรแบบนี้ก็ดำเนินไปทุกปี
ย้อนกลับมามองตัวเอง
เราทำซอฟต์แวร์ขนาดใหญ่ เราลงทุนมาก ใช้เวลายาวนาน เหมือนกับการเดินทางของ wildebeest เราเจอปัญหาต่าง ๆ มากมาย เหมือนกับอุปสรรคต่าง ๆ ที่พวกมันเจอ หลาย ๆ ปัญหาเกิดขึ้นซ้ำ ๆ วิธีการที่เราจัดการกับปัญหานั้น ๆ เราทำอย่างไร เราเลือกที่จะหาความรู้เพิ่มเติม เลือกที่จะทำอะไรบางอย่างเพื่อที่จะไม่ให้ปัญหานั้นเกิดขึ้นอีก หรือเราไม่ทำอะไรเลย แล้วรอให้ปัญหานั้นเกิดขึ้นอีกแล้วค่อยแก้ไข
ระยะเวลาที่เราผ่านเส้นทางการทำงานมา ไม่ว่าจะนานมากน้อยขนาดไหน มันเปลี่ยนเป็นประสบการณ์ให้เราได้มากน้อยแค่ไหน ผมชอบประโยคหนึ่งที่จั๊วะเคยพูดไว้
“คุณทำงานมา 12 ปี หมายถึงคุณมีประสบการณ์ทำงาน 12 ปี หรือคุณมีประสบการณ์ทำงาน 1 ปี 12 ครั้ง”
wildebeest เองก็พยายามเรียนรู้ และปรับตัว มีการให้บางตัวคอยระวังหลังให้ เพื่อป้องกันการจู่โจมจากนักล่าบนบก มีการให้กลุ่มนำลุยน้ำข้ามไปก่อนเพื่อเช็คความปลอดภัย พวกมันเรียนรู้ที่จะพยายามเอาชีวิตรอด การไม่เรียนรู้ของพวกมันมีความหมายคือความตาย ถึงแม้จะยังมีตัวที่ตายอยู่มาก แต่นี่มันก็อาจจะเป็นสุดขีดที่มันทำได้แล้ว สิ่งอื่นที่จะช่วยได้แต่อาจจะต้องใช้เวลาก็น่าจะเป็นการวิวัฒนาการไปเป็นสัตว์ที่มีความสามารถมากกว่านี้
บนเส้นทางการพัฒนาซอฟต์แวร์ก็เช่นกัน เราควรจะเรียนรู้จากข้อผิดพลาดจากสิ่งที่เราได้ทำลงไป และป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก เราผิดพลาดได้ แต่เราไม่ควรผิดพลาดซ้ำที่เดิม การผิดพลาดซ้ำ ๆ ที่เดิม มันเป็นตัวบอกว่าเราไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยจากสิ่งที่ผ่านมา
อย่าล้มซ้ำ ๆ ที่เดิมจนหัวเข่าด้าน แล้วบอกว่าล้มจนชินแล้ว ไม่รู้สึกอะไรแล้ว ปัญหาบางปัญหา เราแค่ชินกับมัน ไม่ได้แปลว่ามันจะไม่ใช่ปัญหา แก้ไขมัน ทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้น วันละนิดก็ยังดี
pingback : http://www.chonla.com/as-a-developer-what-do-i-learn-from-wildebeest-migration/
