Zamanda Tefekkür

Gözlerinde hüznü var, tüm geçmiş zamanın

Kim bilir ki neler gördün, neler yaşadın

Kafanda kasket, bir müddet oturdun kaldın

Yüzünde parıltısı, bilinmez bir anın

Hayat denilen oyun, beşikten mezara

Nasıl bağlıysa kumarda, her şey bir zara

Hayat da öyle bazen beyaz, bazen kara

Geçip gidersin dünyadan, kalbinde yara

Düşünüyorsun belki; n’oldu , ne kazandık?

Hep yüzümüzde maskeler, kaldıramadık

Çöplük ortasında tuttuk, inci aradık

Bir rüzgâr esti, bir anda ortada kaldık

Kalmadı âhenk, günümüz hallaç pamuğu

Bir darbe ile çatladı, nizam kabuğu

Her yol mübah, isteyenin at koşturduğu

Bir dünya ki bu, cahilin ilmi yonttuğu.

Kerem Yakut