Bert Kamoen

kim-ling nicolai
OpenVRT
Published in
4 min readNov 20, 2020

--

Bij OpenVRT zijn we steeds op zoek naar jong digitaal talent. Gewoon omdat we nieuwsgierig zijn maar ook omdat we in de toekomst misschien iets voor elkaar kunnen betekenen! Daarom hebben we een oproep aan onze jonge creatives gedaan, om hun afstudeerprojecten met ons te delen. De komende weken zullen wij een aantal talenten in de kijker zetten. Want ze verdienen het!

Wat studeer(de) je en waarom heb je voor die richting gekozen?

Het voelt gek om te zeggen, maar ik ben officieel afgestudeerd en mag me professioneel noemen? Voelt nog altijd vreemd… Maar ik ben afgestudeerd in film. Dit heb ik gestudeerd aan het Narafi in Brussel.

Film studeren was voor mij een heel logische keuze, want al sinds kindsaf aan ben ik met film bezig. Eerst met de meest simpele Logitec-webcam van mijn ouders, maar uiteindelijk kocht ik mijn eigen camera en voelde ik pas echt hoe graag ik met film bezig was.

In het middelbaar wou ik naar de kunstschool gaan, maar mijn ouders lieten dit niet toe. Zij waren van mening dat ik nog te jong was om zo een specifieke keuze te maken, en wilden me zo lang mogelijk in een algemene richting houden. Na mijn middelbaar mocht ik wel kiezen wat ik wou doen. Toen nam ik hen dat kwalijk, maar nu snap ik de keuze volledig en ben ik ook blij dat ze dat gedaan hebben.

Wat inspireert je? (Instagramaccounts, YouTube channels, kunstenaars, …)

Echt specifieke idolen, of inspiraties heb ik niet. Wel haal ik inspiratie uit alles om mij heen: van mensen, tot natuur, tot films, tot muziek. Alles kan een trigger zijn om iets creatief te bedenken.

Tegenwoordig hou ik ook een map bij met films, screenshots of muziek waar ik ideeën van krijg. Zo kan ik bij een brainstorm bijvoorbeeld naar die map teruggaan om zo creativiteit wat te triggeren (klinkt nu mega artsy fartsy, en alsof ik één of andere creatieve goeroe ben. Maar valt allemaal wel heel goed mee, haha.)

Wat is de droomjob die je graag wil doen en waarom lijkt je dat zo’n toffe job?

Dit is echt een dilemma… Zeker omdat ik momenteel op een punt in mijn leven sta waar ik daadwerkelijk een keuze moet gaan maken. Een droomjob is voor mij een job die mij toelaat creatief te zijn, te experimenteren en ook gewoon van veel laat proeven. Het ene moment technisch bezig zijn, het andere moment ideeën bedenken, verhalen vertellen, en dan weer eens iets totaal anders.

Het probleem bij mij is dat ik alles graag doe. En dus ook geen keuzes kan maken. Alles graag doen is een gift, maar op dit moment voelt het eerder als een vloek.

Als je gaat werken binnenkort, waar kijk je dan naar uit?

Het is super vreemd, want ik kijk al jaren uit om te gaan werken. Van de verplichte schoolbanken weg te lopen, geen theorie meer te moeten studeren en eindelijk doen wat ik altijd graag heb gedaan. En enerzijds ben ik super blij dat ik dat nu eindelijk kan doen en mijn eigen baas kan zijn. Maar anderzijds is het wel enorm beangstigend, zeker in deze tijden, om een zekerheid te creëren en echt te weten wat ik nu precies wil doen.

Ik kijk er gewoon enorm naar uit om samen te werken met zoveel creatieve mensen. Te doen wat ik al heel mijn leven graag doe, en hiervoor gewoon betaald te worden?

Vertel eens wat meer over je eindwerk en hoe het tot stand kwam.

Mijn documentaire ‘Praat Met Me’ is een intiem portret tussen mijn moeder en mezelf, waarin ik verspreid over enkele weken gesprekken ben aangegaan over onderwerpen die we normaal gezien uit de weg lopen. Ik wou vooral de schoonheid van gesprekken laten zien en dit op een heel trage, mooie manier vertellen.

Oorspronkelijk was het totaal niet mijn plan om een documentaire te maken. Ik ging samen met Flip Hermans, een goede vriend van het Narafi, een absurde komische kortfilm maken. We vonden dat er altijd zo serieuze films gemaakt werden (haha, wel ironisch dat ik nu net dat gedaan heb), en wouden eens iets totaal anders proberen. Ik wist dat mijn hart bij documentaires lag, maar koos er toch voor om een fictie te maken.

Maaaaaaarrr toen kwam heel de corona-lockdown en werden alle kortfilms afgelast. Ik besloot om dan maar een documentaire te maken, en ik ben zo enorm blij dat ik die keuze toen gemaakt heb. Want het is de eerste keer dat ik oprecht kan zeggen dat ik trots ben op wat ik gemaakt heb.

Berts eindwerk ‘Praat Met Me’:

Elevator pitch: verkoop jezelf in 280 tekens.

Heb je ook wel eens last van een creatief dipje? Weet je niet goed hoe je een bepaald idee in beeld moet brengen? Ben jij op zoek naar een frisse blik op jouw project? Koop dan nu de nieuwe Bert Kamoen, allround filmmaker en creatieveling.

Nu verkrijgbaar in Brussel en omstreken

(en dat was exact 280 tekens. Maar hey, even serieus. Als iemand van jullie zou willen samenwerken, hit me up! @bertmeteenb, of bert@hoekaf.be)

--

--