De 20 van 2021: Lio Merckx
Ze is graag met veel zaken tegelijkertijd bezig waardoor er een kruisbestuiving ontstaat tussen alles waar ze mee bezig is. Haar masterproef is een luisterspel waarin de focus op de schoonheid van het klein menselijke geluk ligt. Het werd een fictief verhaal, maar dan wel eentje dat heel dicht bij de realiteit aanleunt.
Meet Lio Merckx uit ‘De 20 van 2021’!
Hoe ben je bij de opleiding radio beland?
In het middelbaar heb ik woordkunst-drama gestudeerd. Op sociaal en creatief vlak ben ik daar helemaal opengebloeid, maar na 6 jaar toneel besefte ik ook wel dat acteren niet echt mijn ambitie was. Per toeval ben ik op de opleiding radio aan het RITCS gestoten, wat voor mij een perfecte match leek te zijn. Ik kon nog creatief bezig zijn met mijn stem, maar hoefde daarvoor niet in de spotlight te staan. Tijdens mijn opleiding ben ik beginnen inzien wat voor een fantastisch medium geluid is. Je kan een fictieve wereld creëren waarin een luisteraar zelf invulling kan geven over hoe die wereld er in hun hoofd uitziet.
Hoe zou je je werk omschrijven?
Ik probeer zaken altijd zo realistisch mogelijk weer te geven. Er zitten wel elementen in die onrealistisch zijn, maar realistisch aanvoelen. Het zijn dingen die heel normaal lijken te zijn, waar iedereen zich in die situatie kan bevinden. Die dagdagelijkse dingen probeer ik vast te leggen en op een mooie manier weer te geven. Omdat gewone dingen ook mooi kunnen zijn.
Wanneer ben je tevreden over je werk?
Als ik het zelf nog eens beluister, hoor ik alles dat beter had gekund. Ik zou alle foutjes eruit willen halen en er steeds mee bezig willen blijven, maar op een bepaald punt moet je zeggen dat dit het is en wordt. Ik moet leren om er tevreden mee te zijn, want perfectie kan ook in imperfectie zitten.
Desondanks zal ik mijn werk nooit echt perfect vinden en dat is prima. Op dat vlak ben ik wel redelijk streng voor mezelf. Maar daardoor blijf ik actief zoeken naar het ‘volgende’, om steeds beter te doen en te blijven groeien. Want iets dat al perfect is, kan je niets meer bijleren.
Wanneer ik enthousiaste reacties krijg van vrienden en familie geeft me dat wel een voldaan gevoel. Hetzelfde gevoel zoals je vroeger in de lagere school een sticker op je toets krijgt wanneer je het goed gedaan had.
Wat is de grootste uitdaging die je al bent tegengekomen?
Een van de grootste uitdagingen die ik tot nu toe ben aangegaan is het schrijven van het scenario voor mijn masterproef. Dat lijkt misschien niet zo’n grootse uitdaging maar ik ben gezegend met dyslexie en voor mij voelde het resultaat aan als een soort overwinning. Door mijn dyslexie heb ik vaak moeite om vlotte en foutloze zinnen te construeren, wat mij onzeker en bang maakte om iets te schrijven, laat staan om het te delen. Gelukkig dwing ik mezelf soms om iets te doen dat buiten mijn comfortzone ligt en dat is in dit geval goed uitgedraaid.
Welk effect heeft deze pandemie gehad op jouw workflow?
Ergens ben ik blij dat ik mijn ‘Frans’ heb kunnen maken in een tijd als deze. De periode vlak voor de pandemie zat ik vast en was ik niet helemaal tevreden over mijn concept.
Door de extra tijd kon ik een paar stappen terugzetten en mijn concept omgooien naar een fictiestuk.
Onder het motto “er is niets mis met een beetje ambitie” ben ik beginnen te werken aan het scenario dat tegen midden mei zo goed als af was. Daarnaast waren theaterzalen gesloten en stond alles stil, acteurs hadden minder werk en meer tijd om bijvoorbeeld een stem in te spreken voor het eindwerk van een masterstudent radio. Zo heb ik kunnen werken met Pieter-Jan de Peapen, Sofie Palmers, Rikkert van Dijck, Greg Timmermans en Alejandra Theus voor de stemmen en maakte Linde Notenbaert de muziek voor dit project.
Wat ik de afgelopen periode ook geleerd heb, is dat je jezelf en jouw werk, maar vooral jezelf tijd moet kunnen gunnen. Ik ben minder gespannen wanneer ik iets maak en kom niet meer in die negatieve spiraal terecht. Je mag het jezelf gunnen om iets megaslecht te maken. Je mag vooral het plezier dat je haalt uit het maakproces niet verliezen.
Voor de lockdown zei ik altijd dat je moet blijven doorgaan en je niet mag stoppen want anders geraak je er niet. Terwijl dat eigenlijk niet nodig was. Als je jouw werk even aan de kant kunt leggen kan je je gedachten even resetten. Ik zat met een bepaalde rust in mijn hoofd omdat er niet zoveel meer mogelijk was en had zeeën van tijd. En dat was best aangenaam om mee te werken, vooral een grote luxe op dat moment.
Wat is je favoriete project waar je tot nu toe aan hebt gewerkt?
Ik kan met volle overtuiging zeggen dat ‘Frans’ mijn meest favoriete project tot nu toe is. Ik heb veel tijd in het scenario kunnen steken en heb ook de luxe gehad om het soms een paar dagen te laten liggen. De stress voor de opnames was ook maar slechts een bijzaak, omdat ik heb kunnen samenwerken met fantastische acteurs en me tijdens de draaidagen echt geamuseerd hebt.
Mijn grootvader heeft me ooit beweerd dat hij maar op zes momenten in zijn leven echt gelukkig zou zijn geweest. ‘Frans’ is een verklanking van mijn interpretatie van zijn zes gekoesterde momenten. Een luisterspel waarin de focus op de schoonheid van het kleine menselijke geluk ligt, een fictieverhaal die heel erg bij de realiteit aanleunt.
Als luisteraar krijg je het gevoel dat dit een gesprek was tussen twee mensen waar toevallig een micro tussen geplaatst is, wat heel natuurlijk aanvoelt. Mijn vader vertelde ook dat ik een realistisch beeld heb geschetst van hoe mijn grootvader was. En daar ben ik stiekem wel trots op.
Waar haal je inspiratie vandaan?
Ik ben iemand die onbewust inspiratie oppik uit de omgeving en dit belandt volgens mij ook onbewust in mijn werk. Net door die willekeurige gesprekken kom ik uit op bepaalde zaken, ideeën, … Ze hebben daadwerkelijk een functie, ze geven mij richting.
Echt één specifieke inspiratiebron heb ik dus niet. Bij het maken van ‘Frans’ werd ik begeleid door een zelfgekozen promotor. Ik heb het geluk gehad dat Wederik de Backer tijd en goesting had om mij onder zijn vleugels te nemen. Naast advies voor het scenario en de regie gooide Wederik regelmatig nog wat extra input op mijn inspiratieberg. Als ik toch even vastzat, had ik wel een film of podcast klaar staan om inspiratie uit te halen.
Aan welke projecten werk je momenteel?
Dit jaar ben ik aan een nieuwe studie begonnen. Na mijn 4 jaar aan het RITCS begon ik heimwee te krijgen naar theater. Met veel goesting om dingen met mijn handen te gaan maken ben ik begonnen aan interieurvormgeving op Luca School of Arts om uiteindelijk verder te kunnen gaan als theatervormgever.
Hoe ziet de nabije toekomst er voor jou momenteel uit?
Die ziet er niet bepaald spannend uit. Ik steek veel tijd in mijn studies en dat houdt me bezig. In de toekomst hoop aan nieuwe projecten mee te mogen werken en mezelf steeds verder te blijven ontplooien. Een ambitie is toch om ooit aan een theatervoorstelling mee te werken of er zelf één te maken.
Wat zou je graag willen vertellen aan je vroeger zelf die toen met Radio is begonnen is begonnen?
Ergens zou ik niets willen zeggen tegen die persoon omdat het afgelegde pad dan waarschijnlijk anders zou verlopen. En langs de andere kant, ik zou zeggen dat fouten maken een belangrijk deel is van de evolutie die je gaat meemaken. Als je eenmaal tegen een muur bent gelopen vergeet je nooit meer te bukken.
Wil je weten waar Lio nu aan werkt?
Benieuwd naar de andere makers in de reeks ‘De 20 van 2021’? Je vindt ze allemaal hier!
