Internet of literally everything: het paradijs voor de tamzak

Gooi die to-do list in de vuilbak. Vandaag blijf je binnen en als je wilt, doe je dat voor altijd. Welkom in de toekomst, je hoeft er absoluut niets anders te doen dan naar je scherm te turen om in leven te blijven.

“Ik bestel het wel.”

Soms word ik licht nostalgisch wanneer de homepagina van Bol.com op mijn beeldscherm verschijnt. Er was een tijd dat al mijn aankopen vooraf werden gegaan door een precair geplande daguitstap naar het dichtstbijzijnde winkelcentrum. Anno 2019 open ik simpelweg mijn laptop vanuit de zetel, ligt de wereld aan mijn voeten en wordt hij de dag nadien al aan mijn deur afgeleverd door een onbekende (voor 23:59u besteld, morgen in huis).

Wanneer ik na een lange dag op mijn appartement arriveer en me realiseer dat ik echt geen zin heb om achter het fornuis te kruipen, heeft de Deliverookoerier al bijna aangebeld. Geen idee hoe mensen in buitensteden en plattelandsdorpjes het doen, maar dit is hoe wij stadsmussen aan ons evenwichtig dieet komen.

Sinds enkele jaren is het perfect mogelijk om heel mijn hebben en houden online te regelen. Ik hoef me niet meer naar huis te haasten om boodschappen te doen, vermijd rijen aan de paskamers en hoef geen ijverige verkopers meer af te wimpelen wanneer ze me een broodrooster met Bluetooth aan willen smeren. Wij millennials hoeven onszelf dankzij het Internet of Convenience over niets meer zorgen te maken, buiten onze VISA afrekening.

In de Pixar film Wall-E (2008) werd het overlevende deel van de toekomstige wereldbevolking voorgesteld als een bende continu aan het scherm gekluisterde idioten met overgewicht, verwend door luxueuze technologie en onwetend over de tragische wereld waarin

ze zich bevinden. Wanneer ik nu vanuit mijn luie zetel online een maaltijd bestel omdat ik alweer geen zin heb om zelf te koken, komt dat dystopische mensbeeld toch net iets te dichtbij.

“Heeft innovatie mij dan echt in een gemakzuchtige tamzak getransformeerd die elk taakje uitbesteed aan een digitale service?”

Wel, nee. Zo drastisch is het allemaal niet.

Door de technologische vooruitgang van de voorbije decennia werden we geconditioneerd om in alles gemak, snelheid en efficiëntie te vinden. All you need is een goede internetverbinding en een beetje geduld. Ooit waren we tevreden met grasmaaiers en vaatwassers, nu betalen we met plezier extra om ons huis niet meer te moeten verlaten voor een tocht naar de supermarkt. Om nog maar te zwijgen van de ultieme futuristische natte droom dat je smartkitchen robots nog voor je uit bed bent gekomen reeds een flat white en eggs benedict voor je hebben klaargezet om nadien door je zelfrijdende auto naar je werk te worden gebracht (ik kan niet wachten).

Innovatie afdoen als louter iets waar de mens lui en zwak van wordt is echter een schot in onze eigen voet. Geen haar op mijn hoofd dat er immers nostalgisch aan terug denkt dat een paar keer scrollen door m’n Google zoekresultaten in het verleden gelijk stond aan een uitgebreid bezoek aan de bibliotheek. Het idee dat we door innovatie en nieuwe services in luie monsters veranderen kan dus wat mij betreft netjes aan de kant geschoven worden. Technologie geeft ons de mogelijkheid onze taken sneller uit te voeren en problemen efficiënter op te lossen, wat er voor zorgt dat we meer tijd hebben voor andere zaken. We krijgen meer tijd om ons actief op andere doelen te focussen en gaan in de praktijk technologie zelfs aanwenden om nog meer activiteit in onze dag te steken. Gemakzucht is een drijfveer voor innovatie, maar niet alle innovaties zorgen ervoor dat we transformeren in passieve vleeshompen. Het is immers ook door innovatie dat we sterker in monitoring worden, waardoor we bijvoorbeeld met z’n allen als een benden overactieve gekken aan onze fitbit of workout apps hangen in de hoop dat we nog een paar extra calorieën kunnen verbranden. Er zijn vaak te weinig uren in een dag, maar wij zijn de generatie die dankzij technologie het meest uit een dag probeert te halen.

En let’s face it, heel soms (wanneer je nog een volledige opinie te schrijven hebt vóór middernacht bijvoorbeeld) verruil je die uitstap naar een overvolle supermarkt met plezier voor een maaltijd die dankzij een paar tikjes op je scherm door een koerier gebracht wordt. Dat is niet lui, dat is efficiënt.