ลดภูมิคุ้มกันเรื่องแรงบันดาลใจให้มันต่ำ แล้วเราจะเป็นคนมีแรงบันดาลใจได้เสมอ

ในโพสก่อน คุณรวิศสัมภาษณ์ป๋าเต็ดว่า ทำไมป๋าเต็ดถึงมีพลังในการไปลองของใหม่ๆ ได้ตลอด ป๋าเต็ดบอกว่า อย่างแรกเลยคือความโชคดีที่อยู่ในครอบครัวที่เปิดกว้าง รสนิยมแต่ละคนก็ต่างกัน และทุกคนคุยกันได้ มันเลยส่งผลให้พอโตขึ้นมา จะไม่ตั้งแง่กับเรื่องต่างๆ จะรับฟังเพื่อทำความเข้าใจก่อน ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น พอเราเริ่มเข้าใจ มันก็จะทำให้ได้แง่คิดใหม่ จนทำให้พร้อมจะลองเรื่องใหม่ได้เสมอ

แล้วป๋าเต็ดเล่าต่อว่า การทำแบบนี้ คือการลดภูมิคุ้มกันเรื่องแรงบันดาลใจให้มันต่ำ พอภูมิคุ้มกันเรามันต่ำ เวลาเราอยากได้แรงบันดาลใจ เราไม่ต้องไปทะเล ไม่ต้องไปยืนบนภูเขา ไม่ต้องไปสวิส เพื่อจะได้มีแรงบันดาลใจ แค่นั่งอยู่บ้าน จิบกาแฟ ก็ทำให้เราเกิดแรงบันดาลใจได้แล้ว ซึ่งก็จะส่งผลให้เราพร้อมที่จะลองเรื่องใหม่ๆ เพราะเรื่องพวกนี้ทำให้เกิดแรงบันดาลใจได้ง่ายด้วย

ฟังแล้วก็เห็นด้วยเลย ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าหลายเรื่อง เราไปสร้างเงื่อนไขให้มันก่อนจะได้ลองมองดู หรือลงมือทำ ซึ่งเป็นการปิดกั้นความหลากหลายทางความคิด และเป็นการสร้างอคติเกินจริงขึ้นมาด้วย
เรื่องนึงที่เราเจอบ่อยในชีวิตประจำวัน (ไม่แน่ใจว่าเรียกแรงบันดาลใจได้ไหมนะ) คือการคิดว่า “มื้อนี้จะกินอะไรดี” ปกติเราก็ต้องกินอาหารทุกวัน แต่มันจะมีบางวัน (หรือบางทีก็หลายวันต่อกัน) ที่จะรู้สึกขึ้นมาว่า “ไม่รู้จะกินอะไรดี” มองในมุมหนึ่ง การไม่รู้จะกินอะไรดี ก็คือเรากำลังบอกตัวเองว่า เราอยากได้แรงบันดาลใจจากในการกิน สร้างเงื่อนไขขึ้นมา เช่น อยากได้อาหารที่อร่อย ถูกปาก ทำให้ชีวิตฉันในเวลานี้รุ้สึกดึ กินแล้วอิ่มเอม อยากลองอะไรที่ไม่ซ้ำซากจำเจ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นมาเป็นตัวขัดขวาง ทำให้เราตัดตัวเลือกออกมากมาย เพื่อมองหาความสมบูรณ์แบบอันนั้น

ถ้าเราทำตัวเป็นคนภูมิคุ้มกันต่ำ พอถึงเวลาจะกินข้าว ก็แค่เดินไปฟู้ดคอร์ท หรือร้านข้าว แล้วก็เลือกเอาจากของที่มี ไปหาแรงบันดาลใจกันตรงนั้นก็ได้ จะได้ไม่เกิดอคติก่อน หรือถ้าวันดีคืนดี ไถฟีดเฟสบุ๊คแล้วเจอร้านน่ากิน ก็ค่อยตั้งเป้าว่าจะไปกินร้านนั้น วันไหน เวลาไหน ทำแบบนี้จะช่วยลดเวลาในการต้องคิดว่า มื้อนี้จะกินอะไรดี ลงได้อย่างมากเลย

===

วีดีโอสัมภาษณ์
https://youtu.be/VlSIWbzXInk?t=3054