Don’t tell me everything

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมขอความช่วยเหลือเรื่องเกี่ยวกับฮาร์ดแวร์จากน้องคนนึงในบริษัทพาร์ทเนอร์ ผมกำลังมีข้อสงสัยในค่าบางอย่างที่ตัวฮาร์ดแวร์รีเทิร์นออกมา ผมสนใจว่าผมจะหยิบค่าตัวนี้มาสร้างอัลกอริธิมในการกรองข้อมูลได้มั้ย

“พี่รบกวนน้องนิดนึงครับ ช่วยเทสให้พี่หน่อยว่ารีดเดอร์มันรีเทิร์นค่า RSSI ออกมามั้ย พี่เห็นในสเปคมันเขียนว่าทำได้ พี่ไม่เคยลองของจริงอะ”

“แล้วถ้ามีเวลาช่วยเทสให้ลึกอีกนิดว่าถ้าระยะการอ่านมันต่างกัน ค่าที่รีเทิร์นออกมามันต่างกันอย่างมีนัยสำคัญมั้ยอะครับ เผื่อพี่เอาตัวเลขนี้มาเขียนโปรแกรมต่อได้”

ผมอธิบายสิ่งที่ผมอยากรู้ให้น้องเค้าฟังไป

วันรุ่งขึ้นด้วยความใจร้อนและอยากได้คำตอบโดยเร็ว ผมกับเพื่อนในทีมเลยของเทสเรื่องนี้กันเองซะเลย (พอดีมีอุปกรณ์อยู่ครบเซ็ต)

ใช้เวลาไม่นานก็พอจะเรียนรู้ได้ว่าค่า RSSI นั้นถูกรีเทิร์นออกมาจริง ระยะการอ่านมีผลต่อตัวเลขนี้แต่ความแตกต่างนั้นไม่ค่อยมีนัยสำคัญสักเท่าไร … ประมาณได้ว่าระยะอ่าน 1 เมตร ค่า RSSI คือ -41 ถ้าระยะอ่าน 2 เมตร ค่า RSSI จะเป็น -44

ผมก็ต้องคิดหนักต่อไปว่าจะเอามันมาใช้เป็นปัจจัยในการกรองข้อมูลดีมั้ย

เมื่อวานน้องคนนั้นโทรกลับมา “พี่ครับ ผมลองให้แล้วนะครับ ค่า RSSI มันรีเทิร์นกลับออกมาครับ ตอนนี้ผมจะเทสให้ละเอียดๆอีกหน่อย แล้วถ้าได้เรื่องยังไงแล้วจะบอกพี่อีกทีครับ”

ในเวลานั้นผมมีสองทางเลือก … ผมจะเลือกบอกน้องเค้าไปเลยก็ได้ว่า

“อ๋อ พี่รู้แล้วพี่เทสหมดแล้ว พี่เข้าใจมันแล้ว น้องไม่ต้องทำแล้วหละครับ”

หรือ

“อ๋อ ได้ครับ ยังไงรบกวนเทสต่อด้วยนะครับ ขอบคุณครับ”

และผมเลือกทางเลือกที่สอง เพราะผมคิดว่ามันเป็นโอกาสอันดีที่น้องเค้าจะได้เรียนรู้อะไรด้วยตัวเอง ทดลองด้วยตัวเอง เจอปัญหาและอุปสรรคที่เค้าต้องแก้ปัญหาเอง … เค้าจะได้ความรู้จากประสบการณ์ตรงซึ่งนี่คือเรื่องสำคัญ

ผมไม่มองเรื่องนี้เป็นการเสียเปล่า ผมเชื่อมาตลอดว่าการพัฒนาต้องการทั้งโอกาสและเวลา

ผมไม่มองว่าเรื่องนี้เป็นการทำงานซ้ำซ้อน ความรู้ที่ผมได้และความรู้ที่น้องเค้าได้มันไม่ตรงกันแบบร้อยเปอร์เซ็นต์และการแบ่งปันความรู้ตรงนี้จะยิ่งทำให้เราทั้งสองฝ่ายรู้มากขึ้น — ไม่ซ้ำซ้อนเลย

และผมไม่อยากเป็นคนทำลายแรงกระหายที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆของน้องคนนี้ ผมไม่อยากปิดกั้นโอกาสของคน ผมไม่อยากทำให้น้องเค้ารู้สึกหมดสนุกในงานที่เค้าทำ

ผมจึงเลือกจะไม่บอกเค้าทั้งหมด

และผมคิดว่าเค้าก็คงแฮปปี้ที่ “ตอนนี้เค้ายังไม่รู้อะไรทั้งหมด” :)

คิดและเขียนคือสิ่งที่ผมชอบ แบ่งปันคือสิ่งที่ผมรัก เพราะแบบนี้ทุกวันผมเขียนเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวจากชีวิตจริง จากประสบการณ์ จากแนวคิด จากอนาคตที่ดีผมมองเห็น และทุกอย่างที่ผมประยุกต์ใช้เพื่อสร้างให้อินเท็นติกเป็นบ้านที่น่าอยู่ บ้านที่เป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงเล็กๆที่สร้างความแตกต่างในสังคมได้ — มันน่าภูมิใจที่ผมรู้ว่า … ไม่ใช่มีแค่ผมคนเดียวที่อยากเห็นการพัฒนา :)

Inthentic On Facebook | Inthentic On Twitter | Inthentic On Instagram