Running Away
เรากำลังวิ่งหนีปัญหารึเปล่า?
เพื่อนผมคนนึงกำลังจะเปลี่ยนงานอีกครั้งในรอบสองปี ด้วยความเริ่มไม่มั่นใจว่ามันจะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องหรือไม่ เพื่อนผมคนนี้มาปรึกษาผมด้วยคำถามที่ว่า
“มีคนถามเรานะว่านี่เราหนีปัญหารึเปล่า เราก็เริ่มคิดและหละว่าเราหนีปัญหารึเปล่า?”
มองเปรียบเทียบกับตัวเอง ผมตอบเพื่อนกลับไปประมาณนี้
“เราไม่คิดว่ามันเป็นการหนีปัญหานะ เราเรียกว่ามันเป็นการรู้จักและเข้าใจตัวเองมากกว่า ในเมื่อสิ่งที่ทำอยู่มันไม่ใช่ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เราจะมองหาสิ่งที่ดีกว่าให้ตัวเอง”
มันกำลังจะมีความเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่เกิดขึ้นกับชีวิตผมในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ การตัดสินใจของผมก็ไม่ต่างจากเพื่อนผมเท่าไร … ทำไมผมถึงตัดสินใจลาออก ผมหนีปัญหาใช่มั้ย? คำตอบที่ผมบอกตัวเองก็เหมือนกับที่บอกกับเพื่อน “ไม่ใช่ เรารู้จักตัวเองมากขึ้นและเราก็เปิดโอกาสให้ตัวเองมากขึ้น”
ผมรู้ตัวดีว่าผมเป็นผู้นำที่ดีแต่เป็นผู้ตามที่แย่ (ยิ่งถ้ามีผู้นำห่วยๆด้วยนะ หึหึหึ) มันมาถึงจุดที่ต้องเปลี่ยนแปลงแล้ว ผมพิจารณาทางเลือกดูว่าถ้าต้องทุ่มเทเวลาและพลังงานที่ผมมีไปเพื่อ
- เปลี่ยนแปลงตัวเองจากผู้ตามที่แย่ให้เป็นผู้ตามที่ดี กับ
- พัฒนาตัวเองจากผู้นำที่ดีให้เป็นผู้นำที่ยอดเยี่ยม
สำหรับผมคำตอบมันชัดเจนมาก ทำไมผมต้องเสียเวลาเสียพลังงานกับการเป็นผู้ตามที่ดีขึ้นหละในเมื่อผมสามารถเป็นอะไรที่ดีกว่านั้นได้ ทำไมเพื่อนผมจะต้องทนทำงานที่ไม่ชอบ ในเมื่อมีทางเลือกอื่นรออยู่ แล้วแบบนี้เราจะเลือกอะไร?
- Developer ที่ดีกับ Project Manager ที่ยอดเยี่ยม
- Graphic Designer ที่ดีกับ Trainer ที่ยอดเยี่ยม
- Tester ที่เก่งกับ Pastry Chef ที่มีโอกาสประสบความสำเร็จ
- Marketing Staff ระดับกลางกับเจ้าของสวนมะนาว 5 ไร่
การเปลี่ยนแปลงพวกนี้ไม่ใช่การหนีปัญหาแต่มันคือการพัฒนาจุดแข็งเพื่อสร้างอนาคตที่ดีกว่าต่างหาก
ผมเขียนบทความนี้เพราะอยากเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เป็นอยู่ในอุตสาหกรรมการผลิตซอฟท์แวร์ให้ดีขึ้นตามความเชื่อและประสบการณ์ของผม ถ้าเพื่อนๆเชื่อในแนวทางเดียวกัน เรามาช่วยกันคนละไม้คนละมือทำให้สังคมของเราดีขึ้นครับ จะแชร์บทความนี้ผ่าน Social Network หรือจะแบ่งปันเรื่องราวนี้ให้คนที่นั่งข้างๆฟังบ้างก็ได้
The Future Has Arrived — It’s Just Not Evenly Distributed Yet, William Gibson
อนาคตอยู่ตรงนี้แล้ว เรามีหน้าที่ต้องถ่ายทอดมันออกไปให้คนอื่นได้สัมผัสสิ่งดีๆร่วมกันครับ
