به عنوان اولین مطلب در مدیوم تصمیم گرفتم در مورد خود مدیوم بنویسم که تازه چند روز است با آن آشنا شدم و در همین چند روز توجه من را به خوبی به خودش جلب کرده است.
وقتی از طریق توییتر برای اولین بار اسم مدیوم را شنیدم و کمی در این وبسایت به جست و جو پرداختم، ابتدا کمی گیج شدم. از خودم پرسیدم چرا یک کاربر باید از مدیوم خوشش بیاید؟ الان شبکه های اجتماعی بزرگی چون فیسبوک و توییتر وجود دارند که این امکان را در اختیار کاربران خود قرار داده اند که مطالب و نظرات خود را با دوستان خود به اشتراک بگذارند. ضمن اینکه وبلاگ ها هم همین امکانات را برای هر کسی که بخواهد بنویسد فراهم می کند. پس چه دلیلی برای استفاده از مدیوم وجود دارد؟
اما بعد از اینکه کمی بیشتر فکر کردم کم کم به پاسخ سوالاتم رسیدم. اگر از من بپرسید من مدیوم را یک شبکه اجتماعی نمی دانم، بلکه مدیوم بیشتر مثل یک وبلاگ اجتماعی است و همین ویژگی آن را متمایز می کند. از آن جالب تر اینکه اکثر شبکه های اجتماعی روی انواع محتوا بنا شده اند و جای خالی چیزی که بیشترین تمرکزش روی زبان نوشتاری باشد کم بود. اما حالا مدیوم این فضای خالی را پر کرده و این به نظر من که به نوشتن و خواندن علاقه زیادی دارم فوق العاده است.
اینجا هر کسی می تواند بنویسد و از نوشتن لذت ببرد و در عین حال نوشته های دیگران را هم بخواند و از خواندن نیز لذت ببرد. خواندن و نوشتن محتوای نوشتاری که از نظر من به مراتب از محتوای نوشتاری فیسبوک و توییتر ارزشمند تر هستند چون در قالبی کاملتر و پرمعنا تر نوشته می شوند و صرفا یک نوشتار کوتاه یا گذرا و ساده نیستند. از آن مهم تر، شیوه ارائه این مطالب است. مدیوم محیط بسیار مناسبی برای خواندن و نوشتن دارد. صفحاتی ساده و در بر گیرنده نوشته های من و شما، به دور از هر گونه تبلیغات و جلوه های دیگری که مزاحم توجه به متن نوشته ها شود. علاوه بر این امکان اضافه کردن نت به هر بخش از نوشته ها نیز خیلی برای من جالب به نظر رسید.
هر چند هنوز کمبود هایی در مدیوم حس می شود که از آن جمله می توان به پشتیبانی نکردن از نوشتار های از راست به چپ است اشاره کرد که بیشتر به چشم می آید، به خصوص زمانی که بخواهیم از مدیوم به زبان فارسی استفاده کنیم. اینکه هنوز مدیوم به طور کامل از همه زبان ها پشتیبانی نمی کند یکی دیگر از نکات منفی آن است. ضمن اینکه هنوز نرم افزاری از مدیوم برای تبلت ها و اسمارت فون ها ساخته نشده. البته معمولا اینگونه کمبودها طبیعی است و من امیدوارم به ندرت این مشکلات رفع شوند.
در مجموع، به نظر من این روزها کمتر کسی برای مطالعه وقت می گذارد. همیشه برای نادیده گرفتن مطالعه بهانه ای پیدا می شود. تلویزیون، یوتیوب، پادکست و خیلی از موارد دیگر سبب شده دیگر کمتر به مطالعه فکر کنیم و حتی مطالب نوشتاری در اینترنت را هم با تمرکز کامل نمی خوانیم و معمولا نیم نگاهی به آن می اندازیم و از آن می گذریم. بارها دیده ام کسی هم که یک روزنامه یا مجله در دست دارد به طور کامل مطالب آن را نمی خواند و فقط آن را ورق می زند و به خواندن سرتیتر ها بسنده می کند. مدیوم این امکان را فراهم کرده که در کنار کارهایمان که روزانه با کامپیوتر انجام می دهیم، زمانی را هم به خواندن اختصاص دهیم. همچنین این جرات را هم پیدا کنیم که خودمان هم بنویسیم و نویسندگان مطالبی که می خوانیم را به مخاطبان مطالب خودمان تبدیل کنیم. برای همین است که می گویم مدیوم تلاشی است برای احیاء زبان نوشتار. اینطور نیست؟
