Er o er më qo përtej largsive të kohes e prap në koh më kthe. Ta di kush jam sot , e kush isha dje. Më qo te krijimi i parë ta shoh se njeri ishte njeriu i parë. E prap në kohë më kthe e të bindem se unë jam Sot ai që isha Dje.
Në botë ka shumë Dyer që S`hapen e për në Qiell veq një der ka. Kjo der hapur kurr nuk është , se e mbyllur kurr ska qen.
Por dera e madhe për në qiell një të met të vogel e ka. Pos bijëve të njeriut , bijt e tjeter kujt si do. Por prap e hapur për mbi ta qëndron, pret ta kthejn kokën lart, e në Qiell t`shikojnë. Me zërin e zemrës mendjes ti thërrasin, kah dera e qiellit “ƒorte” të Bërtasin. Njeri jam Sot e dje Njeri kam Qen.