Je gaat het maken!
door Wieteke
Ik spreek Wassim bij Ajuau & Etta Gym, waar ik samen met Simone op een maandagavond op bezoek ben. De twee vrienden en eigenaren van de school zijn allebei aanstekelijke kickboksfans. Logisch dat daar een hele schare jongeren uit de buurt bij aansluit. Wassim is al klaar met zijn training en wil me best wat vertellen over kickboksen. Mooi, want ik weet er weinig van!
“Het ontplofte in m’n hoofd”
Wassim is 13 jaar en woont in de Aker, samen met zijn ouders, broer en zus. Hij voetbalde altijd graag, totdat zijn broer hem vertelde dat kickboksen “echt iets voor hem” zou zijn. Hij is lang, en volgens broer moesten de spieren getraind worden. Wassim is toen 2 of 3 keer wezen proeftrainen, en was daarna verkocht: “Ik kwam steeds vaker, ging meer trainen. Het ontplofte in m’n hoofd van: ‘Wassim, je gaat het maken!’ Ik hoop dat ik tijdens het gala op 28 januari een partij krijg en dat ik ga winnen, dat het me nog meer motivatie geeft.” Ik vraag Wassim hoe hij zich voorbereid, maar dat is niet zo belangrijk: “Ik train gewoon thuis, buiten met vrienden of hier. Maar bij die wedstrijd ga ik gewoon de ring in komen en m’n ding doen.”
Wassim kent bijna iedereen bij de gym. Hij heeft er nieuwe vrienden gemaakt en schudt tussen het praten door de handen van degenen die binnenkomen of naar huis gaan. Zijn andere vrienden zitten in de eerste klas van de middelbare school, op een enkeling na. Wassim zelf zit in het laatste jaar van basisschool de Punt, maar hij weet nog niet precies wat hij later wil worden: “Ik hou me liever met sport bezig dan met wat ik later wil worden, dus dat weet ik nog niet. Ik hoop eigenlijk dat ik grote partijen kan vechten in Dubai ofzo. Mijn broer heeft me geleerd fanatiek te zijn, en het gaat bij ons altijd over sport, vooral over kickboksen. Dus waarom zou ik het niet proberen?” En gelijk heeft ie, toch?
Gezelligheid is het allerbelangrijkste
Met zijn vrienden staat Wassim weleens buiten, zo vlak voor etenstijd bijvoorbeeld. Dan is hij al een tijdje uit school maar komen zijn vrienden aangefietst en halen ze eten en drinken bij een supermarkt, soms bij de Jumbo op het Ecuplein. Ze zoeken een plekje dichtbij om met elkaar te kletsen en het welverdiende voedsel te delen na een lange dag op school: “Gewoon chillen, iets halen, drinken of eten, en dan gewoon een beetje hangen. Meer is het niet. Soms komen er mensen naar ons toe die vragen of we weg willen gaan als we teveel gezelligheid hebben. Vaak lopen we dan weg, maar af en toe vragen ze het niet normaal en dan geeft er wel iemand weerwoord.” Als ik Wassim vraag wat hij ervan vindt dat mensen hen erop aanspreken dat ze in een groepje staan te hangen, is zijn antwoord resoluut: “Wat ze zeggen, dat hebben ze zelf vroeger ook gedaan. Gezelligheid is het allerbelangrijkste, als je altijd boos bent of iets dan heb je toch geen leven?”
Om daad bij het woord te voegen is Wassim daarom vaak in het Huis van de Wijk te vinden, vertelt hij. Vanuit daar organiseert hij met anderen deze maand bijvoorbeeld een voetbaltoernooi, en daarna een disco-avond voor jongeren van 11 t/m 14 jaar. Via Whatsapp stuurt hij de uitnodiging wel even door. Als ik zeg dat ik nog wel jongens in de buurt ken die ook graag een voetbaltoernooi willen organiseren kijkt Wassim even bedenkelijk: “Ik heb niemand meer nodig voor de organisatie. Of nou ja, eentje kan er eigenlijk nog wel bij.” Dat is geregeld.
