ประเสริฐแท้ ชีวิต มนุษา
มัวเมาหมอง ด้วยกิน กามตามสุข
เบียดเบียนสัตว์ อื่นในโลก ให้ทนทุกข์
ตนมีสุข สัตว์อื่นทุกข์ ไม่สนใจ
หาเหตุผล มากมาย คณานับ
เพื่อให้กิน ให้จับ สัตว์อื่นได้
ปากบอกตน เป็นคน มีน้ำใจ
เนื้อหมู่ไก่ ยังคงติด ตามซอกฟัน
มาบรรจบ ครบรอบ เทศกาล
หยุดประหัต ประหาร ชีวิตนั้น
คอยฝึกตน รู้ทันอยาก ตัณหาครัน
มุ่งเพียรพลัน สร้างกุศล ค้ำโลกา
เริ่มได้จาก หยุดกินเนื้อ วันละมื้อ
มุ่งถือตัว ปัญญาตน เห็นสงสาร
อันตัวเรา กินตามอยาก มาตั้งนาน
ไม่คิดค้าน หลายชีวิต ต้องสิ้นไป
หากแม้มี พรใด เราทำได้
จงทำให้ ตัวตนนี้ พบสุขสรรค์
โดยเห็นทุกข์ ของสัตว์โลก ทุกตัวครัน
ลดเลิกกัน เสพเลือดเนื้อ เชือดวิญญาณ
*ปล. หลายสำนักแย้งว่า การกินเจไม่ใช่การสร้างบุญ
แม้ว่าจะถูกต้อง ที่ว่าการไม่กินเนื้อสัตว์มิใช่การสร้างบุญ
แต่การละเว้นเนื้อสัตว์ เป็นการไม่สร้างบาป และเป็นไปเพื่อการฝึกตน ต่อการยั่วยุของกิเลส เพื่อให้มีจิตเป็นพุทธะ โดยการละชั่ว ทำดี มีจิตใจเบิกบาน
อ่านเพิ่มเติม: http://bit.ly/2gFiCYA
ภาพจาก: https://goo.gl/3sMY3q
#ปลง
