เป้าหมายในการขึ้นสังเวียน
การเอาชนะคู่ต่อสู้ลงได้ และได้รับเข็มขัดแชมป์มาครอง อาจเป็นเพียงการกระทำเพื่อบรรลุเป้าหมายที่ตนตั้งไว้เท่านั้น แต่สิ่งที่ยากกว่าคือ การรักษาตำแหน่งนั้นเอาไว้ให้ได้นานที่สุด
ไม่ต่างอะไรกับการใช้ชีวิตของปุถุชนคนทั่วไป หากมีปัญญามาก อาจไปถึงเป้าหมายได้เร็วกว่าคนอื่น ได้เข็มขัดแชมป์มาครองก่อนคนอื่น แต่ถ้า “ขาดสติ” เอาแต่หลงไหลกับลาภยศ สรรเสริญที่ติดมากับตำแหน่งแชมป์ เมื่อไปถึงเป้าหมายได้แล้วก็อาจถอยหลังเข้าคลองได้ไม่ยากเย็นนัก
ในทางกลับกัน หากมีสติมาก แต่ไร้ซึ่งปัญญาก็จะกลายเป็นผู้มีชีวิตแบบ “หินทับหญ้า” คือ ไม่ได้ขับเคลื่อนตนเองเข้าใกล้เป้าหมายในชีวิตมากขึ้นเลย
เอาแต่นั่งอยู่กับที่ เป็นก้อนหินที่ทับหญ้า ทับความวุ่นวายไม่ให้เงยงอกขึ้นมาเท่านั้น
ดังนั้น “สติ” และ “ปัญญา” เป็นสิ่งที่ต้องมาคู่กัน เรียกว่าต้องมีทั้ง “สติ (องค์ธรรมแดนสมาธิ) + สัมปชัญญะ (องค์ธรรมแดนปัญญา)” คือ มีสติ รู้ตัวทั่วพร้อม รู้ทันความคิด รู้ทันกิเลสตัณหา เพื่อที่จะไม่หลงตกไปเป็นทาสของมัน และ มีปัญญา ที่จะพัฒนาตนเองไปสู่เป้าหมาย เพื่อความสงบเย็นและเป็นประโยชน์ในชีวิตด้วย
“การไปถึงเป้าหมายว่ายากแล้ว แต่การไม่ตกเป็นทาสของเป้าหมายยากยิ่งกว่า”
ขอบคุณภาพประกอบจากจาก http://bit.ly/2xfvMRI
#ปลง
