ความจริงข้อหนึ่ง ที่คนยุคนี้มักหลงลืมกันไปคือ แม้ว่าโลกจะมีเทคโนโลยีที่ก้าวไกล แต่มันก็ไม่สามารถช่วยให้มนุษย์ออกจากทุกข์ หรือพ้นทุกข์ได้
แม้มนุษย์จะมีเครื่องอำนวยความสะดวกมากมายกว่าในอดีต
แต่ทว่าใจของมนุษย์ที่ไม่เคยถูกขัดเกลา มุ่งตอบสนองแต่ทางวัตถุ
ก็ยังเป็นใจหรือจิตที่โลภ โกรธ และหลง มัวเมาในกิเลสอยู่นั่นเอง
ที่สำคัญกว่านั้น เทคโนโลยีจะเป็น “คุณ” มากกว่า “โทษ” ก็ต่อเมื่อเราใช้มันในฐานะเครื่องมือชิ้นหนึ่ง ที่จะช่วยให้เราสามารถไปถึงเป้าหมาย ไม่ต่างอะไรกับเรือโดยสารลำหนึ่ง หากเราไม่ยอมลงจากเรือ ก็มิอาจจะขึ้นฝั่งได้
ฉันใดก็ฉันนั้น หากกอดวัตถุเอาไว้ ก็จะตกเป็นทาสของมัน
มิอาจหลุดพ้นจากมัน และพาตนไปถึงฝั่งฝันได้เช่นกัน
ภาพจาก: http://www.apple.com
#ปลง
