Αναζητείται εμβόλιο ενσυναίσθησης και υπευθυνότητας.
Η υπουργός Νίκη Κεραμέως,δήλωσε κατά την ανάληψη των καθηκόντων της,τον Ιούλιο του 2019 οτι, Η παιδεία είναι η μεγαλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε στην χώρα,γιατι καθορίζει το παρόν και το μέλλον της,και ξεκαθάρισε οτι θα επιδιώξει ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις,καθώς κοινός στόχος όλων είναι η διαμόρφωση ενος καλύτερου μέλλοντος για τα παιδιά και την χώρα μας.
Σχεδόν 18 μήνες μετά,ολα τα παραπάνω μοιάζουν με ανέκδοτο. Το υπουργείο λειτουργώντας με επιθετικό και αυταρχικό τρόπο έχει φέρει τα πάνω κάτω στον χώρο της παιδείας.Κοινος παρονομαστής όλων των επιλογών του, η απόλυτη και ηχηρή διάψευση των δεσμεύσεων που είχε λάβει.
Εξίσωση των πτυχίων των πανεπιστημίων με αυτά των ιδιωτικών κολεγίων,επαναφορα της τράπεζας θεμάτων,ακύρωση της ίδρυσης νεων πανεπιστημιακών τμημάτων,απαξίωση των μαθημάτων της κοινωνιολογίας και των εικαστικών, και το αποκορύφωμα :καθορισμός ελάχιστης βάσης εισόδου στα πανεπιστήμια(για τα δημόσια μιλάμε πάντα),και καθιέρωση πανεπιστημιακής αστυνομίας.Αυτες ειναι μόνο μερικές απο τις αλλαγές που έχουν γίνει.
Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει,οτι η κατεύθυνση της συγκεκριμένης κυβέρνησης ήταν εκ των προτέρων γνωστή,και κατα συνέπεια,οι επιλογές αυτες αντλούν νομιμοποίηση απο το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα
Εκει όμως εντοπίζεται και το πιο εξοργιστικό στοιχείο.Επειδη γνωρίζουν οτι το συγκεκριμένο επιχείρημα δεν ευσταθεί, φέρνουν όλες τις αλλαγές εν μέσω πανδημίας,οπου,η δυνατότητα αντίδρασης των άμεσα θιγόμενων ειναι πολύ περιορισμένη.
Κεντρικός στόχος αυτής της πολιτικής,δεν είναι άλλος,απο την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης,γεγονός που αφενός εξυπηρετεί συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα,και αφετέρου καθιστά την εκπαίδευση ενα αγαθό για λίγους και εκλεκτούς,περιορίζοντας έτσι την κοινωνική κινητικότητα.
Πλέον βρίσκεται σε εξέλιξη ένας ακήρυχτος πόλεμος,αναμεσα σε εκείνους που επιθυμούν,μια δημόσια παιδεία που θα μορφώνει,και θα αμβλύνει τις ανισότητες,και σε αυτούς που επιθυμούν,την μετατροπή της σε μια Α.Ε,που θα αφορά λίγους.
Τώρα πια δεν υπάρχουν περιθώρια. Λένε οτι, ο κόσμος αλλάζει όταν οι νέοι αρχίζουν να ενδιαφέρονται. Είναι λοιπόν αναγκαία η ενεργοποίηση μας,για την νίκη αυτού του πολέμου.
Πρόκειται για το μέλλον μας, και πρέπει να παλέψουμε για αυτό.
