Surrounded by idiots — ทำไมคนรอบตัวถึงมีแต่(คนโง่)

หนังสือเล่มนี้สนุกมาก อ่านแล้วหัวเราะคิกคักเพราะนึกถึงใครหลายๆคน
.
ในหนังสือจะแบ่งคนออกเป็น 4 ประเภท คือ คนสีแดง สีเหลือง สีเขียว และสีฟ้า ในความเป็นจริง คนหนึ่งคนมีส่วนผสมได้หลายสี เมื่อก่อนเราคิดว่าตัวเองเป็นสีฟ้า เพราะเราคิดเยอะ เหตุผลเยอะ จนไปเจอคนที่ฟ๊าฟ้า จนค้นพบทีหลังว่าตัวเราจริงๆคือสีแดงแล้วปนฟ้าต่างหาก
.
Surrounded by idiots ทำไมคนรอบตัวถึงมีแต่(คนโง่) ชื่อหนังสือมันต้องกระตุกต่อมให้ชวนหยิบงี้นี่แหละ แต่ความหมายจริงๆคือสถานการณ์ที่ทุกคนเคยคิดอยู่บ่อยๆ เวลาที่เราอธิบายหรือคุยอะไรกับใครซักอย่าง แล้วเค้าคิดไม่เหมือนเรา หรือเค้าไม่เข้าใจเรา เราก็จะแว่บมาในหัวละ แค่นี้ทำไม(แม่ง)ไม่เข้าใจ(วะ)
.
สีแดงเป็น Driver หรือผู้บงการ
สีเหลือง Extrovert นักสันทนาการ
สีเขียว คนเฟรนด์ลี่
สีฟ้า Analysis คนช่างคิด
.
คนสีแดง คือคนส่วนน้อยในโลกใบนี้ และคนสีเขียวคือคนส่วนใหญ่ (อันนี้อิงจากสถิติตามหนังสือ) คนสีแดงกับสีเขียวมักไม่ถูกกัน คนสีเหลืองกับสีฟ้าก็มักไม่ถูกกัน คำว่าไม่ถูกกันไม่ได้หมายถึงไม่ชอบหน้า แค่จริตต่างกัน
.
#ลักษณะคนสีแดง
เป็นพวกเป้าหมายมีไว้ให้พุ่งชน “เร็ว” เท่ากับดี อย่ามา small talk โคตรเสียเวลา เวลาคุยกับคนสีแดง ให้คุยเป็น bullet point ถ้ามีคนสีแดงเป็นหัวหน้าทีม ประชุมจะจบเร็วมาก เพราะคิดเร็ว ตัดสินใจเร็ว และถ้าเจอปัญหาคือจะพูดออกมาตรงๆ จนคนหน้าเจื่อน แถมพี่เค้าอยากจะแก้ตรงนั้นทันที “รอไม่ได้” พอเป็นแบบนี้ คนรอบข้างก็อึดอัดกดดัน ทำงานกับคนสีแดง ต้องพูดให้กระชับและบอกสิ่งที่ตัวเองคิดออกไปเลย (พูดตรงๆ แต่มีมารยาท) คนสีแดงจะชอบมาก
.
#ลักษณะคนสีเหลือง
คนอารมณ์ดี ทุกอย่างบนโลกนี้ช่างสว่างไสว ไปที่ไหนมีแต่รอยยิ้ม หัวเราะคิกคักๆ เข้ากันได้กับทุกคนนี่คนสีเหลืองเลย คนสีเหลืองเป็นคนพูดตรงๆ อะไรอยู่ในหัวก็พูดออกมาหมด จนบางทีใช้คำว่า “ฟุ้ง” เป็นคนชอบพูดมากๆๆ มีความสามารถในการทำหูดับเวลาที่ได้ยินอะไรที่ไม่เข้าหู “สิ่งใหม่” คือดี คือความสนุก ไอเดียบรรเจิด think outside the box ที่แท้ทรู แต่เป็นพวก talk but not walk เวลาอยู่ในที่ประชุม คนสีเหลืองเป็นพวกที่สร้างสีสันให้การประชุมไม่เครียดเกินไป แต่ก็ชอบออกนอกประเด็นอยู่นั่น
.
#ลักษณะคนสีฟ้า
ตรงข้ามสุดกับคนสีเหลือง กว่าจะพูดคือดอกพิกุลจะร่วง เป็น perfectionist pessimist คิดแล้วคิดอีก ทุกอย่างที่ผ่านมือคนสีฟ้ามาแล้ว รับรองว่าจะไม่ผิดพลาด เป็นพวกหน้าตายแต่จริงๆคือ RBF จมอยู่ในห้วงความคิดตัวเองเฉยๆ เราเพิ่งเจอกับคนสีฟ้าหนักๆมา 2 คนในเทอมที่แล้ว พวกนี้คือคิดเยอะมาก ในหัวคนสีฟ้าจะคิดถึงความเสี่ยงทุกอย่าง กว่าจะตัดสินใจอะไรได้คือต้องขอข้อมูลเยอะมาก จนคนสีแดงแบบเราอกจะแตกตาย
.
เคยถามคำถามง่ายๆว่า “งานนี้เสร็จเมื่อไหร่ ส่งวันศุกร์ได้มั้ย” แทนที่จะตอบเวลา หรือว่าได้ไม่ได้ คนสีฟ้าจะลากยาวววววว่างานที่ต้องทำมีอะไรบ้าง แต่ละงานใช้เวลาเท่าไหร่ พูดยาวไป 5 นาที หัวเรานี่จะปวด แต่ทุกครั้งที่ให้งานไป เรารู้เลยว่าเค้าจะทำผิดพลาดน้อยกว่าคนอื่นๆ risk management คือเป็นป้อมปราการ และมีคำตอบกับทุกอย่างที่ทำ เพราะคิดมาเยอะแล้ว (แต่ก็ต้องคอย follow up เป็นระยะๆ)
.
#ลักษณะคนสีเขียว
พวกรักสันติ จะพยายามเข้ากับคนกลุ่มใหญ่ และเป็นคนกลุ่มใหญ่ในสังคม ไม่ชอบมีปัญหา ไม่ชอบเป็นจุดสนใจ “สันติและสงบ” เท่ากับดี เป็นคนคิดถึงใจคนอื่น คนสีเขียวจะไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง ถ้ามันดีอยู่แล้วจะเปลี่ยนทำไม ไม่ชอบความยุ่งยาก เวลาอยู่ในห้องประชุมใหญ่ๆ คนสีเขียวจะไม่ออกปากออกคำ ใครว่าดีก็ตามนั้น แต่พอออกจากห้องประชุม จะไปหากลุ่มเล็กๆของตัวเองแล้วก็บ่นๆๆๆ
.
คนสีเขียวมักไม่ถูกกับคนสีแดง เพราะวิธีการจัดการกับปัญหาต่างกัน ในหนังสือยกตัวอย่างว่า ถ้าเราเข้าไปในงานปาร์ตี้นึง แล้วตรงกลางปาร์ตี้มีกองขยะอยู่ คนสีเขียวจะทำเป็นมองไม่เห็นและเดินอ้อมกองขยะนั้น ทักทายคนอื่นๆ เหมือนไม่มีกองขยะนั้นอยู่ในห้อง แต่คนสีแดงจะเดินดุ่มแล้วรื้อกองขยะทิ้ง พร้อมบอกทุกคนในห้องว่า เราต้องจัดการกับอีกองนี่ จากนั้นคนสีเขียวก็จะมองหน้าคนสีแดง ประมาณว่า (เมิง)ทำไรเนี่ยยยย กองขยะอยู่ตรงนั้นก็ปล่อยมันไปก็ได้ ไปรื้อมันทำไม เปรียบเทียบเหมือนปัญหาภายในองค์กร ที่ปล่อยไว้เรื่อยๆมันจะเรื้อรัง พอจะแก้ก็อาจจะส่งกลิ่นเหม็นมากเกินไปแล้วก็ได้
.
เรามี bias หรอ อาจจะนิดๆ เพราะเราเป็นคนสีแดง (แต่พยายามทำความเข้าใจคนสีเขียวอยู่นะ — ใครอ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองเป็นสีไหน หรือรู้สึกว่าตัวเองเป็นสีนี้ แต่สถานการณ์ที่เล่ามาอยากจะเถียงว่าไม่ใช่ ก็มาแชร์กัน
.
#ปุ๋ยอ่านอะไร