Moje dziecko chce polecieć w kosmos— co robić?
Nie jest to artykuł o psychologii dziecka, a czymś znacznie bliższym moim zainteresowaniem — inicjatywom edukacyjnym związanym z kosmosem w Polsce. Co już się dzieje, a co można samemu zorganizować dla młodych entuzjastów nocnego nieba i przyszłych inżynierów rakietowych? Możliwe że jest to pierwsza część z serii wpisów, bo siedząc w kosmicznej bańce słyszę o wielu fantastycznych projektach, w których nie mogę wziąć udziału bo jestem za stara, a którymi chcę się podzielić!
Polskie Towarzystwo Rakietowe
Jesteśmy na rakieciarskim blogu, więc zaczniemy od rakiet. Mini warsztaty rakietowe polegające na złożeniu i sklejeniu specjalnie przygotowanych małych modeli odbywają się przy chyba wszystkich imprezach które organizuje i na których pojawia się PTR. Festiwal Meteora odbywający się corocznie na początku września na Pustyni Błędowskiej podczas którego złożone rakiety można od razu odpalić (nawet kilka razy), konferencje na których PTR ma swoje stoisko np. World Space Week Wrocław (śledźcie na facebooku), eventy w modelarniach (można ich szukać na forum Polskiego Towarzystwa Rakietowego). Członków PTR przeprowadzających warsztaty można zaprosić nawet na swoje wydarzenie, np. szkolny festyn, w tym celu najlepiej kontaktować się pod emailem dostępnym w zakładce kontakt na stronie PTR, biuro@rakiety.org.pl.
Dla zainteresowanych, którzy nie mają możliwości uczestnictwa w warsztatach polecam nagranie z wydarzenia online Spacehub: Rakiety dla każdego, gdzie proces tworzenia rakiety modelarskiej jest wytłumaczony krok po kroku.
Polskie Towarzystwo Rakietowe razem z Analog Astronaut Training Center organizuje też bardziej zaawansowane warsztaty, podczas których uczestnicy (pełnoletni lub młodsi z opiekunem) budują od zera duże modele — ze statecznikami z tworzonego podczas warsztatów kompozytu z włóknem węglowym, elektronicznym systemem uwalniania spadochronu i głowicą odlewaną w specjalnej formie z pianki poliuretanowej. Mega czad, a udział wziąć mogą nawet najbardziej początkujący dzięki pomocy doświadczonych instruktorów. Odbywają się rokrocznie w okresie wakacyjnym, ja byłam i mega polecam, szukajcie info na facebooku AACT! AACT wystartowało też ze Space Campem, obozem podczas którego dzieciaki stają się analogowymi astronautami, mieszkają w specjalnie przygotowanym habitacie i wykonują zadania i eksperymenty jak podczas prawdziwej misji kosmicznej. Bilet na taki obóz można zdobyć w ogólnopolskim konkursie W stronę gwiazd, polegającym na zaprojektowaniu misji kosmicznej w formie plastycznej lub pisemnej.
ESERO — kursy i konkursy dla małych inżynierów kosmicznych
Wchodząc na stronę ESERO Polska wita nas podtytuł Pomysły na kosmiczne lekcje w szkole i opis
Biura Edukacji Kosmicznej ESERO powstały z inicjatywy Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA. Utworzono je, aby tematykę kosmiczną wprowadzać do szkół podstawowych i średnich oraz inspirować nią młodzież do wyboru w przyszłości zawodów inżynierskich lub związanych z naukami ścisłymi.
Na stronie znajdziemy całą masę materiałów dla nauczycieli, w tym gotowe scenariusze kosmicznych lekcji w języku polskim z podziałem na poziomy i konkretne przedmioty. Niezbędny link dla każdego nauczyciela! Szczególnie godne uwagi są konkursy dla uczniów organizowane przez ESERO (i Europejską Agencję Kosmiczną), takie jak:
Konkurs CanSat — zadaniem jest skonstuowanie sondy kosmicznej wielkości puszki napoju i przeprowadzenie za jej pomocą badań naukowych. Organizatorzy dostarczają nauczycielowi prowadzącemu zespół paczkę przydatnych materiałow. Oceniana jest kreatywność, umiejętności techniczne, ale też promocja projektu w mediach, rozwój wszystkich umiejętności przydatnych do zostania astronautą! W tym momencie przypominam też wywiad z zespołem CanSatowym Hedgehog, który pojawił się wcześniej na blogu.
Konkurs AstroPi — nagrodą dla najlepszych jest uruchomienie własnego projektu na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej! Uczniowie ze szkół podstawowych i ponadpodstawowych mogą wybrać różne wyzwania, podczas których nauczą się podstaw programowania w języku Python i pracy z komputerem RaspberryPi.
Konkurs Moon Camp — wyzwanie projektowania własnej bazy księżycowej, którą trzeba zaprojektować w 3D na podstawie pomocy edukacyjnych i oprogramowania udostępnionego przez organizatorów i partnerów, w tym firmę Autodesk, producenta profesjonalnych programów inżynierskich.
Więcej kursów i konkursów Europejskiej Agencji Kosmicznej (w tym programy dla studentów) dostępne są w języku angielskim na stronie ESA Education.
Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii, klub Almukantarat — start w obserwację gwiazd
Dla mnie obserwacje nocnego nieba, zobaczenie planet i księżyców przez lornetkę i teleskop było fantastycznym przeżyciem. Wysoki próg wejścia, konieczność posiadania drogiego sprzętu i szerokiej wiedzy, można przeskoczyć dzięki stowarzyszeniom takim jak Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii, klubom astronomicznym dla młodzieży jak Almukantarat i lekcjom w obserwatoriach.
Przez całe wakacje lokalny oddział PTMA w Szczecinie organizował dyżury w obserwatorium, bardzo popularne wśród rodziców z dziećmi, podczas których można było poobserwować niebo, spotkać się z pasjonatami i skorzystać z ich szerokiej wiedzy. W okresie jesienno zimowym szybko robi się ciemno, co jeszcze bardziej sprzyja spotkaniom z obserwacja nieba. Warto rozejrzeć się za obserwatorium astronomicznym w pobliżu — położone są zwykle poza miastem ze względu na zanieczyszczenie światłem, dysponują dużymi teleskopami i realizują zwykle programy edukacyjne dla starszych i młodszych, tak jak aktywne w social mediach Obserwatorium Astronomiczne w Radomyślu Wielkim.
Klub Almukantarat to z kolei stowarzyszenie skupione przede wszystkim na edukacji astronomicznej młodzieży. Na tegorocznych zawodach European Rover Challenge (oprócz zawodów łazików jest to też fantastyczna impreza kosmiczna dla ludzi w każdym wieku), zorganizowali świetną strefę gdzie dzieci poprzez zabawę mogły dowiedzieć się dużo o planetach skalistych. Organizują też letnie obozy i jesienne seminaria astronomiczne, które brzmią absolutnie wspaniale i jako uczennica bardzo chciałbym wziąć w nich udział.
To na pewno mała część inicjatyw, którymi powinni się zainteresować rodzice dzieci z głowami w gwiazdach. Postaram się aktualizować artykuł lub napisać kolejną część, kiedy odkryję więcej możliwości spełniania kosmicznych pasji wśród dzieci i młodzieży! Dzięki za przeczytanie,
Milena Michalska, Rakieciara
