Rustige ochtend bij het stemloket Steinheim

DOORN — Vanochtend is het niet druk, maar mensen zijn wel enthousiast. Ik neem een kijkje naar hoe het is verlopen in Steinheim op de derde dag van de Tweede Kamerverkiezingen.

Door Jean-André Hoogerwerf

Het is de vroege ochtend van woensdag 17 maart. Wanneer ik uit mijn huis ga om naar het stembureau te lopen, 300 meter verderop, hoor ik de vogeltjes fluiten. Het is fris buiten, de wolken spreiden zich uit voor zover mijn zicht het toelaat. Het heeft vannacht geregend, de straat glimt en je voelt het aan de lucht. Tijdens het lopen hoor ik de vuilniswagen de vuilnisbakken legen. Als ik aankom bij sporthal Steinheim word ik gegroet door een bijna lege parkeerplaats, een kapot bankje en een blauw met witte ingang.

Het is niet druk en dat wordt het ook niet voor de komende twee uur. Binnen die tijd hebben 100 mensen waaronder ik gestemd. De leden van het stembureau zijn vrolijk en vriendelijk en helpen de mensen met het plaatsen van hun stem. Deze week voor het eerst als medewerker van het stembureau, Christen Nooie: “Het is niet zo druk. Om de zoveel tijd hebben we een piek, maar voor de rest is het rustig. Er komen waarschijnlijk meer mensen rond negen uur, dan hebben de ouders hun kinderen afgezet bij school.”

Niet iedereen weet hoe het stemproces verloopt: er zijn sommigen die per ongeluk voordringen in de rij. Zelfs als er maar één iemand voor ze staan. Bij tafel 1 wordt de stem-pas nagekeken, bij tafel 2 wordt de legitimatie nagekeken en bij tafel 3 ontvang je de stemkaart en het rode potlood. De denkfout ligt bij de eerste twee tafels, die lijken van een afstandje dezelfde functie te hebben.

Je markeert in één van de drie oude gele hokjes met een rood potlood op wie je stemt. Daarna loop je naar de stembus en deponeer je jouw stemkaart.

Natuurlijk zijn er vanwege de pandemie maatregelingen genomen voor het bevorderen van de veiligheid. Anderhalve meter tussen de tafels, mondkapje op, handen desinfecteren en een spatbord tussen jou en het personeel.

Meer dan honderd lampen om 1 ruimte te verlichten, dat is wat je te wachten staat in de ruimte van het stemmen. Te gek voor woorden: ze staan dan wel gedimd en er waren een paar lampen kapot, maar alsnog zijn dat veel lampen.

Ik spreek Pieter, hij heeft al vaker geholpen met het stemmen en verteld waarom hij dat graag doet. “Het maakt mij blij om mee te doen aan het democratisch proces. Ik heb hier een paar keer geholpen en voorheen in Amsterdam. Mensen maken weleens foutjes, waardoor ze niet mogen stemmen. Als voorbeeld: niet je legitimatie meenemen of de stem-pas vergeten.”

Tijdens de momenten van rust drinkt iedereen koffie of thee en kletst gezellig met elkaar.

Ik zie een klein meisje lopen in een geel regenpak, gele legging en piepende laarzen die voor het eerst gaat stemmen. Ze weet niet echt waar ze heen moet lopen, maar wordt al gauw aangemoedigd door het personeel van het stembureau. Ze loopt met haar vader in hand weer de deur uit, nadat ze haar stemkaart door de sleuf van de grijze stembus heeft gedaan.

Het was leuk om te stemmen. De mensen die ik zie zijn over het algemeen blij. Richting de middag is het drukker en ruik je steeds meer parfums en luchtjes van de mensen die langs zijn gelopen. Voor mensen die graag de drukte willen vermijden is de ochtend dus een heel goede optie.