HAN-studenten over online onderwijs: het nieuwe studeren
“Er wordt efficiënter gewerkt. Ik vind het zelfs fijner dan fysiek onderwijs”
Bergen werk zijn er verzet om ruim 35.000 HAN-studenten van een online leeraanbod te voorzien. Inmiddels zijn we ruim een maand op de digitale tour. De ene student kan er maar niet aan wennen, de andere prijst de efficiëntie. Drie studenten aan het woord.
“Ik maak me zorgen dat er straks teveel ingehaald moet worden”
Tweedejaars student Vaktherapie Beeldend, Fleur van der Sterren (19): “Ik moest heel erg wennen, en nog steeds eigenlijk. Ik volg een creatieve studie waarbij er veel gewerkt wordt met verschillende materialen zoals keramiek en verf. Dit heb je niet zomaar thuis liggen. Iedereen doet zijn best om het lesrooster zo goed mogelijk door te laten lopen maar het is echt even zoeken. Door de omstandigheden krijgen we meer theoretische in plaats van praktische opdrachten. Lessen met acteurs gaan bijvoorbeeld niet door en in plaats van groepspresentaties maken we individueel posters.
Deze week hebben we tentamens. Twee gaan door en één niet. Verslagen kunnen we wel schrijven maar meerkeuzetoetsen worden op een later moment ingehaald. Ik maak me wel zorgen dat deze tentamens zich opstapelen met tentamens die al gepland zijn en het straks teveel wordt. We moeten het maar aankijken. De docenten doen echt hun best en voor zover ik weet komen alle studenten mee. In het begin was ik ontzet over de hele situatie maar ik begrijp nu dat we het per dag moeten bekijken. Op verzoek van mijn ouders woon ik weer tijdelijk bij ze in, in Noord-Limburg. Ik mis mijn huis- en klasgenoten en de open sfeer van de opleiding. Het rondlopen om even te kijken waar andere studenten mee bezig zijn. Ik zal héél blij zijn als de lessen op school weer hervat worden en we het gewone leven weer kunnen oppakken.”
“Het is bijna alsof het nooit anders is geweest”
Eerstejaars student Toegepaste Psychologie, Anne-Marie van Maarschalkerwaard (18): “Het bevalt mij super goed. In het weekend, nadat bekend was dat de hogescholen dichtgingen, is er door coördinatoren en docenten zo hard gewerkt dat de overgang heel soepel verlopen is. Bijna alsof het nooit anders is geweest. Online lesmateriaal is natuurlijk niet nieuw voor ons, maar er moest ontzettend veel omgezet worden. Zo zijn alle PowerPoint-presentaties bijvoorbeeld voorzien van audiofragmenten. Hoor- en werkcolleges volgen we nu via MS Teams. Gezien we met 15 à 20 studenten een les volgen, zetten we de microfoons uit en praten we als het nodig is via de chat. Werkt prima. Als ik eerlijk ben, vind ik het zelfs fijner dan regulier onderwijs.
Er wordt veel efficiënter gewerkt en je kunt je eigen tijd indelen. Alleen dat wat nodig is, wordt gezamenlijk besproken en de rest doe je zelf. Ik besef wel dat we geluk hebben met de lesperiode waar we in zitten, stagelopen is nu natuurlijk een ander verhaal. En ja, een aantal praktijklessen, herkansingen en tentamens kunnen niet doorgaan, maar dat halen we nog wel in. Ik ben op schema en maak me daar geen zorgen over. Ik merk wel dat het niet voor alle studenten makkelijk is zo zelfstandig te werken, sommige loggen nauwelijks in op MS Teams. Maar bij het merendeel gaat het goed. Ondertussen woon ik nog fijn bij mijn ouders die een grote tuin hebben en waar ik in het bos kan wandelen. Ik zou in deze tijd niet opgesloten willen zitten in een kamertje. We gaan het zien, welke gevolgen het coronavirus nog meer voor onze samenleving heeft. Maar wat onderwijs betreft heb ik niks te klagen. Sterker nog, als alles voorbij is hoop ik dat de digitale tour een beetje wordt voortgezet.”
“Voor het eerst in mijn leven mis ik school”
Eerstejaars student Leraar Lichamelijke Opvoeding (ALO), Luuk Schafraad (17): “Na de eerste berichtgeving dacht ik nog, dat is fijn, een soort van vrij. Maar na drie dagen dacht ik: en wat nu? Het begint te vervelen. De helft van ons lesaanbod is komen te vervallen. Op het moment dat de HAN de deuren moest sluiten voor fysiek onderwijs zaten we middenin de sportvaardigheden circus (acrogym, jongleren en balanceren), zwemmen, turnen en tennis. Ik liep ook één dag in de week stage op een middelbare school. Het was raar om hier acuut mee te stoppen en ik vraag me af hoe we dit straks allemaal inhalen, maar dat zijn zorgen voor later. Ik ga er vanuit dat er geen beslissingen worden gemaakt die in het nadeel van de student zijn. De HAN pakt het als hogeschool goed aan vind ik. De communicatie is helder en docenten doen hun best om goed online les te geven, vragen te beantwoorden en een slimme planning te maken voor de komende tijd. Onze slb’er organiseerde een sportief ganzenbord om in MS Teams te spelen, met opdrachten als 10 sit ups en 20 keer springen op één been. Ook hebben alle ALO-docenten meegewerkt aan een filmpje om studenten een hart onder de riem te steken. Erg leuk. De eerste les met een camera erbij was wel even spannend. Apart om zo een college te volgen, soms ben je net je bed uitgerold.
Het is voor mij een uitdaging om de aandacht erbij te houden. Geldt ook voor het opbrengen van motivatie om zelfstandig te studeren. Thuis is er veel afleiding. Sommige studenten vinden het prima zo maar ik ben liever in de klas waar ik vragen kan stellen. Voor het eerst in mijn leven mis ik school. De lessen, het sporten en mijn klasgenoten. We trekken normaal veel met elkaar op en zijn een hechte groep. Nu blijven we na een online college even hangen in MS Teams om bij te praten. We hebben onlangs vernomen dat het Gymnasion en het ROC Sportcentrum dichtblijven tot 1 juni. Voor die tijd is het voor ons dus niet meer mogelijk om sportlessen te krijgen. Vervelend, maar ik weet wel waar ik aan toe ben. Om fit te blijven sport ik veel op eigen houtje. In periode 4 staat er een strenge conditietest op het programma. Straks moeten we waarschijnlijk flink aan de bak om alles in te halen.”
