Planningsproblemen, het overzicht kwijt zijn, oplopende stress en verlies van motivatie voor je studie. Het overkwam deze vier studenten Ergotherapie. Een serie groepsbijeenkomsten van HAN Studiesucces zette hen op een ander spoor. “Had ik het maar eerder geweten, dat had me een hoop frustratie gescheeld.”
Tekst: Hanneke Sizoo
Foto’s: Marcel Krijgsman
Bij HAN Studiesucces viel het op dat er vanuit de opleiding Ergotherapie regelmatig studenten werden doorverwezen die vastliepen met hun studie. Besloten werd voor deze studenten een serie van vijf tweewekelijkse groepsbijeenkomsten te organiseren, onder begeleiding van docent Hill Jonker en studentenpsycholoog Bavo van den Mooter. Het doel: vat krijgen op jezelf én op je studie. Door de sessies samen met lotgenoten te houden, is er kans op herkenning en kun je leren van elkaar. Zowel Steff de Vries en Isabella Rijk (nu tweedejaars) als Kyara van Oosterhout en Matthijs Verberne (nu eerstejaars) namen deel aan een groep.
“Deze studie voelde als een goede keus. Dus het was echt een klap dat het niet goed lukte”
Naast de rode draad lopen
Voor Steff is het niets nieuws: tijdens zijn middelbare school kampte hij al met plannen en organiseren. Meestal maakte hij op het laatste moment een spurt en haalde hij alsnog voldoende punten. Eenmaal op de HAN loopt hij al snel achter de feiten aan. “Deze studie voelde als een goede keus. Dus het was echt een klap dat het niet goed lukte.” Ook Isabella loopt al snel vast. “Ik begreep niet hoe de opleiding in elkaar zat, hoe het werkte. Je kreeg geen cijfers, ik had geen overzicht.” Kyara: “Ik had het gevoel dat ik steeds naast de rode draad liep.” Dat het onderwijs online werd gegeven, hielp niet erg mee. “Online met 80 mensen in de groep, ga dan maar eens zeggen: “Yo, ik snap het niet.” Matthijs licht toe: “Al die schermen staan uit. De drempel ligt zo veel hoger om iets te vragen. Daar gaan veel meer studenten aan onderdoor dan je denkt.”
In eerste instantie geen zin in Studiesucces
Corona pakte ook op een andere manier nadelig uit voor Matthijs: vanwege een longprobleem behoort hij tot een risicogroep, waardoor hij extra voorzichtig moet zijn. Geen mensen zien, vastlopen, stress voelen, opdrachten uitstellen en geen hulp durven vragen. “Ik dacht, ik ga gewoon stoppen, ik kon de druk niet meer aan. Toen ik hoorde van HAN Studiesucces had ik daar eerst helemaal geen zin in. Maar eenmaal begonnen was het een opluchting, er viel een last van mijn schouders.”
Veilig voelen
De studenten geven alle vier aan dat het niet echt spannend was om met de groep te starten. Want iedereen zit er met een vergelijkbaar doel. Er komen soms wel persoonlijke dingen aan bod, dus is het belangrijk om goede afspraken te maken dat alles binnen de groep blijft. Uiteindelijk voert alles terug tot vier thema’s: planning, ontspanning, mindset en je persoonlijke toolbox. Isabella: “Ik heb daar bijvoorbeeld geleerd om ook ontspannende activiteiten in te plannen. Want zonder ontspanning krijg je niks voor elkaar. Je maakt afspraken over je planning en bespreekt later waarom het wel of niet gelukt is.”
Isabella: “Mijn fixed mindset is: ik vind presenteren niet leuk dus het lukt me niet. Je kunt ook denken: Het is niet het einde van de wereld als ‘t niet perfect gaat”
Fixed mindset
Tijdens de bijeenkomsten wordt duidelijk hoe het werkt in je hoofd. Steff: “Als ik ergens tegenaan liep, dacht ik altijd: laat maar zitten. Nu denk ik: hoe krijg ik voor elkaar dat ‘t wel lukt. Voor mij was de oplossing een Excel-bestandje. Dat gebruik ik nog steeds. Ik zet daar alle opdrachten in met alle criteria en feedback. Zo weet je aan welke criteria je aandacht moet besteden en wordt de brij overzichtelijk.”
Isabella noemt een ander voorbeeld: “Mijn fixed mindset is: ik vind presenteren niet leuk dus het lukt me niet. Je kunt ook denken: Het is niet het einde van de wereld als ‘t niet perfect gaat. Dus, de lat wat naar beneden trekken. Je kunt jezelf nu eenmaal niet vergelijken met mensen die het fijn vinden om te presenteren.”
Om hulp durven vragen
Matthijs vertelt hoe hij ervan overtuigd was dat hij alles zelf moet doen. “Ik kwam erachter dat die gedachte nergens op gebaseerd was. Een openbaring. Vanaf dat moment ben ik om hulp gaan vragen, ook aan mijn ouders en studerende broer. Ik kon zo de draad weer oppakken en was snel weer helemaal bij met mijn studie.
Niet alle problemen zijn in vijf sessies opgelost, maar ze zetten wel iets in gang, zegt Steff. “Het heeft me bewust gemaakt dat het niet werkte zoals ik het deed. Ik moest op zoek naar een andere manier. Een werkschema, maar ook druk voelen is voor mij belangrijk. Weet ik eenmaal wat ik moet doen, dan ga ik er blind doorheen. Had ik het maar eerder geweten, dat had me een hoop frustratie gescheeld.”
Naar anderen luisteren
Herkenning zorgt ervoor dat je je eigen probleem relativeert, zegt Kyara. “Dan besef je dat je probleem niet zo gek is. En, het is fijn om van de begeleiders te horen dat je het goed doet of dat je erkenning krijgt voor het feit dat het soms best pittig is wat je moet doen.” Volgens Kyara moet je wel open minded zijn om hieraan mee te doen en het geduld hebben om ook naar anderen te luisteren. Matthijs vult aan: “En, jezelf voornemen om je kwetsbaar op te stellen. Doe je dat niet, dan ga je er niet veel aan hebben.”
Op HAN Studiesucces is meer informatie te vinden over trainingen en workshops om studenten verder te helpen.
