In tijden van crisis (column)
Tekst: Bridget Kievits
Wat een wonderlijke tijden zijn het. Van de Volkskrant mag je niet meer zeggen dat het “bizarre tijden” zijn (ondraaglijk cliché), maar daar trek ik me nu even niets van aan. Het IS bizar. Ruitenberglaan 31 (aan de Arnhemse campus), waar ik mijn kantoor heb, is zo goed als leeg. De receptioniste, een aantal conciërges, een paar docenten, ons secretariaat en wat management. En voor de rest stilte. En niet alleen op de HAN, in heel Nederland. In de trein is het uitgestorven, zelfs zozeer dat ik me begin af te vragen of het verstandig is wat ik doe, toch naar het werk gaan. Is het asociaal? Is het dom? Ik houd me maar vast aan de gedachte dat ik me goed voel, niet hoest, geen koorts heb. Ik probeer anderhalve meter afstand te houden van iedereen.
Het kwam voor ons als bestuur vorige week donderdag allemaal in een stroomversnelling. Die middag staat het afscheid van Kees gepland — en in de loop van de ochtend begint het afzeggingen te regenen. Leden van de Raad van Toezicht, collega-bestuurders die natuurlijk hun eigen crisis te managen hebben, de Vereniging Hogescholen (VH) die moet coördineren. We houden goed contact met elkaar, en besluiten dat we doorgaan. Halverwege de inloop wordt duidelijk dat de minister-president een persconferentie houdt, en even later blijkt dat met onmiddellijke ingang samenkomsten met meer dan 100 man verboden zijn. We kijken elkaar even aan, maar constateren dat we niet boven de 100 zitten, en dat we het afscheid laten doorgaan.
De burgemeester van Nijmegen, Hubert Bruls, komt toch, wat we geweldig vinden, maar vraagt wel of hij aan het begin van het programma zijn woordje mag doen, zodat hij meteen weer weg kan, naar zijn eigen crisisteam. Dat vinden we natuurlijk goed. Het afscheid loopt prima, Kees geniet van alle toespraken, muziek, en filmpjes en daarna is er een gezellige receptie, waar overigens ook HET onderwerp van gesprek de corona-crisis is. Gelukkig is ons Crisis Management Team (CMT), onder voorzitterschap van onze collega Yvonne de Haan, de afgelopen weken al een aantal malen bij elkaar gekomen, en is daardoor goed op elkaar ingespeeld.
In de loop van de donderdagavond blijkt, ook na contact met de VH en het ministerie van OCW, dat de maatregelen voor het onderwijs nog veel verder gaan: geen fysiek onderwijs meer op locatie voor alle studenten. Dat wordt donderdagavond laat aan de organisatie gecommuniceerd. Het CMT blijft het hele weekend bij elkaar komen, en Yvonne en ik houden goed contact.
Maandag staat een HAN-beraad gepland: laten we dat doorgaan? In het CMT, waarbij ook vier academiedirecteuren aanwezig zijn, wordt geconstateerd dat het toch wel heel fijn is om even bij elkaar te komen, nadat elke directeur eerst op zijn of haar academie is geweest om daar mensen een hart onder de riem te steken. Dus treffen we elkaar in de aula van de Ruitenberglaan 26, waar we op anderhalve meter afstand van elkaar kunnen zitten. Voor het eerst vergaderen we met Teams. Een aantal directeuren participeert vanuit huis, en dat loopt wonderwel goed! Een goede vergaderdiscipline: eerst je hand opsteken voordat je iets zegt, niet door elkaar heen praten (ook geholpen doordat Yvonne als voorzitter de microfoons kan bedienen!), en het vooral to the point houden. Het is goed om bij elkaar te komen, als HAN-management, en het geeft vooral een gevoel van “samen met elkaar de schouders eronder”. Iedereen ziet hoe op de eigen academie al met man en macht gewerkt wordt om online-onderwijs mogelijk te maken. Daar gaan we later nog veel plezier van hebben.
Ik ben sowieso onder de indruk van de veerkracht van eenieder, en vooral van de enorme hoeveelheid werk die door eenieder verzet wordt, of het nu om conciërges, directeuren, docenten of ondersteuners gaat. In tijden van crisis leer je wel je mensen kennen. Chapeau!
Bridget Kievits is lid van het College van Bestuur van de HAN. Zij schrijft om de drie weken voor SAM. Lees hier haar vorige bijdrage.
