Depressief van het klimaat, kan dat? Volgens bijnatherapeut Guus wel. Zijn vriendin heeft er last van en neemt serieuze stappen om er vanaf te komen.
“Ik ben volgens deze test klimaatdepressief!”, zei mijn vriendin. Heerlijk, zo’n typisch labeltje van deze tijd. Je maakt je niet alleen meer zorgen over het klimaat, nee het gaat een stapje hoger: je bent er zelfs depressief door. Of ik me dat kan voorstellen? O, jazeker wel. Op de vraag of mijn vriendin écht depressief is: nee, dat is ze niet. Ik kan me in de verste verte ook niet voorstellen dat ze dat ooit zou worden, want alles wat ze als kwetsend heeft ervaren, alles wat ze voelt, hoort, ruikt, kortom: alles wat dat mens zintuiglijk waarneemt, wordt gedeeld.
Dus pijn en leed uit het verleden meenemen? Neen, dat is voor haar niet weggelegd. Voor mij wel. Ik ben zo’n navelstaarder die eindeloos rond kan blijven dwalen in een zelf verzonnen verhaaltje. Zoals de zanger van Mad Season (die een einde aan zijn eigen leven maakte) in het nummer ‘River of Deceit’ zong: “My pain is self chosen”. Niet altijd natuurlijk, maar we kiezen er vaak genoeg voor om wél in die blues te blijven hangen. Ergens is zo’n gezonde portie zelfmedelijden ook wel lekker. Vooral in de avond met wat kaarslichten erbij. Zet een troostend lied aan op de achtergrond en pak er op z’n tijd een glas rode wijn bij en de setting is compleet.
Maar even terug naar de diagnose van mijn vriendin. Er moest natuurlijk wat gebeuren want ze moest absoluut van dat vervelende gevoel afkomen. In een emotionele bui besloot ze daarom zestig euro te doneren aan organisaties die helpen de bosbranden in Australië te blussen. Maar dat was niet genoeg, want niet veel later stond er ineens een bezorger met een pakketje voor de deur. Inhoud: herbruikbaar wattenstaafje. Want, waar ook te wereld, het wattenstaafje blijkt een van de grootste boosdoeners te zijn in de plastic soep. Ook uitwasbare make-updoekjes werden aangeschaft en binnenkort zullen wij hier in huis ook geen shampooflessen meer hebben staan. Ook dat zal worden vervangen met planeetvriendelijke zeepjes zonder plastic omhulsel.
Én er gaat nog meer komen. Want de strijd tegen de klimaatdepressie van mijn vriendin — en mijn eigen zorgen — is nog niet gestreden. Met Greta Thunberg als klimaatpsychiater vechten wij ons richting genezing. Waar zo’n klimaatdepressie toch al niet goed voor kan zijn.
HAN-student Guus Gelsing studeert Culturele en Maatschappelijke Vorming. Hij schrijft wekelijks voor SAM. Lees hier zijn vorige bijdrage.
Aangezien Guus bijna klaar is met zijn opleiding, is hij ook bijna klaar met SAM. Daarom is SAM op zoek naar een HAN-student die het stokje van Guus vanaf maart 2020 wil overnemen. Voel je je geroepen? Denk je dat je wekelijks een column kunt schrijven? Of ken je iemand die dat kan en wil? Laat het ons weten via sam@han.nl.
