Wederom is niet duidelijk of het hbo en de universiteiten open kunnen vanaf 26 april, zo bleek gisteren tijdens de persconferentie. Lyle Muns, voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond (LSVb) hoopte op zekerheid, maar die volgt nu pas volgende week. “We blijven pleiten voor openstelling, want de rek is er al een hele tijd uit bij studenten.”
Tekst: Olga Helmigh
De LSVb is ervan overtuigd dat het hoger onderwijs veilig open kan: er zijn volop zelftests beschikbaar, studenten kunnen verspreid en in kleine groepjes komen en ruimtes zijn zo ingericht dat anderhalve meter afstand gewaarborgd kan worden. “Het is tot nu toe een absurd academisch jaar geweest en dat heeft bij veel studenten flink z’n tol geëist”, aldus Muns. “Twee maanden voor het einde van het studiejaar is het goed als studenten weer naar hun opleiding kunnen. Om te verbinden, motiveren en stimuleren.”
Onzekerheid
De studentenvakbond maakt zich al langere tijd zorgen om studenten die door online onderwijs veel op hun kamer zitten en door onder meer de avondklok weinig kans hebben om te ontspannen. Bijbanen zijn veelal weggevallen, sociale contacten verminderd en het perspectief op de toekomst is onzeker. “We krijgen al heel lang veel signalen en berichten dat het slecht gaat”, aldus Muns. “Op een gegeven moment luidt de vraag: wegen de voordelen op tegen de nadelen? Vooral als de waarborging van de veiligheid zo enorm vergroot is.”
Liever naar college dan naar giraffen
Vanuit de LSVb is “vanzelfsprekend begrip” voor de keuze van het kabinet om balans te zoeken tussen de belasting van de zorg en versoepelingen in de samenleving, maar de vakbond mist de urgentie om het onderwijs meer prioriteit te geven. “Het is vervelend dat in de discussie over versoepelen het onderwijs vaak op één hoop belandt met het openstellen van winkels, horeca, dierentuinen en musea”, aldus Muns. Of zoals een student op Twitter stelde: “Leuk dat de dierentuinen opgaan, maar ik ga liever naar college dan naar giraffen.”
Vertrouwen
Muns snapt de tegenargumenten, dat het onderwijs zélf niet het probleem is, maar alles er omheen, zoals de toename van het aantal ‘reisbewegingen’ en als gevolg meer risico in het openbaar vervoer, en de kans op samenscholingen na de les. Toch benadrukt hij dat studenten ook meer vertrouwen verdienen. “Als je kijkt naar hoe jongeren zich aangepast hebben en nog steeds aanpassen aan alle maatregelen en beperkingen, is één stap hun kant op meer dan fair.”
