Olga Observeert — Keuzekadostress

Ordinaire hebberigheid

Olga Helmigh
sambyhan
2 min readDec 18, 2018

--

Er gebeurt veel op de HAN, en SAM-redacteur Olga vindt er het hare van. Wekelijks deelt ze wat haar opvalt, irriteert, amuseert of verwondert

Je moet géén fors drankprobleem hebben of op streng dieet zijn, want dan valt het kerstpakket van de HAN dit jaar wat rauw op je dak: een fles drank en een zwik chocoladebollen vergezellen de verder oh zo bekende keuzekadobon. Tenminste, heb ik van horen zeggen, want bij mij is die feestelijke post nog niet bezorgd. Bij een aantal collega’s al wel, vreemd genoeg. Gaat zoiets op alfabet? Of kom ik na mijn geklaag over chocoladeletters niet meer in aanmerking? ‘Die Olga zuipt en schranst toch al te veel en ze komt ook behoorlijk verwend over, dus schrap dat lastpak maar van de lijst’, heeft mijn leidinggevende (zelf niet vies van een wijntje, overigens) misschien wel doorgegeven.

Over die keuzekado-toestand gesproken: ik kijk er vanaf half december altijd een beetje naar uit, hoe sneu dat ook klinkt, maar altijd trap ik in dezelfde valkuil. Namelijk die van úren rondklikken, verlamd raken door alle keuzes, twijfelen over of ik een functioneel of juist verwennend cadeau wil, en uiteindelijk kiezen voor iets wat ik niet nodig heb en bij nader inzien ook niet gebruik. ‘Maar dan doneer je toch aan een goed doel?’ hoor ik je nu opperen. Waarna ik schuldig wegkijk, me pijnlijk bewust wordt van mijn ordinaire hebberigheid en iets mompel over dat ik wellicht ook wel een tikkeltje verwend ben, eigenlijk.

Terugkijkend op afgelopen jaren heb ik dan ook de vreemdste kerstkadokeuzes gemaakt, waaronder een tegenvallende knoflookpers (die na vijf keer gebruiken een slecht ontworpen stuk rommel bleek), een elektrisch dekentje (dat plotseling knetterend de geest gaf), een hotelovernachting (die, toen ik ‘m eindelijk wilde inzetten, nét een dag verlopen bleek, zo gaat dat vaker bij mij) en een badjas (die kraakwit was en nu stikt van de onuitwasbare vlekken). De enige twee succeskeuzes zijn een grijze leren tas (past overal bij) en een set snijplanken (met ieder een andere kleur voor vlees, groente, vis en overige zaken).

Mocht het kerstpakket deze week dan toch bij me arriveren, dan denk ik dat ik meteen die fles drank opentrek, de chocobollen wegwerk en vervolgens dronken en misselijk iene miene mutte een cadeau uitkies. Benieuwd waar ik in 2019 mee opgescheept kom te zitten.

--

--

Olga Helmigh
sambyhan

Journalist met focus op human interest, cultuur, onderwijs en media. Redacteur bij SAM, het journalistieke medium van de Hogeschool Arnhem & Nijmegen.