Olga Observeert — Kondo je werkplek

Does this spark joy?

Er gebeurt veel op de HAN, en SAM-redacteur Olga vindt er meestal het hare van. Wekelijks deelt ze wat haar opvalt, irriteert, amuseert of verwondert.

Nu iedereen Tidying Up with Marie Kondo heeft gekeken op Netflix en zijn huis volledig heeft ontspuld, opgeruimd en opgerold (kleding vouwen is voor oma’s, rollen met die handel!), kan lekker op zijn werk aan de slag met de opruimmethodes van die immer glimlachende Japanse dame (die nóóit een vlekje op haar kraakwitte blousjes heeft: hóe dan, Marie, HOE dan?!).

Voor wie niet weet wat het motto van Marie Kondo is (en dat zou knap zijn na al dat hevige promotiegeweld en de enorme social media hype): je moet, als je gaat opruimen, altijd per categorie te werk gaan (kleding, boeken, papier, ga zo maar door). Als je bezig bent moet je elk item heel bewust in je handen houden (een trui, vaas, boek, wat dan ook) en je afvragen of het nog ‘joy sparkt’. Dus: word je d’r blij van, ja of nee? Zo ja: houden die hap, zo nee: wegdoen. Maar niet zomaar wegdoen, welnee, je moet het item eerst bedanken (ik verzin dit niet) en het dan respectvol in een vuilniszak deponeren (niet gooien! Een trui heeft ook gevoel!). Liefst om te doneren natuurlijk, maar als het vol gaten en motten zit, mag het naar de stort. Daarna moet je alles wat je houdt liefdevol in handige bakjes ordenen en uiteraard overzichtelijk opbergen.

Ik doe er nu trouwens wat spottend over, maar ook ík stond na het bingewatchen mijn kledingkast, boekenkast en rondslingerende prullen snoeihard te 'Marie Kondo’en'. Mijn wederhelft treft al zijn boxershorts en sokken nu als een soort sushirolletjes aan in bakjes en vraagt zich af waarom ik gebruikte koffiefilters bedank voordat ik ze in de prullenbak leg (en dus niet smijt, want koffiefilters hebben ook een waardig doel op aarde!).

Nu ik mijn eigen hut helemaal Kondoproof heb, werd het tijd voor een spark joy test op mijn werk. Word ik blij van mijn constant haperende computer? Nee. Word ik blij van de weekstart op maandagochtend? Nope. Word ik blij van die altijd zeurende collega? Van die weigerende printer? Die niet-ergonomische stoel? Does this shit spark joy? Ik dacht het niet, jongens. Dus onwijs bedankt en weg ermee! Ik zit nu in een leeg kantoor zonder computer, printer, stoel en collega’s superopgeruimd joy te sparken. Ik kan het iedereen aanraden.