Olga Oordeelt: CoffeeLab (recensie)
In deze recensierubriek hemelt redacteur Olga Helmigh iets op of ze brandt het af. Iets er tussenin gebeurt zelden.
Het menselijke lichaam bestaat grotendeels uit water, bloed en…. koffie? Tenminste, bij mij is dat zeker het geval. Als ik niet oppas, drink ik zonder met m’n ogen te knipperen (want cafeïne…) een liter koffie met melk en suiker weg en stuiter ik de dag door. Gelukkig kun je op elke hoek in elke stad jezelf snel aan een cafeïne-infuus koppelen, dus hevige ontwenningsverschijnselen zijn gemakkelijk te voorkomen.
De afgelopen jaren tuimelen de hippe koffietenten over elkaar heen, met Starbucks op kop. In Nijmegen kun je, als je op het station aankomt, op perron 1 al direct terecht bij deze Amerikaanse gigant. Een stukje verderop verstrekken De Kiosk, De Broodzaak en Albert Heijn ook kopjes koffie, bekers cappuccino en emmers latte macchiato. Nog voordat je de Keizerstad instapt, ben je als koffieliefhebber dus voorzien. Toch kun je nog een paar meter langer ‘volhouden’ tot je je fix binnen hebt, want tegenover het station is nu CoffeeLab geopend. Overgewaaid uit Brabant, waar twee vestigingen zijn (Eindhoven en Den Bosch), en voorzien van een stevig concept: goeie, doordachte koffie, lekkere broodjes en fijne plekken om zowel te chillen als werken.
De menukaart nodigt uit tot wikken, wegen en eindeloos twijfelen. Alleen al de koffiekeuzes: van welbekende favorieten als espresso, latte en cappuccino tot de relatief nieuwe, hot & happening varianten flat white (één deel sterke espresso, twee delen warme (niét gekookte) melk en een dun laagje microschuim) en cortado (30 tot 50 procent warme melk bij espresso). Dan kun je uiteraard nog kiezen uit verschillende soorten melk (koe, soya, kokos, amandel, haver) en siropen (caramel, hazelnoot, vanille). Thee is tegenwoordig ook al een meerkeuzegebeuren: zwart, groen, oolong, earl grey en wit. En natuurlijk chai.
Ordinaire koffiebonen en theebladen zijn vanzelfsprekend uit den boze: de boontjes van CoffeeLab worden zelf gebrand en zijn voor 70 procent afkomstig uit Brazilië, aangevuld met een bonenmix uit Afrika. De theeblaadjes zijn zorgvuldig geselecteerd en komen uit alle hoeken van de wereld. Het is allemaal nog nét niet in een gouden kist met fluwelen bekleding overgevlogen in een privéjet, zeg maar.
Klink ik een beetje sarcastisch? Niet de bedoeling, want ik ben de eerste die kwijlend een kwalitatief goeie latte macchiato met kokosmelk en een scheut vanille staat te bestellen. Toch moet ik ook altijd een beetje te zuchten als ik lees over bijvoorbeeld lokaal bio-brood, ecologisch verantwoorde smeersels en duurzame ingrediënten. Dat is belangrijk, ja, en zeker aan te moedigen, maar soms word ik een beetje moe van dit soort doordachte creaties, te nuttigen op hiphouten banken en designerstoeltjes, te midden van krijtborden met sierlijke handlettering, kekke planten en moeilijke lampen.
Maar goed, ondanks deze (toch wel hypocriete, laten we wel zijn) moeheid zat ik dik te genieten van mijn steengoede latte macchiato en mijn heerlijke broodje tuna melt. Op een studentenloon (leen?) kun je er niet dagelijks gaan zitten (€ 2,90 voor een latte, met kokosmelk (€ 0,30) en siroop (€ 0,50) plus een broodje (€8) is € 11,70), maar het is zeker de moeite waard om er een keertje te lunchen of werken. Het stikt er trouwens niet van de stopcontacten voor je laptop, tablet of telefoon, maar er zijn genoeg goeie spots in de zaak om aan de slag te kunnen. Kortom: een mooie en vooral lekkere aanwinst voor Nimwegen.
