Op een voetstuk graag!
Van welke helden willen HAN-medewerkers een standbeeld zien?
De wereldwijde beeldenstorm lijkt nog lang niet uitgeraasd. Overal trekken demonstranten vermeende vijanden uit een ver verleden van hun sokkel. Wie zou er op die vacant gekomen voetstukken plaats moeten nemen? Drie HAN’ers schuiven hun gedroomde standbeeldkandidaten naar voren.
Tekst: Hans Wanningen
Koen Dortmans, onderzoeker Interfacultair Kenniscentrum Publieke Zaak:
“Ik kan me een lege sokkel voorstellen met als opschrift ‘Voor de beste burger’”
“Met corona in het voorhoofd lijkt de nominatie voor een sokkel al snel uit te gaan naar Intensivist des Vaderlands Diederik Gommers, gebarentolk Irma Sluis, of anders toch de Onbekende IC-Verpleegkundige die in de voorste frontlinie strijdt voor ieder mensenleven. En met een boek van de Deense filosoof Søren Kierkegaard in het achterhoofd kan ik me ook een lege sokkel voorstellen met als opschrift ‘Voor de beste burger’, om een discussie over deugdelijk burgerschap leven in te blazen.
Ik stel mijn voetstuk echter beschikbaar aan Harry den Hartigh, de man die ons ons hemelwater teruggaf. Zeker nog geen bekende Nederlander, maar hij moet het wel worden — waarom iemand pas eren als hij al bekend is? Hij bedacht de Rainwinner, een handige innovatie om zelf regenwater op te vangen. Den Hartigh geeft ons zelfregie in dorre tijden van klimaatadaptatie. Hij verlost ons uit de wurgende greep van negentiende-eeuwse centralistische infrastructuur, luisterend naar de naam riool (ook wel: de goot). Hij laat ons zien dat we zelf kunnen bijdragen aan een beter milieu. Jammer dat hij niet iemand is met ‘een kleurtje’ — in blije harmonie met het huidige racismedebat — maar gelukkig maakt brons geen onderscheid.”
Ancilla van Steekelenburg, docent Master Pedagogiek, Minor Zingeving, mindfulness- en compassietrainer:
“Eigenlijk ben ik niet zo gecharmeerd van heldenverering”
“Eigenlijk ben ik niet zo gecharmeerd van heldenverering. Zelf heb ik niet altijd de beste ervaringen opgedaan met leermeesters. Machtsmisbruik ligt al gauw op de loer, bij de drang van het ego naar zelfbehoud. Wel laat ik me voortdurend inspireren door mensen, ideeën, kunstuitingen, en wat er maar op mijn pad komt. Zo zag ik deze week op YouTube de documentaire Infinite Potention, The Life and Ideas of David Bohm. Deze wetenschapper mag van mij snel op een sokkel.
Zijn leven lang heeft Bohm zich gewijd aan het doorgronden van de realiteit. Puur vanuit de intentie om een positieve bijdrage te leveren aan de mensheid als geheel. Einstein noemde Bohm zijn ‘spirituele zoon’ en de Dalai Lama erkende in hem zijn ‘wetenschappelijke goeroe’. Bohm verbond de relativiteitstheorie en de kwantumtheorie met zijn werk. Hij duidde de werkelijkheid als een onverdeelde heelheid, waarin waarnemer en het waargenomene onafscheidelijk verbonden zijn –alleen in het domein van onze gedachten splitsen we subject en object.
De kennis en ervaring van non-dualiteit, waarin we intrinsiek deel uitmaken van het onophoudelijke proces van ontvouwen en oplossen, maakt ons allemaal tot coproducent van een mogelijke toekomst. Wat dat voor ieder van ons betekent? Oneindig veel mogelijkheden om zelf op een sokkel terecht te komen! Are we up for it? It’s up to us.”
Farhad Razi Kashi, medewerker Services Financieel Economische Zaken:
“Een standbeeld van mij voor de profeet van het hedendaagse leven: ayatollah Rutte, en voor voetbaltokkie Johan Derksen”
“Voor al zijn maatschappelijke verdiensten en Houdini-acts gedurende deze coronacrisis vind ik oprecht dat Mark Rutte een standbeeld verdient. Het is hem gelukt om binnen de kortste keren hele volksstammen te begeesteren voor zijn magische driehoek rondom het virus, de driehoek van taal, geloof en angst. Inspirerend hoe hij de overgrote meerderheid haast heeft gehypnotiseerd om in een anderhalfmeterboog om elkaar heen te gaan, de diepgewortelde drang tot aanraken onderdrukkend, en de kleine minderheid die hem niet wenste te volgen, fijntjes het gevoel van afvallige heeft laten ervaren. Ondanks alles wist Mark de lieveling te worden van de Volkskrant-, NRC- en evenzogoed Telegraaflezers, net zoals de NPO-kijkers en massa’s likende Facebookvolgers. Je reinste magie! Kan het zijn dat de Heilige Geest in hem is gevaren? Een standbeeld van mij voor deze profeet van het hedendaagse leven: ayatollah Rutte.
Stel, ik had twee voetstukken, want in de verbeelding kan alles, dan zou ik bovendien de heer Johan Derksen willen voordragen. Als goedgebekte voetbaltokkie laat hij zien hoe onvoorwaardelijk de mens kan zijn. Onvoorwaardelijk waarderen, onvoorwaardelijk bekritiseren, onvoorwaardelijk afserveren, onvoorwaardelijk grappen en grollen opdienen, onvoorwaardelijk kwetsen, onvoorwaardelijk met de kop in de wind gaan staan en onvoorwaardelijk de tong laten regeren over het hoofd en het hart. In dit leven met eindeloos veel voorwaarden die wij ons alleen maar aangeleerd hebben om ons gelukkig te voelen, is iemand als Johan een eyeopener. Hij toont ons direct dat pijn, verdriet en trauma vermengd zijn met onze ziel. Gaat dit lampje eenmaal bij ons branden, dan rolt dat in ons de rode loper uit om veel liefdevoller te leven.”
