Topsporter én hbo-student? Het kan!
HAN Topsport Academie plant lesrooster om trainingen heen
Stel: je bent beginnend topsporter maar wilt daarnaast óók ‘gewoon’ een studie afronden. Klinkt te ambitieus om waar te zijn, maar dankzij de HAN Topsport Academie is het mogelijk. Helaas blijkt de kennis van de inhoud van deze fraaie regeling in de praktijk nogal gering.
Tekst: Hans van Lissum
Foto’s: Marcel Krijgsman
Lotte Visschers en Martine Willemsen begeleiden vanuit de HAN Topsport Academie circa 130 topsporters. Aangezien de regeling meer dan tien jaar bestaat, zou de naamsbekendheid ervan inmiddels een stuk groter moeten zijn binnen de HAN.
Waarom is dat niet zo, denken jullie?
Willemsen: “Twee communicatiestudenten van de HAN hebben laatst onderzoek gedaan naar de bekendheid van de Topsport Academie. Daaruit bleek dat er nog veel te weinig over bekend is. De Topsport Academie heeft nog veel te weinig een eigen gezicht. We moeten soms echt vechten om zichtbaarheid.”
Maar als een regeling meer dan tien jaar bestaat, was daar toch tijd genoeg voor?
Visschers: “Ja, en er zit ook al veel verbetering in, hoor. De interne lijntjes lopen al beter, studenten worden beter doorverwezen. Maar in de praktijk blijft het moeilijk om de studerende topsporter af te helpen van een ‘lastig’ imago.”
Wat is er in de praktijk dan lastig aan deze studenten?
Visschers: “De Topsport Academie is bedoeld voor studenten die op topniveau -of richting topniveau- zitten op het gebied van sport. Ze willen zowel een studie afronden als de top in de sport behalen. Dat vergt allerlei aanpassingen die lastig zijn voor hogescholen. Roosters moeten helemaal worden omgegooid, tentamens kunnen niet altijd gemaakt worden op de geplande data. Een student kan soms school niet inplannen vanwege twee zware trainingssessies op één dag. Dat zijn maar een paar voorbeelden.”
“De HAN heeft zich aangesloten bij het FLOT-actieplan: een plan voor Flexibel Onderwijs en Topsport, waarmee je als hogeschool maatwerk kunt leveren aan dit soort speciale studenten” — Lotte Visschers
Hoe is de HAN daar dan in?
Visschers: “Die omarmen een regeling als deze juist. Het is destijds ontstaan vanuit het Instituut Sport en Bewegen, wat een van de instituten van de HAN is. Geen wonder dus dat zij het als een van de eersten hebben omarmd. Daarnaast heeft de HAN zich aangesloten bij het FLOT-actieplan: een plan voor Flexibel Onderwijs en Topsport, waarmee je als hogeschool maatwerk kunt leveren aan dit soort speciale studenten.”
Is de Topsportacademieregeling eigenlijk geschikt voor alle opleidingen?
Visschers: “Ja. Maar het zal niemand verbazen dat een opleiding als Fysiotherapie bijvoorbeeld het populairst is: een derde van onze studenten doet dat. Sportkunde, de pabo en Techniekopleidingen doen het ook goed. Maar met sommige opleidingen lukt het niet: Verpleegkunde is bijvoorbeeld een lastige. Als je vijf uur per dag traint van tien tot drie, dan valt er, om zo’n opleiding, waar veel vaardigheden voor nodig zijn, bijna niet heen te plannen.”
Is zo’n opleiding dan lastig, of eigenlijk gewoon onmogelijk?
Visschers: “Soms is het vanuit de moeilijke trainingstijden van de sport zelf gewoon bijna onmogelijk.” Willemsen: “En je hebt bij sommige opleidingen meer te maken met roosterproblemen, of de starheid van het systeem. Echt onmogelijk is het bijna nooit: vaak is het gewoon onwetendheid waar je mee te maken hebt. Dan is het een beetje masseren en informeren. Als je met goede informatie en succesvolle voorbeelden komt, kom je vaak al een heel eind.”
Dus eigenlijk stuiten jullie nooit echt op totale weerzin?
Visschers: “Het is één keer niet gelukt. Afgelopen jaar wilde een voetballer van de Graafschap een accountancy-opleiding doen, maar hij moest elke dinsdag trainen. Die opleiding bleef daar halsstarrig in: hij kon ‘misschien zijn propedeuse wel doen’, maar daar wordt zo’n jongen natuurlijk niet blij van. Je kunt als opleiding ook zeggen: we omarmen je ambitie, laten we kijken wat mogelijk is. Andere opleidingen zeggen namelijk: geef je rooster maar. Dan plannen we daar de lessen omheen. Het is gewoon altijd maatwerk.”
“We denken ook over mogelijke algemene oplossingen: vakkenspreiding, of langer kunnen doen over de studie. Maar de directe begeleiding is in handen van de studieloopbaanbegeleider” — Martine Willemsen
Ik mag toch hopen dat jullie al die studenten niet zélf door al die opleidingen heen moeten loodsen?
Visschers: “We zitten een paar keer per jaar met andere onderwijsinstellingen aan tafel en vliegen het heel erg aan vanuit de sportkant. We hebben kennis van de sportwereld én de onderwijswereld, dus proberen we van daaruit zoveel mogelijk erkenning voor deze regeling te krijgen.” Willemsen: “Dus denken we ook over mogelijke algemene oplossingen: over vakkenspreiding, of langer kunnen doen over de studie. Maar de directe begeleiding, die ligt in de handen van de studieloopbaanbegeleider.”
Wat doet die precies?
Willemsen: “Die kijkt in het geval van knelpunten of er een oplossing gevonden kan worden, weet hoe het rooster van de topsporter eruitziet en kijkt ook naar de lange termijn. Hoe ziet de studieroute van de topsporter er idealiter uit? Wat kan je wel, en wat kan je niet regelen? Is er een tussenjaar nodig? Of juist een duwtje in de rug: gá naar die Olympische Spelen! Een beetje tough love is ook iets dat de slb’er kan geven: even doordrukken waar het nodig is.”
Die tough love lijkt me nodig.
Visschers: “Ja. Want we blijven te maken hebben met jongvolwassenen die in korte tijd heel veel moeten leren. De een gaat er fluitend doorheen, de ander heeft meer begeleiding en discipline nodig.” Willemsen: “Maar het enige dat wij belangrijk vinden is dat de sportende studenten met passie en ambitie omarmd worden. En dat de topsporter zelf ook geen pamperhouding aanneemt, maar oplossingsgericht meedenkt. We willen gewoon dat al die 130 topsportstudenten de eindstreep halen. Wij geven ze daar in ieder geval alle kansen voor.”
