Jolanda Spek, tentamenbureau-medewerker, werkt thuis aan tafel in haar keuken, die deels verbouwd wordt. Ze plant en denkt mee over het afnemen van tentamens in het coronatijdperk, verft in het weekend de garagemuur en behandelt alleen nog maar de katten van vaste klanten voor Haren Majesteit, haar kattentrimsalon.
Tekst: Olga Helmigh
Foto’s: Marcel Krijgsman
Jolanda en haar collega’s zaten nét midden in de voorbereidingen van tentamenperiode 3 van de FEM (binnenkort verdeeld over meerdere academies), toen Rutte de allereerste persconferentie gaf en Nederland besefte: dit is serieus. “We wisten natuurlijk dat het eraan zat te komen, maar toch was het een schok”, vertelt Jolanda. “Tot dan toe moesten we al vaker handen wassen, papieren zakdoeken gebruiken en niezen in de elleboog. Maar ineens ging het een stap verder: thuiswerken en zo veel mogelijk binnen blijven.”
Coupe de nest
De omschakeling naar thuiswerken gaat vlot, want met haar drie directe collega’s zit Jolanda in een geoliede machine. Ze zitten samen in een groepsapp, videobellen veel en stemmen hun werkschema’s uitstekend op elkaar af. “Toch leren we nieuwe kanten van elkaar kennen”, lacht Jolanda. “We verschijnen vaak zonder make up en met een ‘coupe de nest’, zoals we ons thuishaar noemen, in beeld. We lachen heel wat af.” Bij Jolanda is ook het risico op een kattenkont of poezensnuit in beeld groot: ze heeft drie purrende viervoeters in huis die graag komen buurten. “Vooral Beer, mijn witte Maine Coon, kan op enthousiast gegroet rekenen, want die kwam nog weleens mee naar de HAN. We gingen ook geregeld bij dementerende ouderen op bezoek, zodat ze hem konden knuffelen. Dat kan nu natuurlijk ook niet meer.”
1,5 meter
Het werk van Jolanda kan tot een bepaalde hoogte doorgaan, al zijn er ook flinke uitdagingen. “Op dit moment zitten we in de voorbereidingen van tentamenperiode 4, in juni”, aldus Jolanda. “Docenten zullen de komende tijd hun tentamens uploaden, wij zijn bezig met het regelen van bijvoorbeeld lokalen en surveillanten. Maar dat gaat nu anders dan gebruikelijk.” Door de maatregelen moet er rekening worden gehouden met 1,5 meter tussen de tafels, maar ook bij de entree zullen dingen anders gaan. “Normaal moeten studenten hun ID-kaart laten zien bij de ingang, en komen surveillanten een nieuw vel brengen als de student hierom vraagt. Dat moet allemaal omgegooid. Maar hoe?”
“Moeten studenten hun hele kamer van tevoren laten zien via de webcam? En hoe doe je dat als je dertig studenten in beeld hebt?”
Plus- en minpunten
Over surveillanten gesproken: dat zijn vaak ouderen die dit vrijwillig doen. Jolanda: “Zij vallen in de risicogroep wat betreft het coronavirus, dus het is de vraag of en hoe zij weer ingezet kunnen worden. We zijn daar op dit moment over in contact.” Over het online afnemen van tentamens bestaan ook veel plus- en minpunten. “Daar ging het laatst bij EenVandaag over: hoe waarborg je de privacy van de student? Hoe ver ga je om je te laten overtuigen dat ze geen spiekbriefje hebben? Moeten studenten hun hele kamer van tevoren laten zien via de webcam? En hoe doe je dat als je dertig studenten in beeld hebt?”
Onzekerheid
Afgezien van deze onzekerheden, speelt er nog een andere onzekerheid: het tentamenbureau is van de Faculteit Economie & Management. Deze faculteit wordt onderverdeeld in nieuwe academies, wat voor Jolanda en haar collega’s betekent dat ze ergens anders worden ondergebracht. “Voordat we in deze situatie kwamen, waren er bijeenkomsten en gesprekken hierover. Dat is nu, begrijpelijk, op de lange baan geschoven, maar daardoor hebben we geen idee hoe dat verder gaat”, vertelt Jolanda. “Komen we bij een academie? Of vallen we straks onder Services? We werken zo goed en graag samen met z’n drieën, dat we ons hier best wel zorgen over maken. We hopen dat we kunnen blijven samenwerken.”
“Ik zit veel in de tuin, lees boeken en maak elke avond een wandeling over de dijk hier in Westervoort”
Minder aan het jakkeren
Nu Jolanda veel thuis is, beseft ze hoe druk ze hiervoor was. “Ik werk nu halve dagen, dus heb plots meer tijd. Gelukkig houd ik van klussen en mijn man ook, dus we vervelen ons niet. Zo heb ik laatst de garagemuur geverfd. Mijn eigen bedrijfje loopt ook nog steeds: ik ga twee keer per week naar de dierenarts om daar trimbehandelingen te geven aan katten. Dat doe ik alleen voor mijn vaste klanten, want die katten ken ik goed. Dan heb ik geen hulp nodig van hun baasje, zodat de 1,5 meter afstand makkelijk te bewaren is.” Jolanda merkt dat ze nu minder “aan het jakkeren” is, en meer geniet van dingen. “Zoals het gezang van de vogels, de blauwe lucht zonder vliegtuigstrepen en de heerlijke lentezon. Ik zit veel in de tuin, lees boeken en maak elke avond een wandeling over de dijk hier in Westervoort.”
In die zin hoopt Jolanda dat we aan deze coronacrisis vooral de positieve dingen overhouden. “Er is veel ellende, maar daartegenover staat bezinning. Als we hier een les uit kunnen trekken, is het dat we goed voor elkaar moeten zorgen. En dat we best mogen minderen met onze consumeerdrift en hang naar vermaak. We realiseren ons nu hopelijk meer wat er werkelijk toe doet.”
