بیوگرافی شادروان مرتضی ممیز

در این پرونده ایشان بعنوان صاحب‌نظر و دلواپس واقعی خط فارسی شناخته می‌شود. ایشان را پدر گرافیک ایران می‌نامند و یکی از بنیانگذاران انجمن گرافیک ایران

چند نکته مهم و ضروری:

۱- سرویس مدیوم، از رسم الخط فارسی (جهت نوشتار راست به چپ، فونت فارسی و …) پشتیبانی نمی‌کند. جهت نمایش صحیح رسم الخط فارسی و رفع این مشکل لطفا این مطلب را مطالعه بفرمایید.

۲- ما می‌خواهیم حجم بسیار بالا و متنوعی از محتوای متنی، ویدیویی، صوتی و تصویری در این پرونده منتشر کنیم، متاسفانه سرویس مدیوم برای درج و جاسازی مستقیم ویدیو در مطالب فقط از یکسری ارائه دهندگان ویدیو پشتیبانی می‌کند که در این لیست قرار دارند.

به همین دلیل مجبور شدیم محتوای ویدیویی خود را در سرویس‌هایی غیر بومی بارگذاری کنیم که توسط مسئولان دلسوز و محترم کشورم دسترسی به آنها مسدود شده است. پس لازم است جهت مشاهده ویدیوها از فیلتر شکن استفاده کنید.

نام و نام خانوادگی:

  • مرتضی ممیز

زادهٔ و محل اقامت:

  • متولد ۴شهریور ۱۳۱۵ در تهران،ایران.
  • در ۵ آذر ۱۳۸۴ و در سن ۶۹ سال در گذشتند.

حوزهٔ فعالیت‌ها:

  • طراح گرافیک
  • طراح حروف، لوگوتایپ و نشانه
  • طراح تایپ‌فیس و فونت فارسی
  • مدرس هنر، درس طراحی تایپ‌فیس فارسی و …

معتقد هستیم ایشان:

  • یکی از دلواپسان واقعی خط فارسی هستند.
  • صاحب نظر هستند.
  • یک هنرمند واقعی هستند.
  • ….

اعتقاداتمان را کلی بیان کردیم، جهت آزمایش و … / موقتی هستند!

ایشان پدر هنر گرافیک ایران نامیده می‌شوند:

مرتضی ممیز در طول نیم قرن فعالیت هنری خود در ایران و عرصه هنر بین‌المللی، در احیا و ابداع هنر گرافیک در ایران و پیشبرد و گسترش فرهنگ ملی و سنت‌های هنری نقش بارزی داشت و به این سبب او را «پدر هنر گرافیک ایران» می‌نامند

کودکی و نوجوانی

مرتضی ممیز در خانواده‌ای هنردوست متولد شد و در دوران کودکی استعداد و علاقهٔ ویژه‌ای به نقاشی و طراحی نشان داد، دوران متوسطه برای کمک به خرج تحصیل خود برای مغازه‌ها تابلونویسی می‌کرد.

آغاز دوران کاری (تا پیش از انقلاب)

ورود به آتلیهٔ محمد بهرامی در سال ۱۳۳۷ باعث شروع فعّالیت حرفه‌ای او می‌گردد. در این آتلیه بود که اوّلین سفارش پاکت سیگار، جلد کتاب و اولین نشانهٔ خود را طراحی می‌کند. در همین آتلیه با پرویز کلانتری، سیروس امامی، آیدین آغداشلو و محمد احصایی همکار می‌شود و همکاری آنها تا سال ۱۳۴۱ که او آتلیه بهرامی را ترک کرد ادامه داشت.

بعد از آن در بخش تبلیغات خارجی کانون آگهی زیبا فعّالیت خود را ادامه می‌دهد و در همان ساختمان کانون آگهی زیبا با احمد شاملو آشنا شده و دعوت او را برای همکاری در کتاب هفته می‌پذیرد و آنجا در سِمَتِ تصویرگر و گرافیست مشغول می‌شود.

در سال ۱۳۴۷ پس از بازگشت از فرانسه در دانشکده هنرهای زیبا مشغول به کار شده و در سال ۱۳۴۸ پیشنهاد ایجاد رشته گرافیک را به دانشکده هنرهای زیبا ارایه داد. و در سال ۱۳۴۹ رشتهٔ گرافیک را بنیاد می‌نهد.

ممیز در دههٔ ۱۳۵۰ بیشتر وقت خود را صرف گرافیک فرهنگی کرده بود؛ برای تئاتر، فیلم و جشنواره به طراحی پوستر پرداخت و در همان سال‌ها نیز همچنان به نقاشی می‌پرداخت که نتیجهٔ آن نمایشگاه‌های «آبی»، «گنج» و «گستره» ۱ و ۲ شد.

در سال ۱۳۵۵ مرتضی ممیز و چندی از همکاران او سندیکای گرافیست‌های ایران را تأسیس کردند و بعد از آن به برپایی نمایشگاه ۵۰ سال گرافیک ایران پرداخت.

فعّالیت‌های پس از انقلاب

در سال‌های نخست بعد از انقلاب امکان تشکیل سندیکا و انجمن گرافیست‌های ایران برای او مقدور نبود. ولی با این حال او گردهمایی‌های گرافیست هارا در آتلیه و کافه‌ها تشکیل داد که در پی آن اولین تعرفهٔ قیمت خدمات گرافیت بعد از انقلاب پدید آمد.

در سال ۱۳۶۵ با پیشنهاد به علی اصغر محتاج اوّلین بینال طرّاحان گرافیک را راه‌اندازی می‌کند، او با حمایت و سعی خود اوّلین دو سالانهٔ گرافیک را برگزار می‌کند.

دوره‌ای که ممیز به مدیریت گروه ارتباط تصویری عکاسی دانشگاه تهران انتخاب شد، از طرّاحان جوان و کاربلد آن دوران همچون بیژن صیفوری، رضا عابدینی، ساعد مشکی، مجید عباسی، فرزاد ادیبی و علی‌رضا مصطفی‌زاده دعوت به همکاری کرد و به ریاست شورای سردبیری مجلهٔ نشان انتخاب شد.

از دیگر اقدامات او پیشنهاد عضویت قباد شیوا، ابراهیم حقیقی، رضا عابدینی و ساعد مشکی به AGI بود.

ممیز در سالهای پایانی عمر خویش با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کرد و از ۲۳ آبانماه ۱۳۸۴ برای تازه‌ترین دور شیمی‌درمانی، در بیمارستان آبان تهران بستری شده بود که چند روز بعد حالش رو به وخامت نهاد و سرانجام در ۶۹ سالگی روز شنبه پنجم آذر ماه ۱۳۸۴ برابر ۲۶ نوامبر ۲۰۰۵ درگذشت. پیکر مرتضی ممیز، هفتم آذرماه، تشییع و در باغبان‌کلا واقع در کُردان کرج، به خاک سپرده شد.

تحصیلات:

سال ۱۳۳۵ او وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشتهٔ نقاشی شد و در آنجا زیر نظر علی‌محمد حیدریان که از شاگردان کمال‌الملک بود آموزش می‌بیند. و در نهایت در سال ۱۳۴۴ از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شود.

دوره اخذ لیسانس ممیز ۱۱ سال به طول انجامید

وی برای ادامه تحصیل راهی فرانسه می‌شود و گواهی طراحی غرفه را در مدرسهٔ هنرهای تزیینی فرانسه اخذ می‌کند.

درجات علمی:

مرتبه علمی:

عضو هیات علمی:

مسئولیت‌ها:

  • مدیریت گروه گرافیک و عکاسی دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران
  • مدیریت و طراحی هنری جشنواره بین‌المللی فیلم تهران(۱۳۵۲–۱۳۵۶)
  • ریاست هیئت مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران
  • ریاست دو سالانه‌های گرافیک ششم، هفتم و هشتم
  • مشاور هنری کتابخانه و مرکز اسناد دانشگاه تهران
  • ریاست کمیته ایرانی انجمن بین‌المللی طراحان گرافیک (AGI)

تدریس:

  • معلم گرافیک دانشکدهٔ هنرهای زیبا، دانشکده تهران از۱۳۴۷ تا ۱۳۸۴(احتمالا)
  • استاد مدعو رشتهٔ گرافیک در دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی ۱۳۵۲
  • دانشکده هنرهای تزیینی ۱۳۵۳/۱۳۵۵/۱۳۵۶/۱۳۶۱
  • دانشگاه فارابی ۱۳۵۸

اطلاعات کافی در این زمینه وجود ندارد.

اطلاعات کافی در این زمینه وجود ندارد.

{بزودی تکمیل می‌شود}

{بزودی تکمیل می‌شود}

{بزودی تکمیل می‌شود}

درود بر شما، دوست عزیزم

۱- اگر شما در مورد این شخص اطلاعاتی در دست دارید که می‌تواند در تکمیل بیوگرافی مورد استفاده قرار بگیرد.

۲- اگر در محتوایی که منتشر شده است با اطلاعاتی که دارای ابهام(ناقص/اشتباه/کذب) می‌باشند مواجه گشتید.

۳- حتی اگر انتقاد یا پیشنهاداتی برای من دارید.

در صورت تمایل خواهشمند هستم بنده را از طریق این گروه مطلع و آگاه نمایید تا در اولین فرصت محتوای این صفحه را مورد بازنگری قرار داده و آنرا به‌روزرسانی بنمایم.

با تشکر

--

--

Saleh Souzanchi
پرونده خط، محتوا و فونت فارسی

Software Developer(Iran), Hacker and reverse engineer lover, I’m investigating Persian script design for all digital media in Persian script.