Onderweg naar Glenmore Forest Park.

Schotland reis woensdag 4 sept 2019

Bas Bakker
Schotland reis 2019
7 min readSep 5, 2019

--

Vandaag zijn we in de omgeving van Pitlochry een prachtige omgeving. De nacht was nieuw. Wennen aan het krappe bedje en aan de kou van het kamperen. Want al zitten we in een campervan met verwarming, het blijft echt wel kamperen. Aanstaande nacht laten we de verwarming aan staan denk ik.

Elise heeft niet zo’n goede nacht gehad, mede door mijn oorverdovende gesnurk. Daar moeten we morgen maar eens wat voor bedenken.

Killiecrankie pass

Als ze hier niet ergens goed in zijn dan is het, het bedenken van gekke namen. Ik stond echt perplex(*) toen ik hoorde dat hoe noordelijker je gaat hoe gekker de namen worden.

Het visitors centre bij Killiecrankie is gesloten, maar de wandelroutes staan op bordjes aangegeven. De eigenaar van de Campervan heeft deze plek aanbevolen.

Omdat het te hard regent besluiten we eerst de stad Pitlochry te gaan bekijken want er blijkt een grote scheur in mijn regenjas te zitten dus er moet een nieuwe jas aangeschaft worden. Als twee verzopen katjes lopen we terug naar de auto als waarempel(**) een Amerikaan uit Florida (sunshine state) ons vraagt waar we heen gaan en of we hem een korte lift naar zijn auto een paar km verderop kunnen geven. Natuurlijk zijn we niet de beroerdste dus al ‘small talkent’ zetten we de beste man bij zijn auto af. Hij had in geen tijden zoveel regen gezien.

Over de regen

Over de regen gesproken… het valt me niet tegen die regen. Het is hier vaak bewolkt, tot nu toe regent het slechts 1 keer zo hard dat we het niet leuk vinden om iets te gaan doen, en… en dat is het mooiste: het is werkelijk waar fantastisch als je aan het rijden bent, het regent, het is bewolkt, donker zelfs en dan rijd je door een pass en aan de andere kant schijnt de zon volle bak en is het weer licht. Wat een contrast. Echt heel mooi!

Nog nooit zo’n heldere regenboog gezien

We zijn gisteren zelfs even de snelweg afgegaan om er naar te kijken. Was even spannend of we dat de snelweg überhaupt wel weer op konden, maar het ging gelukkig.

Eigenlijk is het dus met de juiste regenkleding en voldoende thermokleding heel goed te doen en behaaglijk, zelfs voor onze nationale koukleum Elise.

Regenjas

Ok, we gingen dus naar Pitlochry. Leuk dorpje, beetje toeristisch wel. Het stikt hier in Schotland trouwens van de outdoor winkels, zo ook in Pitlochry. Elise maakt een sprongetje van vreugde als ze het ziet ☺ ‘allemaal leuke Bever merken winkels ‘. Eerst even wat drinken in een lokaal thee winkeltje met veel te grote stukken machtige taart. Wel heel lekker!

Klein koekje erbij

In de rij bij het toilet spreek ik een Schot met grijs haar en een baret aan, althans dat dacht ik… Ik had hem eerder in onbestaanbare taal horen spreken dus ik was er vanuit gegaan dat het een local was. Niet dus, het bleek een Canadees op rondreis. Die zijn dus ook gewoon onverstaanbaar. Maar een goed wc praatje verder kom ik tot de conclusie dat het best leuk is dat toeristen onderling vaak met elkaar praten. We hebben wat gemeen: ‘Waar komt u vandaan? Waar gaat u heen?’.

Na wat winkels te hebben bezocht heb ik nu weer een mooie regenjas waar ik weer heel wat jaren mee vooruit kan. De verkoper vroeg of ik een tasje wil. ‘ben je gek, haal de labels er maar vanaf, ik trek hem gelijk aan… hier heb je mijn oude jas, gooi die maar gelijk weg’.

Moet ik die regenjas nou straks aangeven bij de douane? Ik heb nog steeds maar één regenjas 😀. Ik weet het niet?

Ook nog even langs een hardware store. Want het navigeert wel heel vervelend als ik mijn telefoon nergens in kan klikken tijdens het rijden. Maar waar koop je zoiets in een dorpje waar je het gevoel hebt dat ze de smartphone nog moeten uitvinden?

In een hardware store dus. Zo’n heel klein winkeltje met veel te kleine en overvolle gangen waar ze voor alles een oplossing hebben. Het ruikt er naar onkruidverdelger, dierenvoer en HG’s ‘doet wat het beloofd’ ontstopper door elkaar. Een soort ‘Herman van der Gun’ (voor Daan, Pa & Ma), maar dan nog voller.

Als ik Lies kwijt ben, vind ik haar in de gang met messen met in haar hand een veel te groot mes voor zo’n klein meisje. ‘ik zoek nog een aardappelschilmesje, die zit niet in de bus. Deze werkt wel denk ik ‘. De verkoopster doet hem in een bruin papiertje: ‘Ja, het is toch een scherp mes’. Heel goed mevrouw de verkoopster.

Soldiers leap walk

Terug aangekomen bij Killiecrankie besluiten we de ‘Soldiers leap walk’ te lopen. Het is een kleine tocht naar met een uitkijkpunt bij een waterversnelling waar een soldaat een grote sprong van 5 meter naar beneden in de rivier genomen zou hebben. Prachtige wandeling!

The Queens view

Als we toch mooie dingen aan het bekijken zijn, rijden we vervolgens door naar een het Queens view visitors centre. En jawel… dat is inderdaad koninklijk! We zijn nog net op tijd om voor de ergste bewolking van het uitzicht te genieten. Maar al snel wordt het wat donkerder, maar laten we eerlijk zijn dat hoort ook gewoon bij Schotland. Nadat de welbekende Jappen zijn vertrokken zeg ik tegen Lies: ‘Zullen wij ook een selfie maken?’. Waarop een andere Nederlander tegen ons zegt: ‘Jullie zijn toch geen Chinezen?’. Ze zijn ook overal die Nederlanders :).

Onderweg naar de volgende camping

En nu onderweg naar Inverness. Nou ja… we besluiten om een camping halverwege de route aan te doen die door de eigenaar van de Campervan is aanbevolen. Een camping naast een meer en een Pub met livemuziek, en daar ben ik wel voor te porren.

Zoals in het youtube filmpje al getoond hebben we een prachtige route gevolgd en zijn we halverwege gestopt om van het uitzicht te genieten. Wat hierbij vooral opvalt, is dat op veel heuvels in Schotland amper bomen te vinden zijn. Het is vaak heide, of zoals Laurens het zou omschrijven: ‘Heide achtige meuk’ met hier en daar een boom.

De camping waar we verblijven wordt gerund door een erg grappige eigenaar, maar al snel komen we er achter dat achter deze grappige man een ware regelneef schuilt. Overal hangen borden en aanplak biljetten waarop staat wat niet mag, en wat je vooral wel moet doen.

En jawel de eigenaar is bekend met de gerefereerde Pub, maar jammer de bammer livemuziek alleen op vrijdag en zaterdag. Geen punt, want we zijn moe en willen op tijd gaan slapen.

Ik weet dat je eigenlijk geen foto’s van eten moet maken, maar met een filter mag het tegenwoordig wel toch?

Eerst nog een simpele maaltijd waarbij de ‘Smokey BBQ’ saus erg tot zijn recht komt. Slaap goed en tot morgen!

* Woord van de dag ingediend door Nadine Stolwerk

** Woord van morgen ingediend door Leoni Stolwerk, maar vandaag alvast toegevoegd.

--

--

Bas Bakker
Schotland reis 2019

Web developer \ Christian \ Musician \ Interests: Change management \ People \ Bible \ Innovations \ Managing people \ Front end development \ www.bbakker.com