“นายจ้าง” กับ “ลูกจ้าง” ไม่ได้เกี่ยวกับเงิน , ความรู้ หรือ ความพร้อม

พ่อแม่มักจะบอกว่า . . .

“ เรียนจบสูงๆนะลูก จบมาจะได้เป็นเจ้าคนนายคน ”

แต่รู้ไหม? ว่าคนทำงานมี 2 แบบ . . .

คือ

1. คนที่หางานทำ
2. คนที่สร้างงานให้คนอื่นทำ

1. คนที่หางานทำ

เขาเริ่มจากไปเรียน จากนั้นก็ไปหางานทำ เพราะจะได้นำสิ่งที่เรียนมา ไปใช้ประโยชน์ในการทำงาน

เมื่อก่อนมันก็ดี แต่ในวันนี้งานที่มีมันเริ่มหายไป เครื่องจักรบ้าง หุ่นยนต์บ้าง มาแทนที่

ข้อเสีย คือ เขาจะพยายามหางานทำ เขาจะรู้สึกว่า “ เพราะมันคืองาน ”
เขาจึงต้องไปหางานทำ ก็เลยปิดโอกาสตัวเอง ทั้งที่จริงๆ แล้วเราทุกคนสามารถสร้างงานเองได้

ดังนั้นเมื่อโดนให้ออกจากงาน ก็คิดว่าชีวิตจบแล้ว ทั้งที่ไม่ใช่
แค่มองที่ทักษะและประสบการณ์ที่ตัวเองมี
อย่าติดกรอบความคิดที่ว่า . . .

“ เคยทำอาชีพอะไร ต้องทำเหมือนเดิม “

ลองมองให้กว้างขึ้น จะเห็นว่า โอกาสมีอีกมากมายเลย

2. คนที่สร้างงานให้คนอื่นทำ

อันนี้คนส่วนน้อย เพราะเป็นสิ่งที่โรงเรียนหรือมหาวิทยาลัยไม่ได้สอน

[ ถ้าให้นักศึกษาคิด ]

งานที่เริ่มมีความซับซ้อนขึ้น ก็จะมาจากความรู้ ระดับมหาวิทยาลัยที่เขาเรียน ที่จะนำมาพัฒนาต่อยอด

สมมุติว่าเรียน Programming ก็จะนำความรู้นั้นมาสร้าง Application สักตัวนึง เปิดเป็นบริษัท Start-Up ขึ้น

ทักษะเรามากขึ้น โอกาสของธุรกิจก็จะมากขึ้น

[ ถ้าให้พนักงานบริษัทคิด ]

งานที่สร้างก็ต้องเป็นสิ่งที่เขาทำอยู่ในบริษัทนั้นๆ
เช่น สิ่งที่เคยเสนอแต่หัวหน้าไม่เอา
ก็อาจเอาไอเดียนั้น มาทำบริษัทตัวเอง

ความเป็นไปได้ในธุรกิจก็จะมีโอกาสมากกว่าเด็กมหาวิทยาลัย เพราะเขาอยู่ใกล้ลูกค้ามากกว่า

[ ถ้าให้ผู้บริหารบริษัทคิด ]

งานที่เขาสร้าง ก็คงเป็นคู่แข่งตัวท็อปของบริษัทเขาเอง
ผู้บริหารนี่แหละตัวดี สร้างธุรกิจ Disrupt เลย 5555555
เพราะรู้ทุกอย่าง และยังมี Connection มีความน่าเชื่อถืออีก

ผู้บริหารส่วนใหญ่ก็ไม่ออกมาทำมัน ทั้งๆที่มีโอกาสสร้างธุรกิจเอง มีโอกาสสำเร็จมากสุด

ตอบง่ายๆคือ จะเสี่ยงทำไมเมื่อจุดที่อยู่มันดีอยู่แล้ว

“ นายจ้าง ” กับ “ ลูกจ้าง ” มันมีเส้นแบ่งบางๆ นิดเดียว
ไม่ได้เกี่ยวกับเงิน , ความรู้ หรือ ความพร้อมอะไรทั้งนั้น

คิดง่ายๆ คนทุกคน ทุกช่วงอายุ สามารถออกมาสร้างงาน สร้างธุรกิจ ได้ทั้งนั้น

ไม่จำเป็นต้องจบปริญญาเอก หรือ ไม่จำเป็นต้องเป็นลูกเศรษฐี

เส้นบางๆ ที่คนไม่กล้าสร้างงานขึ้นมาเอง

ก็คือ . . .

“ ความกลัว ”

ไม่มีใคร “ พร้อม ” ในวันแรกที่เริ่มทำอะไรหรอก . . .

ขับรถครั้งแรก , สอบครั้งแรก , ทำงานครั้งแรก ฯลฯ
แต่เราก็ผ่านมันได้ใช่ไหมล่ะ ?

😉