Συνέντευξη με τη γνωστή Crafter και Cosplayer Galini 森林
Με λίγη όρεξη, μεράκι και φαντασία οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει Cosplay.
Η Γαλήνη ασχολείται με το Cosplay σχεδόν 5 χρόνια. Κάνει ως επί το πλείστο χαρακτήρες από anime και ασιατικά παιχνίδια. Αφού συμμετείχε σε διαγωνισμούς κατάλαβε ότι δεν την ενδιαφέρει το διαγωνιστικό κομμάτι και να παρουσιάζει τη δουλειά της επί σκηνής. Αποφάσισε να ασχοληθεί πιο πολύ με το crafting κομμάτι καθώς όλες τις οι στολές και τα prop της είναι φτιαγμένα με διαφορετικές τεχνικές. Θεωρεί ότι αναφορικά με τη δουλειά της, η πιο σημαντική στιγμή ήταν η αναφορά στα κουστούμια της στο παγκοσμίως γνωστό περιοδικό Cure World Cosplay. Δηλώνει πως δεν ξέρει πως και τι θα κάνει στο απώτερο μέλλον, αλλά σκοπεύει να εξελίξει και άλλο τις τεχνικές και γνώσεις στο κομμάτι της ραπτικής.
Την επίσημη σελίδα της με την δουλειά της μπορείτε να βρείτε παρακάτω:
«Θεωρώ ότι όσο ζούμε μαθαίνουμε»
Θέλω να μας ορίσεις τι είναι το Cosplay και να αποσαφηνίσεις κάποιους όρους που πολλοί τυχόν να μην γνωρίζουν εδώ στην Ελλάδα.
Ουσιαστικά η λέξη προέρχεται από τη σύμπτυξη δύο λέξεων, του costume και play. Οποιοσδήποτε μπορεί να εμπνευστεί από έναν χαρακτήρα είτε μέσα από ταινία είτε από μία σειρά και μέσα από ένα κουστούμι που είτε θα αγοράσει ή θα φτιάξει ο ίδιος, να τον ενσαρκώσει, να τον φέρει στη ζωή. Αυτό είναι το Cosplay. Τα props είναι τα αντίστοιχα αντικείμενα και τα διάφορα αξεσουάρ όπως όπλα και περούκες που αποτελούν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι ενός χαρακτήρα.
Πως σε απορρόφησε η τέχνη του Cosplay και ασχολήθηκες τόσο εντατικά;
Για κάποιο διάστημα κόλλησα πάρα πολύ με τα anime. Προσπαθούσα και ακόμα προσπαθώ να κάνω, fan- art και original design, χαρακτήρες που είναι πρακτικά άγνωστοι στη χώρα μας. Επειδή ήμουν τρελή και παλαβή με τα anime, στο ξέκινημα της Cosplay δραστηριότητάς μου έτσι και το συνέχισα. Έβλεπα κάτι που μου άρεσε και απλά το έφτιαχνα.
Θα μπορούσες να πεις πως το Cosplay, σε αυτή τη φάση της ζωής σου, αποτελεί το βασικό επάγγελμά σου;
Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί το βασικό μου επάγγελμα. Κάνω δύο δουλειές για να συντηρώ το Cosplay στο επίπεδο που θέλω να είναι. Δεν το βλέπω σαν δουλειά και σαν έναν τρόπο να βγάλω χρήματα. Αυτό βέβαια αποτελεί προσωπική μου άποψη, καθαρά.
Έχοντας πει αυτά, δέχεσαι εξατομικευμένες παραγγελίες ή προτιμάς να φτιάχνεις ότι φτιάχνεις αποκλειστικά για τον εαυτό σου;
Εάν και εφόσον έχω τον χρόνο και δεν πήζω με τα δικά μου κουστούμια, φυσικά και αναλαμβάνω τα λεγόμενα commissions. Πάντα συζητάω πάρα πολύ με τον πελάτη τα υλικά που θα χρησιμοποιήσω, το κόστος γιατί αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για να φτιαχτεί κάτι όπως το επιθυμεί ο πελάτης. Από εκεί και πέρα, αναλόγως το χρονικό διάστημα που έχω στη διάθεση μου. Δηλαδή, κάποιοι τα θέλουν για συγκεκριμένα conventions πράγμα που δεν είναι πάντα εφικτό. Άμα σε ενημερώσουν και τελευταία στιγμή, μπαίνουμε στη διαδικασία να κινήσουμε την Γη και τον Ουρανό.
Υπάρχουν άτομα που δεν ασχολούνται ενεργά με το Cosplay και αναθέτουν σε άλλους Cosplayer Να φέρνουν εις πέρα τις δημιουργίες που θα ήθελαν να φορέσουν. Πως σου φαίνεται σαν τακτική αυτό;
Δεν έχω θέμα με αυτό και το υποστηρίζω ένθερμα όταν υπάρχουν άτομα που δεν έχουν τις κατάλληλες ικανότητες για να δημιουργήσουν ένα κουστούμι. Ποτέ δεν το θεώρησα μεμπτό ή λόγο για να μειώσεις κάποιον που αποφάσισε να βγει με ένα αγοραστό κουστούμι. Για να φέρεις στη ζωή τον χαρακτήρα που θες, μπορείς να χρησιμοποιήσεις όλα τα μέσα. Προσωπικά, και εγώ έχω κάνει φωτογράφιση με κουστούμι από έτοιμο ρούχο που έχω μεταποιήσει και το κάνω για να σώσω χρόνο. Οπότε το θεωρώ μία καλή τακτική και δεν βρίσκω τίποτε το αρνητικό να πω.
Το κόστος του να φτιάξεις κάτι εξολοκλήρου από την αρχή θα πρέπει να είναι μεγάλο έτσι;
Προσωπικά εγώ είμαι ασύμφορή ως προς αυτά που φτιάχνω για τον εαυτό μου. Άμα πω τα κόστη κάποιοι ίσως να τα θεωρήσουν και εξωφρενικά οπότε καλύτερα να μην τα πω. Αλλά είναι μεγάλο το κόστος,
Το Cosplay στην Ελλάδα πότε άρχισε να εδραιώνεται. Σαν τέχνη γενικότερα έχει βαθιές ρίζες στο παρελθόν ή είναι κάτι που άρχισε να υφίσταται πρόσφατα;
Δεν είναι κάτι που ξεκίνησε πρόσφατα. Ξέρω από τον Σπύρο τον Κακούρη (Cosplay Φωτογράφος) ότι τα πάρτη γινόντουσαν αρκετά χρόνια πριν μπω και εγώ σε αυτόν το χώρο. Στην Ελλάδα είναι καμιά δεκαριά χρόνια πίσω, μπορεί και παραπάνω, που άρχισε να εδραιώνεται το Cosplay. Στο εξωτερικό υπάρχει ακόμα περισσότερα χρόνια και είναι πολύ πιο οργανωμένοι και πολύ πιο μπροστά σε αυτό το κομμάτι. Εξωτερικό εννοώντας Αμερική, Ιαπωνία, Ασία. Στην Ιαπωνία δημιουργήθηκε ο όρος και ουσιαστικά του έδωσαν μία κατεύθυνση. Αλλά και στην Ελλάδα έχουμε πολύ καλές υποδομές πλέον, υπάρχουν καταστήματα που μπορείς να βρεις όλα όσα θα σου χρειαστούν και πολύ αξιόλογα conventions Για να φανεί η δουλειά σου.
Σαν κοινότητα, θεωρείς ότι είστε ανταγωνιστικοί μεταξύ σας;
Σαν κοινότητα, δεν είναι όλα τόσο ιδανικά όσο φαίνονται σε ένα εξωτερικό παρατηρητή.
Μίλησε μας για τους διαγωνισμούς Cosplay.
Κάποιος πάντα γκρινιάζει και επικρατεί άπειρο drama είτε είναι νικητές είτε είναι χαμένοι. Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα αισθανθεί ότι μειώθηκε από τους κριτές λόγω του χρόνου και του κόπου που μπορεί να αφιέρωσε σε αυτό που έφτιαξε. Μπαίνει και η ανταγωνιστικότητα στη μέση. Εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό και να μπω σε αυτό το κλίμα. Μπορώ να καταλάβω βέβαια πως μπορεί κάποιος να είναι πικραμένος με την ήττα του.
Εσύ έχεις υπάρξει κριτής σε τέτοιους διαγωνισμούς. Πως είναι αυτό το συναίσθημα.
Υπήρξα τώρα πρόσφτα σε δύο event Του Kaboi TV, στο GameAthlon και E-gaming, αλλά η αλήθεια είναι ότι είμαι πάρα πολύ επιεικής σαν άνθρωπος και σαν κριτής. Τη πρώτη φορά μου την είπαν επειδή έβαζα πολύ υψηλές βαθμολογίες. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς γιατί καταλαβαίνω και πονάω τη δουλειά του άλλου ακόμα και αν είναι η πρώτη απόπειρα. Μπορεί να δώσω bonus στη πρώτη απόπειρα ακόμη και αν είναι κακοφτιαγμένο το κουστούμι επειδή καταλαβαίνω ότι προσπάθησε πολύ περισσότερο από κάποιον που έχει τη εμπειρία πολλών χρόνων.
Συνήθως οι κριτές είστε Cosplayers;
Υπάρχουν από διάφορους τομείς που σχετίζονται με το Cosplay, όπως φωτογράφοι όπως έχει υπάρξει και ο Σπύρος Κακούρης, υπάρχουν make-up artist, κλπ. Καλύπτονται όλα τα φάσματα.
Πιστεύεις πως κάποιος κριτής που είναι ο ίδιος cosplayer καταλαβαίνει καλύτερα τη δουλειά του διαγωνιζόμενου επειδή το έχει ζήσει από μέσα;
Δεν νομίζω ότι είναι καλή πρακτική όλοι οι κριτές να είναι cosplayers για τον εξής απλό λόγο, θεωρώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πολύ παγιωμένες απόψεις για το τι πρέπει να είναι το Cosplay και τι δεν πρέπει να είναι. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι οι πρακτικές και οι τεχνικές του να φτιάξεις κάτι είναι πολύ συγκεκριμένες. Εγώ δεν είμαι αυτής της άποψης. Θέλω ο κόσμος που ασχολείται με το Cosplay να μην βλέπει μόνο tutorial αλλά να βρίσκει και δικές του πατέντες. Εγώ αυτό ουσιαστικά κάνω. Καλό είναι να έχεις μία πεπατημένη αλλά καλό είναι να ψάχνεις και από μόνος σου.
Θα άλλαζες κάτι στο διαδικαστικό κομμάτι της επιλογής ενός νιικητή;
Θεωρώ ότι θα έπρεπε η βαθμολογία να ανακοινώνεται από τον εκ΄στοτε κριτή που την έβαλε. Επειδή εμένα, όπως σου είπα, μου την έχουν πει για τις υψηλές βαθμολογίες. Δεν το κάνω γιατί θέλω να αρέσω σε κανέναν. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και δεν θα ήθελα κάποιος να παρεμβαίνει σε αυτό. Στο τέλος ο νικητής λαμβάνει μία συνολική βαθμολογία. Θα ήταν καλό να βλέπει τη βαθμολογία του από τον κάθε κριτή ξεχωριστά. Επίσης τα κριτήρια δεν ξέρω πως θα μπορούσαν να αναδιαμορφωθούν καθώς αλλιώς θα πρέπει να κριθεί ένα ραπτό και αλλιώς ένα armor κουστούμι. Ίσως θα έπρεπε να δημιουργηθούν κάποιες κατηγορίες. Ενδιαφέρον ας πούμε είναι αυτό που κάνουν στο εξωτερικό που υπάρχει κατηγορία Craftsmanship Και κάποιος εμφανίζεται με το κουστούμι που δημιούργησε κάποιος άλλος. Επίσης υπάρχει κατηγορία για άτομα που μόλις ξεκίνησαν να ασχολούνται με το Cosplay και έτσι κρίνονται πιο δίκαια. Το θεωρώ πάρα πολύ ωραίο.
Ποιος θεωρείς ότι είναι πιο αυστηρός διαγωνισμός Cosplay στην Ελλάδα; Για παράδειγμα, ακούγεται ότι το Comicdom είναι αυστηρό.
To Comicdom είναι αυστηρό, εκεί μπορώ να καταλάβω το λόγο, γιατί κοιτάνε να στείλουν άτομο στο εξωτερικό που θα αντιπροσωπεύσει σωστά τη χώρα μας. Είναι λογικό να κοιτάνε τα πάντα. Θεωρώ λοιπόν πως ο διαγωνισμός Cosplay του Comicdom ότι είναι ο πιο αυστηρός γιατί αφορά την παρουσία μας προς τα έξω.
Σε ποια φάση ένα cosplayer, θεωρείς ότι είναι έτοιμος για να συμμετάσχει σε έναν τέτοιο διαγωνισμό;
Το έχω συζητήσει με πάρα πολλούς αυτό. Η προσωπική μου άποψη, με βάση αυτά που βλέπω να βγαίνουν τα τελευταία χρόνια, είναι ότι δεν κοιτάνε τόσο τα skill του Cosplayer. Θέλουν να είναι κάποιος ποιο σχετικός με το Crafting. Βλέποντας τη νικήτρια του προτελευταίου διαγωνισμού, τη Rene Polymorfous, κάποιοι δεν εκτίμησαν το τελικό αποτέλεσμα ενώ η κοπέλα είχε καταπληκτική παρουσία και απίστευτο prop. Στο εξωτερικό κοιτάνε και τις τεχνικές πάρα πολύ οπότε υπήρχαν και άλλοι βάσιμοι λόγοι που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη νικήτρια.
Σε κάθε περίπτωση ήταν κάτι πολύ αξιόλογο η συγκεκριμένη νικήτρια.
Κάθε χρόνο στέλνουμε αξιόλογες δουλειές.
Γιατί δεν σε ενδιαφέρει πια το διαγωνιστικό κομμάτι; Πως προέκυψε αυτό;
Μπορεί να είμαι και λίγο τεμπέλα γιατί κουράζομαι στη διαδικασία να προετοιμάσω όλα τα κουστούμια, να τα μαζέψω, να τα τακτοποιήσω, να ανέβω στη σκηνή. Συνηθίζω, επίσης, να κάνω μεγάλα κουστούμια και πολύ μεγάλα prop. Για παράδειγμα στο Comicdom 2017 χρειάστηκα mini βανάκι για να μεταφέρω τα φτερά μου. Για το Athenscon 2017 προβληματίζομαι ακόμα για το πώς θα μεταφέρω ένα σπαθί ίσα με το μπόι μου. Δεν λυπάμαι καθόλου για την απόφασή μου γιατί από ένα σημείο και μετά δεν είχα την ανάγκη να αναδείξω την δουλειά μου. Προτίμησα να αφοσιωθώ στο να μάθω καινούρια πράγματα και καινούριες τεχνικές, οπότε εκεί και επενδύω τον χρόνο μου.
Συνεχίζεις έτσι και αλλιώς να αναδεικνύεις τη δουλειά σου και μέσα από διάφορες φωτογραφίσεις, οπότε δεν είναι ότι μένει στην αφάνεια η δουλειά σου.
Σίγουρα.
Η τέχνη της ραπτικής και το Cosplay Πάνε χέρι, χέρι; Πρέπει κάποιος να την κατέχει για να μπορέσει να εξελιχθεί ως cosplayer΄
Τουλάχιστον στην Ελλάδα, η ραπτική δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης. Δεν υπάρχουν πολλά άτομα που ξέρουν πραγματικά να ράβουν. Μαθαίνουν βέβαια και κάνουν φιλότιμες προσπάθειες. Εγώ ανέκαθεν ήμουν πάρα πολύ της ραπτικής. Εννοείται πως όλα μου τα πρώτα κουστούμια είναι ραμμένα στο χέρι μέχρι να μάθω τη ραπτομηχανή. Γιατί, όπως αναφέραμε στην αρχή, έφτιαχνα κουστούμια χαρακτήρων από ασιατικά παιχνίδια. Οπότε, έπρεπε να μάθω να φτιάχνω κιμονό. Είμαι εντελώς αυτοδίδακτη σε αυτό. Έπρεπε να μάθω να δουλεύω το ύφασμα, να μάθω να δουλεύω με διαφορετικά είδη υφάσματος, γιατί το κάθε ύφασμα θέλει τον τρόπο του. Έτσι σιγά-σιγά άρχισα να εξελίσσομαι και να μαθαίνω πολλά και διαφορετικά πράγματα για τα διάφορα είδη υφάσματος. Στα κουστούμια μου χρησιμοποιώ πολλά είδη υφάσματος και τελευταία έχω επιστήσει την προσοχή μου στη δερματίνη. Αν αρχίσεις να ασχολείσαι μαζί της δύσκολα θα θέλεις να παίξεις με άλλο ύφασμα. Γενικά δεν είμαι από τα άτομα που δίνουν πολύ αέρα στον εαυτό τους. Κάθε φορά που πιάνω ένα κουστούμι αγχώνομαι ότι έχω χάσει τα skills μου. Νιώθω σαν να κάνω κάτι πάντα για πρώτη φορά. Αγχώνομαι και δεν είμαι σίγουρη για τίποτα.
Ποια είναι η συμβουλή σου ως προς τη ραπτική στους υπόλοιπους Cosplayers.
Δεν μπορώ να συμβουλέψω κάτι επειδή με βάση αυτά που έχω δει εγώ, ο κόσμος δεν αγαπάει ιδιαίτερα το ράψιμο. Προσπαθούν στην κοινότητά μας και υπάρχουν κάποια άτομα που έχουν εξαιρετικές ικανότητες σε αυτό το κομμάτι. Υπάρχει και η κατηγορία των armor, τα οποία είναι και πιο μεγάλα και πιο πιασάρικα στο μάτι, μπροστά τους λένε κάποιοι πως η ραπτική χάνει και δεν είναι τόσο σημαντική. Θεωρώ πως είναι λάθος σαν προσέγγιση αυτή η δήλωση. Θεωρώ, μάλιστα, ότι το ράψιμο είναι πολύ πιο απαιτητικό από το να φτιάξεις μία πανοπλία.
Ίσως η σύγκριση να είναι αχρείαστη καθώς αποτελούν εντελώς διαφορετικά είδη.
Κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Η πανοπλία κερδίζει στο μάτι και αυτόματα κάποιοι μπαίνουν στη διαδικασία να συγκρίνουν.
Κανένας δεν πρέπει να υποτιμάται όμως εν τέλει.
Συμφωνώ.
Πόσος καιρός χρειάζεται για να ολοκληρώσεις ένα κουστούμι;
Τώρα αυτό αλλάζει ανάλογα με το τι κουστούμι θες να φτιάξεις. Μπορεί να κυμαίνεται από μία εβδομάδα μέχρι και μερικούς μήνες ακόμα. Αναλόγως το project.
Εσένα ποιο ήταν το πιο μακροχρόνιο σου Project;
Το πιο μακροχρόνιό μου Project ήταν αυτός ο αρχάγγελος που κατέβασα στο ComicDom. Για αν τον φτιάξω βασίστηκα σε μία πρακτική που ξεκίνησε από κάποιους Ιταλούς crafters. Ουσιαστικά ήταν foam περασμένο όλο με δερματίνη. Συνήθως για να φτιάξεις μία πανοπλία χρησιμοποιείς θερμοπλαστικό. Εγώ δεν είχα δουλέψει ποτέ με θερμοπλαστικό ακόμα και ήθελα να το αποφύγω όσο γινόταν για να ασχοληθώ με άλλα υλικά. Αυτό το κουστούμι μου πήρε περίπου τρισίμιση μήνες.
Και πάλι λίγο σου πήρε βλέποντας το αποτέλεσμα.
Ίσως να μου έπαιρνε λιγότερο βάσει τις τεχνικές που ξέρω σήμερα ν και θα το δούλευα εντελώς διαφορετικά αν ξεκίναγα σήμερα. Ευτυχώς δουλεύω γρήγορα.
Όταν επισκέπτεσαι ένα convention ντυμένη, αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις και απολαμβάνεις την εκδήλωση;
Δεν αλλάζει κάτι. Αυτό που αλλάζει είναι ότι με πλησιάζει πολύς περισσότερος κόσμος κα ζητάει φωτογραφίες. Ειδικά εάν είναι ένας χαρακτήρες τον οποίο εύκολα αναγνωρίζουν.
Πως νιώθεις όταν σου ζητάνε να φωτογραφηθείς με κάποιον; Σου αρέσει ή σε ενοχλεί;
Δεν με ενοχλεί αν και μετά από τόσα χρόνια δεν έχω συνηθίσεις να βρίσκομαι μπροστά από τον φακό. Κολλάω λίγο.
Είναι παράξενο που ντύνεσαι και στην ουσία κάνεις αυτό το φαντασμαγορικό show και παράλληλα νιώθεις άβολα με τις φωτογραφίσεις.
Ναι, γιατί σου είπα ότι με ενδιαφέρει το κομμάτι της παραγωγής. Μου αρέσει όλη αυτή η διαδρομή για να φτάσω στο τελικό αποτέλεσμα. Το τελικό αποτέλεσμα δεν μετράει τόσο πολύ για εμένα.
Είχες ποτέ σου βοηθούς για να σε βοηθήσουν να φέρεις εις πέρας ένα κουστούμι;
Είχα, πάλι στον αρχάγγελο, στο κομμάτι των led. Κάποιοι το θεωρούν ντροπή να πεις ότι δέχθηκες από κάποιον βοήθεια. Από εκεί και πέρα ότι φτιάχνω το φτιάχνω όλο μόνη μου αλλά δεν θα έπρεπε να είναι ταμπού να λέμε ότι δεχθήκαμε και από κάπου βοήθεια.
Έχεις ξεχωριστό εργαστήρι για να δουλεύεις πιο άνετα;
Έχω πλέον ένα workshop, τώρα έγινε, μέσα στο σπίτι βρίσκεται. Εκεί έχω όλα τα πράγματα σχετικά με το Cosplay: εργαλεία, υφάσματα, τα πάντα.
Είναι σημαντικό για έναν cosplayer να έχει το δικό του εργαστήρι για να είναι πιο αποτελεσματικός ή και για να δουλεύει πιο σωστά;
Όχι, δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητο. Μπορείς να παράξεις ένα πολύ καλό αποτέλεσμα και με έναν απλό κόπτη πάνω στο τραπέζι της κουζίνας σου. Δεν θεωρώ ότι χρειάζεται ντε και καλά ένα workshop.
Ωστόσο, ποια είναι τα πλεονεκτήματα;
Υποτίθεται ότι είναι ένας χώρος που ξέρεις που βρίσκεται το κάθε τι, στη δική μου περίπτωση δεν ισχύει γιατί πάντα χάνω τα πράγματά μου, οι κόλλες, τα στρας, τα υφάσματα. Αλλά στη δική μου περίπτωση δεν τηρείται τάξη στον χώρο μου, χάνω τα πάντα. Έχω πάνω από δέκα διαφορετικά είδη κόλλας και τουλάχιστον δεκαπέντε διαφορετικά ψαλίδια. Φτιάχνω κάτι και τα τακτοποιώ αλλά χάνονται ξανά. Αγοράζω καινούρια πράγματα γιατί δεν μπορώ να τα βρω με τίποτα και υποτίθεται τώρα αυτό ότι είναι workshop.
Με ποια κριτήρια επιλέγεις τους χαρακτήρες που θες να υποδυθείς; Μας είπε λίγο σύντομα στην αρχή. Πιο αναλυτικά;
Σε αυτή τη φάση της ζωής μου θα επιλέξω έναν χαρακτήρα που θα απαιτεί 50% crafting και 50% ράψιμο. Θέλω τα όπλα ας πούμε να μπω στη διαδικασία να τα φτιάξω από πράγματα που δεν είχα χρησιμοποιήσει ξανά σε παλαιότερες στολές.
Δεν είναι πια προτεραιότητά σου η συναισθηματική σύνδεση με τον χαρακτήρα;
Σε αυτή τη φάση της ζωής μου που δεν έχω και τόσο χρόνο για να βλέπω σειρές διαλέγω στολές που να μου αρέσουν οπτικά. Αν και έχω κάποιους χαρακτήρες που θέλω να κάνω από σειρές που έχω δει.
Αγαπημένο κουστούμι;
Κανένα, δεν συνδέομαι συναισθηματικά με αυτά που φτιάχνω.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος στο τέλος της ημέρα για έναν cosplayer;
Αν είναι να μιλήσω για εμένα, λαμβάνοντας υπόψη όλη τη διαδικασία που περνάω για να φτάσω στο τελικό αποτέλεσμα, η μεγαλύτερη ευχαρίστηση είναι όταν φορέσω αυτή τη στολή και άξιζε εν τέλει ο ιδρώτας που έχυσα και το ότι κατακόπηκα, κατέστρεψα τα νύχια μου, έχυσα κόλλες και χάλασα υλικά. Μου αρέσει όταν το αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο από αυτό που είχα στο μυαλό μου. Πάντα ξεκινάω με πολύ μικρές προσδοκίες και όταν με εκπλήσσει εν τέλει αυτό που έφτιαξα, νιώθω ότι έκανα ένα βηματάκι μπροστά. Είναι καθαρά μία προσωπική και εσωτερική ευχαρίστηση. Δεν νομίζω ότι θέλω να αποκομίσω κάτι άλλο μέσα από το Cosplay.
Γιατί θα πρότεινες ή δεν θα πρότεινες σε κάποιον να ασχοληθεί με το Cosplay;
Εννοείται πως θα το πρότεινα. Με ρωτάνε και μου στέλνουν πάρα πολλοί. Δέχομαι συνέχεια μηνύματα ειδικά από εξωτερικό επειδή είμαι σε πολλά group του εξωτερικού. Μου λένε τα παράπονά τους και τι τους κρατάει από το να ξεκινήσουν να ασχολούνται. Εγώ πάντα τους παρακινώ και πάντα είμαι θετική γιατί είναι κάτι, που αν και φαίνεται δύσκολο, είναι κάτι που μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε. Εγώ για παράδειγμα ξεκίνησα με μηδενικές γνώσεις αρκεί να υπάρχει όρεξη. Δεν χρειάζεται να είναι ακριβό. Τα υλικά μπορεί να είναι απλά παλιά του ρούχα ή ρούχα από τις ντουλάπες των γονιών του με λίγη μεταποίηση και λίγη όρεξη, μεράκι και φαντασία οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει Cosplay.
Κάποια έντονη επιθυμία σου για το μέλλον;
Θα ήθελα πολύ να πάω στο BlissCon που αποτελεί τη Μέκκα των Cosplayers. Γενικά θα ήθελα η δουλειά μου να αρχίσει να μαθαίνεται στο εξωτερικό. Είναι επίσης πολύ φιλόξενη έκθεση για τους crafters. Πάνε πολύ δυνατοί crafter Η δουλειά των οποίων θα μπορούσε να με βοηθήσει και να με εμπνεύσει να δημιουργήσω νέα πράγματα. Πλέον στο εξωτερικό φοβάσαι να πεις ότι είσαι Cosplayer γιατί αμέσως τους έρχεται στο μυαλό η πρακτική που ακολουθούν πολλοί cosplayers μέσω του Patreon. Έχει βγει το κοροιδευτικό παρατσούκλι «Patreon thot”. Πολλοί είναι αυτοί που κάνουν γυμνό, ημίγυμνο ή προκλητικό εναλλακτικό Cosplay για να λαμβάνουν οικονομική υποστήριξη μέσω του Patreon. Και αυτό δεν ισχύει μόνο στο εξωτερικό σε πληροφορώ αλλά και στην Ελλάδα. Εγώ στο εξωτερικό δεν αναφέρω στο εξωτερικό πλέον ότι είμαι cosplayer.
Ποια είναι η γνώμη σου για τα υπεραποκαλυπτικά κουστούμια;
Ξεβράκωτος, πες το. Δεν διστάζω να πω τα χειρότερα αλλά υπό ποια έννοια, επειδή με ρώτησες προηγουμένως εάν βλέπω το Cosplay ως μέσο για να βγάλω χρήματα. Θα μπορούσα να το κάνω και εγώ αλλά υπάρχει μία πολύ λεπτή γραμμή μεταξύ του γυμνού, του πρόστυχου, του άθλιου, που γίνεται μόνο και μόνο για να βγάλεις χρήματα και άλλο το artistique γυμνό που το βλέπεις και δεν σου χαλάει την αισθητική. Δυστυχώς, έχει χαθεί κάθε γραμμή ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Πάρα πολύς κόσμος έχει κάνει καραμέλα το ότι αυτό προωθεί το body positivity, κάτι που εγώ δεν βλέπω. Προσωπικά δεν βλέπω τον εαυτό μου να κάνει τέτοιες προκλητικές σχεδόν soft porn φωτογραφίσεις, δεν βρίσκω τον λόγο. Δυστυχώς, για να γίνει αυτή τη στιγμή για να γίνει κάποιος γρήγορα γνωστός Cosplayer αρκεί να κάνει ένα γυμνάκι ή δύο και τρία και έγινε.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως το απαιτεί ο χαρακτήρας που επέλεξαν το γυμνό.
Υπάρχει πολύ sexualization γύρω από τα anime ειδικά και άλλους χαρακτήρες παιχνιδιών. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Ιάπωνες είναι πάρα πολύ διεστραμμένοι. Αλλά όπως σου είπα, μπορείς να κάνεις γυμνό το οποίο να είναι ωραίο αισθητικά και μπορείς να το φτάσεις στα άκρα και το ισοπεδώνουν.
Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερο προνόμιο ενός Cosplayer;
Σίγουρα ότι έχουν την πολυτέλεια να παίρνουν κάποια πράγματα δωρεάν για να τα αξιολογήσουν (Review) και να διαφημίσουν την εκάστοτε εταιρεία που τους τα δίνει. Ας πούμε, περούκες, φακούς και άλλα δείγματα. Γενικά έχουν μια πιο ιδιαίτερη μεταχείριση σε σχέση με τον απλό κόσμο.
Που θα ήθελες να ταξιδέψεις οπωσδήποτε στο εξωτερικό, ίσως για να αντλήσεις έμπνευση για κάποιο κουστούμι ίσως.
Θα ήθελα πολύ να πάω στην Ιαπωνία. Εκεί θα μπορούσα να βρω και κάποια πράγματα που δεν μπορώ να παραγγείλω ούτε διαδικτυακά. Αλλά και για τη Sakura και όλα αυτά τα μαγευτικά μέρη που έχουν, οπότε είναι όνειρο ζωής. Ποτέ δεν ξέρεις. Έχω ζήσει βέβαια στην Κίνα αλλά οι Κινέζοι έχουν τελείως διαφορετική κουλτούρα από τους Ιάπωνες.
Μελλοντικοί στόχοι;
Έχω ξεκινήσει λίγο το Youtubing και μου αρέσει και θα ήθελα να ανεβάσω κάποια βιντεάκια με τους χαρακτήρες μου σε αυτό. Οπότε θέλω να επικεντρωθώ σε αυτό.
Ενημερωθείτε για τα Vlogs της Γαλήνης:
Cosplay Portfolio:
