De vooroordelen van twee kanten
ARNHEM — Zoals we al in onze explainer besproken hebben, zijn er veel vooroordelen over de jongere bewoners van het Spijkerkwarier. Met name de studenten en jongvolwassen. Een vooroordeel hebben is makkelijk, maar wat nou als ze over jou gaan? Er zitten aan elk verhaal twee kanten. Wij belichten beide perspectieven om jullie een goed beeld te geven over jongeren in het Spijkerkwartier.
*Dit interview is onderdeel van onze zoektocht naar dé studenten-experience van het Spijkerkwartier. Lees de explainer voor meer informatie over ons onderzoek!*
In dit stuk wordt de kijk van de jongeren op de vooroordelen behandeld. Wat vinden de zij nou van die voordelen? Zijn ze terecht? Of blijven het voordelen en stereotypes. We zijn hierover in gesprek gegaan met 21-jarige Huub Pennings, bewoner van de wijk.
Wanneer je op een zonnige dag de wijk inloopt, is er overal muziek. Mensen zitten op hun balkon of hangen uit hun raam. Een erg gezellig beeld op het eerste gezicht. Helaas gaat die gezelligheid ook in de latere uren door. Het eerste vooroordeel is dus dat jongeren erg luidruchtig zijn. “Ik snap helemaal waar dit vandaan komt. Ik denk dat jongeren zich minder bezighouden met de consequenties van hun acties. Tuurlijk, eens op zijn tijd een feestje kan geen kwaad. Maar we moeten gewoon wat meer rekening houden dat het daar bij blijft”.
Het tweede vooroordeel is dat jongeren de coronamaatregels negeren. Uit meerdere GGD-onderzoeken blijkt dit te kloppen. Maar wat hebben ze er zelf over te zeggen? “Correct en terecht. Toch denk ik dat we niet alleen jongere hiervoor moeten aankijken. Iedereen doet wel is iets was niet volgens de maatregels was. Een bezoeker thuis te veel krijgen bijvoorbeeld”. De kroegen en feesten liggen inmiddels al meer dan anderhalf jaar stil. Is het niet logisch dat jongeren het ergens anders gaan zoeken? “We houden al best veel rekening met de maatregelen als ik voor mezelf mag spreken. We zitten nu toch echt wel in the prime of our life. Tuurlijk we gaan de strijd aan tegen corona, maar ook tegen een depressie. Soms is het wat moeilijkere af te wegen wat belangrijker is”.
Het laatste vooroordeel heeft te maken met de rommel. Vuilnis niet in de prullenbak en overal fietsen. Het is makkelijk om dit bij jongeren te leggen, maar klopt dit ook? “De meeste jongeren verdienen echt niet zoveel geld om zo maar met hun fietsen te gaan gooien. We zijn hartstikke zuinig op onze spullen, dus als ergens een fiets ligt, is hij waarschijnlijk omgegooid. En over het afval? Dat heeft naar mijn mening niks met leeftijd te maken. Of je nou 25 bent of 45; afval op straat gooien begint bij jezelf. Het is maar meer wat je normen en waarden zijn”.
Vooroordelen over studenten zullen er altijd zijn, maar we weten nu dat ze niet altijd terecht zijn. Naast jongeren is het ook belangrijk om volwassenen aan het woord te laten. Want er zouden vast redenen zijn waarom die vooroordelen ontstaan. Elk verhaal heeft namelijk twee kanten.
