Toekomstdromen
Het is dinsdag 19 april. Ik laat onze hond (Rex) uit en loop naar het Lauwerspark. Daarvoor moet ik de grote weg oversteken, mama heeft mij hiervoor gewaarschuwd, maar ik ben al bijna 12 jaar en ik laat de hond vaker uit. Rex wilde eigenlijk helemaal niet naar buiten, want zo’n goed weer is het niet, maar het moet wel gebeuren. In het park is het niet druk, dat komt ook doordat het moment dat Rex en ik naar buiten liepen ik druppels begon te voelen. Als dit stomme weer maar geen voorbode is voor morgen…….
Zielig
Ik wil zo snel mogelijk terug naar huis en we draaien weer snel om. Wachtend op het stoplicht bij de grote weg zie ik de ruitenwissers van alle auto’s met veel snelheid op en neer gaan. Alle mensen kijken mij maar zielig aan: ‘Kijk die kleine jongen daar in de regen met zijn hondje.’ Eindelijk gaat het stoplicht op groen en we mogen oversteken. We lopen de Parkstraat in en hoeven nog maar een stukje naar huis te lopen. Overal zie ik fietsen staan, want er wonen heel veel studenten hier. Zou ik hier later ook wonen? Wel lekker dichtbij papa en mama.
Als ik langs de studentenhuizen loop en al die fietsen zie, kan ik niet anders dan aan morgen denken en daarna aan de toekomst. Stel nou dat ik mijn Cito-toets morgen niet goed doe, kan ik dan ooit wel student worden en alleen wonen?
Nieuwe vrienden
Ik hoop gewoon dat ik het goed genoeg maak. Mijn vrienden willen allemaal naar de HAVO, maar zij zijn slimmer dan ik. Papa en mama zeggen dat wanneer ik de HAVO niet haal ik wel nieuwe vrienden ga maken op mijn nieuwe school, maar dat wil ik helemaal niet.
Ondertussen zijn we thuisgekomen. Ik maak Rex droog met een handdoek en ik ga op de bank zitten. Papa en mama zijn beide boven aan het werk en ik ben al klaar met school. Rex merkt dat er iets is en komt naast mij liggen. Zou Rex weten waar ik mij druk om maak? Eén ding weet ik zeker, hoe ik mijn Cito morgen ook maak, Rex en ik blijven altijd vrienden.
