Çok Mu Büyütüyoruz Kendimizi Acaba?
Kendimizi önemseyelim derken çok mu çok büyütüyoruz?
Elbette kendimizi sevmeliyiz, elbette her şeyi yapabilir ve üstesinden gelebiliriz, elbette hata da yapabiliriz. Ama! Sanki şunu yanlış mı anlıyoruz ne?
“BENİM BAŞIMA HİÇ KÖTÜ BİRŞEY GELEMEZ, BEN DÜNYANIN KENDİSİYİM, BEN TEKİM, HERKES HATALI BEN DOĞRUYUM CANIM KENDİM, BEN EN İYİYİM HERKES KÖTÜ.”
Bırak başına kötü şeyler de gelsin, bırak insanlar hata da yapsın, bırak tek olmak yerine insanlarla bütün olmanın keyfini yaşa, bırak insanlar insan olsun sen de sen ol, bırak , o insanların içinde sen de bir insan olduğunu hatırla, bırak hayatı, bırak kendini akışa.
Bırak ağla canım kardeşim, bırak acısın canın. Bunca yıldır yaşıyorsun / yaşıyoruz. Bir bak neler yaşadın ama neler de başardın? Onca şey olduğu için sen bunları başardın. Başaramadığını sandığın ne varsa bir bak şimdi.
Geçenlerde birine yardım ettin, birine üzüldün, birine gülümsedin, birine borç verdin belki, biri için kendinden fedakarlıkta bulundun, birisine kendini yakın hissettiğin için onu dinleyip yardımcı oldun, bir sokak hayvanının başını okşadın, birine teselli verdin, bir çöpü yerden kaldırdın, bir işi başardın, yapamazsın sandığın şeyi de yaptın. Sen bu dünyada bir çok şey yaptın!
Neden bu “MÜKEMMEL OLMALIYIM ÖYLE MUTLU OLURUM ANCAK” kuralın? Sen böyle mükemmelsin, yaşadığını hissettiren duygular ile mükemmelsin zaten. Hatalarını farkettiğin nokta senin mükemmelliğin. Ağlarken ve gülerken farkında olmadan sana aşık olundu sen bunu nereden bileceksin? Bırak canım insan, biraz olsun güç bende deme, hayat dediğimiz şey daha büyük ve bırak büyüklüğünü yapsın.
O “kötü” dediğin, “bu da mı gelecekti başıma?” dediğin her şey senin için oluyor. İsyan etmeyi bırakıp biraz olsun kafanı kaldırır mısın gökyüzüne ve insanlara, en çok da gerçek benliğine? O dert sana bir mesaj aldın mı onu? Yoksa ezip geçtin mi yine?
Kırıldığın yerden güçlenmeyi öğrenirsen yaşamanın anlamı hayat bulur. Ne zaman öğrenirsin duvardaki çatlaktan çiçek açmayı. İşte o zaman güneş doğacak, kara bulutlar gidecek.
Bırak gelsin hayat bildiği gibi. Sen en güzeliyle karşıla onu. Bir dert daha mı var? Sonrasını düşün…
Onca dert sayesinde buradasın, bu insansın. Kendini sevmiyor musun? Seni seven insanlara haksızlık ediyorsun demek ki. Sevilecek yanlarını bulma vakti gelmiş, kalk ve bul onları. Hayalindeki kahraman sen ol! Nil karaibrahimgil’ in dediği gibi;
Her gün, bir yazar tarafından hayatının hikayelendirildiğini düşün ve dinle. Böyle bir kahraman olmak ister miydin?
İstiyorsan başarıyorsun. Ne mutlu sana.
Sen o kahraman mısın yoksa o masaldaki o kahraman’ı anlamayıp ona kötülük eden mı? Kendi kendine kötülüğü eden yine sensin aslında. Masal senin masalın çünkü..
Kendini sevmek için önce kabul etmen lazım bu dünyayı da kendini de. Güzel yönlerini de görmen lazım yaşamın ve bu dünyaya yaşamaya geldiğini, hissetmeye geldiğini hatırlaman lazım.
Neler öğrendin, neler farkettin, neleri görmezden geliyorsun?
Sevgiler, Tub.
Yazıyı beğendiyseniz alkışlayarak ve paylaşarak daha fazla kişiye ulaşmasını sağlayabilirsiniz.
Ayrıca bana limonlumojito sosyal medya hesaplarımdan veya tuba.kydmn@gmail.com mail hesabımdan da ulaşabilirsiniz.
Diğer içeriklerime göz atmak isterseniz;
