Ayna
Sesimi duyan var mı?
Bedenimi gören?
Yakıldım
Küllerim göğe serpildi
Hissettiniz mi?
Ağır bir koku sardı etrafı
Dokunabildiniz mi bana?
Değebileniniz oldu mu ruhuma?
Çok mu sevdiniz beni?
O yüzden böyle oldu değil mi?
O yüzden uçuyorum artık dünyadan
Ve o yüzden kayboluşum yeniden doğuşum oluyor
Ağlıyor musunuz?
Göz yaşlarınız bir gösteri peşinde sanırım
Ne çok ironik
Oysa benimkiler görülmedi bile
Görmezden gelindi çoğu kez
Örselendi
Hiçlik denizine bırakıldı öylece
Su acıları iyileştirirdi değil mi?
Yıkar, akıtır ve tıkardı
Siz iyi bilirsiniz
Sonuçta yaralısınız
Pardon!
Yaraladınız
Eskiden böyle değildi aslında
Yalan!
Eskiden beri bu böyleydi
Kendini kandırır insan haberiniz yok mu?
Yalanlar inanmak için söylenir
En çok da kendine peşi sıra dizilir
Aynaya bakın
O zaman göreceksiniz
Gösteri bitti herhalde
Çeşmeler duruldu
Sesler kesildi
Ve vicdanın kapısı bir daha açılmamak üzere kilitlendi
Belki bir gün yeniden açılır değil mi?
Sonuçta insan yeniden sevebilirdi
Yanlışlar çizilir, baştan denenirdi
Aynaya baktım
Gördüm
Küllerim tekrardan birleşmişti