Bana Kalanlar

Bir çiçek seçtin bizim için,

Umutsuzluğu bizden,

Güneşi renginden.

Bir çiçek seçtin bizim için,

Kokusu senden,

Neşesi eski bizden.

İçim bugün daha bir özlem dolu. En sevdiğin çiçekleri aldım karşıma. Yine karalıyorum kendi çapımda. Asla görmeyeceğin, asla bilmeyeceğin içimdeki bu özlem ve umut karşısında, umutsuz aşkın simgesi olan bu çiçekler, bana verdiğin en net cevaptı belki de.

‘’Laleleri çok severim. Özellikle sarı olanları.’’ İlk tanıştığımızda söylemiştin bunu. Neden sarı diye hiç sormamıştım. Sormayışımın sonucuydu belki de şimdiki eskimişliğimiz. Sahi neden sarıydı? Bu ayrılığımızdan sonra kaç kez göndermek istedim sana bu laleleri. Birbirimize verdiğimiz onca zararı düşününce bu sarı lalelerin bana daha iyi geleceği çok açık ortadaydı. Bana sensizlik sana bensizlik gerekti çünkü. Baş başayız şimdi senden kalan hatırayla. Tüm bu umutsuzluklara rağmen senin varlığın hep bi umut olacak bana. Her gördüğüm sarı lalede, her seni anımsatan detayda umudum daha da artacak. Biliyorum çünkü; seni sevmek umudun, senin sevgin ise umutsuzluğun ta kendisi.