Bilgi Arayışı Podcast —Sizi Hissediyorum!
“Umudum sonsuzdur, uğraşım bitmez hiçbir zaman.”
Bilgi Arayışı Podcast’in ufak bir yaz arasından sonra ikinci sezonuna başlangıç yaptık! Yeni sezonumuzda felsefenin yaşantımız üzerine etki eden noktalarına daha fazla ağırlık vermeye çalışacağım. Umarım severek dinleyebileceğiniz yeni bölümleri barındıran bir sezon olur…
Herkese merhabalar,
Bilgi Arayışı Podcast’in yeni bölümüne hoşgeldiniz.
Bu bölümümüzde daha önce bahsettiğimiz tüm konulardan ve muhtemelen bundan sonra bahsedeceklerimizden farklı bir konsepti işleyeceğiz.
Bu bölümde, birbirimizi hissetmeyi, sizlere, kendim üzerinden anlatıp bir nevi dert yanacağım aslında. Ve, buna rağmen neden, nasıl yaşama hala devam edebildiğimizi ve bir şekilde savaştığımızı göreceğiz, birlikte. Umarım sizleri sıkmadan devam edecek ve içinizi dökebileceğiniz bir bölüm olur.
Bölümümüze başlamadan önce Spotify Wrapped ile elde ettiğim ve beni podcastimize devam etmeye teşvik eden, gerçekten duygulandığım istatistikleri sizlerle paylaşmak ve sizlere minnetimi sunmak istiyorum.
Bilgi Arayışı Podcast geçtiğimiz sene içerisinde;
- 150 takipçi,
- 400 dinleyici
- 1600 dinlenmeye
ulaştı.
Bunda benim üretimim ve emeğim kadar sizin beğenileriz ile vaktinizi bana layık görmeniz de çok büyük öneme sahip. Hepinize tüm kalbimle teşekkür ediyorum.
Aslıda hemen buradan konumuza geçmemiz de mümkün. Belirli bir çaba ve disiplin içerisinde oluşturmaya çalıştığım Bilgi Arayışı Podcast’ten ya da diğer ürettiğim içeriklerden coğrafi nedenlerle herhangi bir gelirim olmuyor. Bu da aslında burayı daha samimi kılan öğelerden biri benim için çünkü buna bir iş olarak değil siz yüzlerce arkadaşımla bir araya gelerek oluşturduğumuz bir düşünce forumu olarak yaklaşıyorum.
Aslında konuşmalarımı her ne kadar ana başlıklar olarak hazırlasam da sabit bir metne bağlı kalmaktansa doğaçlama ilerlemeyi tercih ediyorum. Bu da sizlere anlattıkça zihnimde bu düşüncelerin dallanıp budaklanarak sayısız diyaloglar oluşturmasını sağlıyor.
Bu durum, birçok yüksek veya orta gelirli içerik üreticisinin aksine gündelik hayatta da hepimizin muzdarip olduğu ve maruz kaldığı noktalardan beslenmemde bana çok büyük bir olanak sağlıyor. Bu podcasti düzenli olarak dinleyecek nitelikte kendini belirli bir noktaya getirebilmiş dinleyicilerimle benzer hisleri tadıyor ve tabiri caizse zihnimde aynı canavarlarla savaşıyorum.
Yani, sizi hissediyorum. Aşırı derecede klişeleşen “sizden biri” ya da “biz bir aileyiz” gibi kalıplardan çok daha öte, benzer depresif atakları ve bunaltıları yaşadığım için belki de beni dinlemeye devam ediyorsunuz. Ve size neyin ne olduğunu ahkam kesmektense, tamamen deneysel olarak kendi sonuçlarımı anlatmamdan ötürü belki de beni samimi buluyorsunuz.
Bence bu meditasyonun en güzel yanı da tam olarak bu zaten. Anlatıcı ile dinleyici arasında bir dikte, bir üstünlük mekanizması kurulmadan, aynı veya benzer arayışlar içerisinde ortak bir yol çizebilmek. Birlikte düşünebilmek.
Biraz önce bahsettiğim istatistiklerde birçoğumuzun, ki buna ben de dahil, büyük şehirlerde yaşadığımızı görebiliyorum. Binlerce insanın sürekli hareket halinde olduğu nefes alan, yaşayan ve giderek büyüyen metropollerden birbirimize bağlanıyoruz.
Ve moraliniz bozuk bir şekilde hengame içerisinde metrobüse bindiğinizde, etrafınızdaki herkes koşuşturarak sizi bambaşka bir yere aitmiş gibi hissettirdiğinde, tanıdığınız herkese bir anlığına yabancılaşarak düşüncenin dipsiz çukuruna düştüğünüzde ben, sizi hissedebiliyorum. Siz de beni hissedebiliyorsunuz, biliyorum.
Kirlenmiş ve insanı zehirleyen havayı içinize çektiğinizde ve lekelli gökyüzüne baktığınızda oluşan o his… Bunu benim tam olarak o an size aktaramamam ya da sizin benimle o an konuşamıyor olmanız birbirimizi hissedemediğimiz anlamına gelmez.
Tüketim kültürünün etrafımızda yarattığı fanus illüzyonuna kendinizi bırakmayın. Aynı soğuk manzarada saatlerce yol giderek kendini rutine bırakmış olan bizlerin hissettikleri aynı olduğu sürece birbirimizi daima anlayacağımızdan şüpheniz olmasın.
Ve, umutsuzluğa kapılmadan önce düşünün. İnancınız her ne olursa olsun, bir noktadan sonra varacağımız sonuçlar birbirinden farklı olmayacaktır. Yaşamlarımızda bazı şeyleri değiştirebiliriz, yakın gelecekte ve uzak gelecekte değiştirmek istediğimiz bu şeyler için kendimizde bir değişime gidebiliriz. Ve hatta tümden bir dönüşüm yaratabiliriz.
Ama bazı şeyleri değiştiremeyiz. Onlar, verilmiştir, oradadır ve kendinizi ona göre konumlandırmanız istenir.
Ne zaman ki değiştirebildiklerimize fazla odaklanırız, o zaman yaşamımızı büyük hayal kırıklıkları kaplayıverir. Her şeyi değiştiremediğimizde ortaya çıkan kırgınlık, odağımızı da değiştiremediklerimize kaydırır. Ve ne zaman ki yalnızca değiştiremediklerimize bu sefer de büyük bir umutsuzluğa kapılırız ve içimizi bir bunaltı sarar. Ama yaşam ne yalnızca elimizdekilerden ne de elimizde olmayanlardan oluşur.
Bunu bilerek atacağımız her adım, kendi gücünü yaratacak ve kendi motivasyonunu bize sağlayacaktır. Karşımıza çıkan tüm sonuçlar, yaşamın kendisi geleceğin ise nedenleridir. İçine düştüğümüz döngüyü kırmak da hayal kırıklıklarımıza son vermek de bu sonuçları nasıl yorumlayarak geleceğe dönük kendimizi nasıl konumlandırdığımıza göre değişir.
Bu yüzden, sizleri çok sevdiğim bir grup olan Pentagram’ın kendime hayat mottosu edindiğim bir şarkı sözüyle yavaş yavaş uğurlamak istiyorum.
“Umudum sonsuzdur, uğraşım bitmez hiçbir zaman.”
Çünkü umutsuzluk içerisinde günlerimiz, soluk bir döngüye, uğraşsız yaşam ise anlamsız bir var oluşa kendini sürükler. Kendi yaşam nedenimizi oluşturacak olan, bizleriz. Ve kendi hayat gemimizin kaptanı olmak, düşününce zor gelse de kabul etmemiz gereken bir sorumluluk. Bunu devredemeyiz, erteleyemeyiz ve ne kadar erken bilinçlenirsek o kadar güçleniriz.
Hepinize dinlediğini için ve Bilgi Arayışı Podcast’in harika istatistikleri için teşekkür ederim.
Umarım sizleri sıkmamışımdır.
İyi ki varsınız! İyi günler dilerim.
