Bilinmeyene Yolculuk: Antarktika
Kaptan Robert Falcon Scott (d. 6 Haziran 1868, Davenport yakınları — ö. 29 Mart 1912), Antarktik yörelerinde iki sefere öncülük eden Kraliyet Donanması subayı ve kaşifi: 1901–04 Keşif Seferi ve 1910–13 Terra Nova Seferi. İkinci girişiminde Güney Kutbu’na ilk ulaşan kişi olmayı hedefleyen Scott 5 kişilik ekibiyle 17 Ocak 1912'de Güney Kutbu’na ulaştıklarında fark ediyorlar ki bu hedefine 4 hafta geç kalmış, Norveçli Roald Amundsen ve ekibi onlardan önce ilk orada olmayı başarmış. Dönüş yolculukları sırasında keşfettikleri fosiller sayesinde vaktiyle burada orman olduğunu ve Antartika’nın diğer kıtalarla birleşik olduğunu kanıtladı. Scott ve yol arkadaşları ne yazık ki dönüş yolunda açlık ve aşırı soğuktan donarak hayatlarını kaybettiler.
Sekiz ay sonra bir arama ekibi Scott ve kalan iki ekip üyesinin cesetlerini çadırlarının içinde buldu. Donmuş bedenlerinin yanında topladıkları fosiller, tuttukları hava durumu kayıtları, çeşitli notlar ve Scott tarafından çekilmiş fotoğraflar vardı. Seyahatleri boyunca, karşılaştıkları korkunç sona kadar araştırma ve keşif amaçlarından sapmamışlardı.
Antarktika’ya 45 yıl boyunca kimse gitmedi. Ancak Scott’un 1912’de yaptığı Güney Kutbu gezisinde toplanan veriler buzul bilimi, jeofizik, oşinografik akıntılar ve Dünya’nın manyetik alanları ile ilgili çalışmaları yıllarca besledi. Scott’un cesedinin hemen yanında bulunan fosillerden biri Glossopteris indica idi: 250 milyon yıllık, soyu tükenmiş bir tür huş ağacı. Bu ağacın Antarktika’da bulunması, tüm güney kıtalarının bir zamanlar birleşik olduğunu kesin olarak kanıtladı. Bu, kayan kıtalar teorisini destekleyen çok önemli bir veriydi ve gezegenimizi jeolojik olarak anlama sürecimizdeki çok önemli bir zinciri tamamlamıştı.
— — — — — — — — — — — — — — — — — — — -
Robert Scott was a British Royal Navy officer and explorer who led two expeditions to the Antarctic regions. Robert was born on 6 June 1868 in Devonport. He became a naval cadet at the age of 13 and served on number of Royal Navy ships in the 1880s and 1890s. He attracted the notice of the Royal Geographical Society, which appointed him to command the National Antarctic Expedition of 1901–1904. Scott returned to Britain a national hero. He had caught the exploring bug and began to plan an expedition to be the first to reach the South Pole. He spent years raising funds for the trip.
On the second venture, Scott led a party of five which reached the South Pole on 17 January 1912, four weeks after Roald Amundsen’s Norwegian expedition. On their return journey, Scott’s party discovered plant fossils, proving Antarctica was once forested and joined to other continents. A planned meeting with supporting dog teams from the base camp failed, despite Scott’s written instructions, and at a distance of 150 miles from their base camp and 11 miles from the next depot, Scott and his companions perished.
Eight months later, a search party found the tent, the bodies and Scott’s diary. The bodies were buried under the tent, with a cairn of ice and snow to mark the spot.
The expedition was the ambitious scientific endeavour of its time. The team collected specimens from 2,109 different animals. Of these, 401 were new to science. They also collected rock samples, penguin eggs and plant fossils. One of the most important discoveries was a fossilised fern like plant which was known to grow in India, Africa, New Zealand and Australia. It suggested that the climate 250 million years ago had been mild enough for trees to grow. More intriguingly, the discovery, along with other evidence gathered by Scott’s team, was a hint that India, Africa, New Zealand, Australia and Antarctica had in the distant past all been part of one “supercontinent”.
Source/Kaynak: bbc.co.uk/history, Wikipedia, south-pole.com, acikbilim.com, Vikipedi
