Bir Cemre Gibi

Keşke anlatabilseydim sana ne hissettiklerimi
Cadı kazanında kaynayan
Ama buharlaşmayan

Ama damla haline gelmeyen
Ama bulutlara yapışmayan

Tenimi kurutan yaşadıklarımı sana anlatabilseydim

Yalnızlığım ağzımdan muzdariptir
Bir dolambacım ben
Eti de kemiği de kendine zarar
Kalemine hükmedemeyen ve mürekkebini içemeyen
Yakamozun yerine yansıyan bir korkak ansızlıkta
İşte o benim!

O benim işte!

Anlatmak yerine göstermeyi isterdim sana tüm olanı

Olabilecekleri ve olamayacakları da bir kahve telvesinden sana okumayı isterdim

İnsan bu; sadece ister

Yapmaya gelince bir cemre gibi eriyip gider