Bir Demet Aşk Tarifi
Şu zamana kadar bu nedenle ya da şu nedenle birçok kez yapılmıştır aşkın tarifi. Her tarif öznellik taşısa da hepimizin ortak paydasında bulunur bir parça.
Aşkın tarifini yıllar önce bir nebze de olsa yapmaya çalışmıştım. Geçen yıllar içerisinde benim için tarifin çok değişmediğini anladım. Bu yüzden o zamanlardan kalmasa da o tarif bir yerlerde tekrardan yazmak adına gönlümde kalan satırları dökmeye çalışmak istedim.
Aşk; bir çiçeğe bakmak onu büyütmek gibi özen isteyen ince bir olgudur. Aldınız çiçeği, o taze havadar toprağı saksının içinde, sizin ellerinizde hayranlık içerisinde duruyor öylece. Öyle bakmak olur mu? Sevmek; onunla her gün ilgilenmek, sulamak, güneş yüzü göstermek ve her şeyden önemlisi iletişim halinde olmanız demek.
Unutmamak gerek bazı noktaları. Çok fazla sularsak çürütür, sevdik zannederken yıpratırız. Çok fazla güneş, can yakar. İletişim halinde olduğumuzu zannettiğimizde söylediğimiz kelimelerin niceliği de keza bir o kadar önemlidir.
Bir yerde emek vererek büyüttüğünüz, gözünüzden bile sakındığınız sizin değerli çiçeğiniz elinize avucunuza sığmayacak hale gelecek. O noktada panik yapmadan ihtiyatlı bir şekilde büyütmek gerekiyor toprağı ki daha fazla kök salsın sadakatınız daha da değerlensin.
Sonrasında aşk gönlünüzde taşarken bazen gözyaşlarınızla sulamanız bazen de gülümsemenizle ısıtmalısınız sizi kucaklayan dallarını.
Her çiçek farklı ihtiyaçlara sahip, kimisi suyu çok sever bazen mutluluktan bazen acıdan akan gözyaşlarınızı kimisi güneş görmek ister sürekli kimisi de gün yüzüne hasret bir karanlık mevsimdir. Her ne olursa olsun hepsi ilgi ister ama az ama çok o yüzden iyi anlamalı ona göre değer verip büyütmeliyiz çiçeğimizi.
Seveceğiniz bir çiçek bulma umuduyla.
