Boş Bir Zihin Şeytanın Çalışma Odasıdır
Hayatta bir amacımız olmadığında, kara delikte boşluğa doğru sürükleniyor gibi hissederiz. Yaptığımız veya yapacağımız her şeyin boş olduğunu, hiçbir şeyi etkilemediğimizi düşünürüz. Oysa gerçek; Amazon ormanlarında bir kelebeğin kanat çırpmasının, Amerika’da fırtına çıkmasına neden olabileceğidir.
Ne yapacağını bilmeyen, hedefi olmayan, meşgalesi olmayan, bir büyük anlam içinde yaşadığını hissetmeyen, anlam kaybı yaşayan zihin kendini kaybolmuş hisseder. Böyle düşünen insanlar da endişe çok daha fazla görülür. Çünkü büyük bir belirsizlik vardır. Derin inançları olan insanlar, hayatta ki amacını bulmuş insanlar ise amaç ve hedefleri ile bir hayat organize ederler ve bu hayat içerisinde bir görevleri vardır. Hayatlarının her anında zihnen ve bedenen verimli bir meşguliyet içerisinde olurlar.
Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder; çünkü, her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır.
Zihnimiz boş kaldığında bizi bilinçsiz alışkanlıklarımıza sevkeder. Yani hayatta kalmak için otomatik, bizi güvende tutacak, öngörülebilir alandan çıkarmayacak davranış kalıplarında tutar bizi. Bu da gelişime engel bir şeydir. Yeni bir şey yapamazsın. Ve hep aynı sıkıntıları, dertleri yaşamaya devam edersin. Buradan çıkabilmenin yolu tatmin edici bir şeylerin peşinden koşmak ve bunları üretken alışkanlıklara dönüştürmek, hayatta bir amacımızın olmasıdır. Gezdiğimiz, gördüğümüz şeylerden bir şeyler üretmek, yazmak çizmek gibi üretici bir şeye dönüştürmeliyiz. Bildiğimiz şeyler bizim değildir, hayat deneyim yaparak öğrenilir.
Maslow’un “İhtiyaçlar Hiyerarşisi Piramidi”ni hepimiz biliyoruz. Maslow denilince herkesin aklına gelen ihtiyaçlar hiyerarşisini hatırlayalım istiyorum. 5 evreden oluşan ihtiyaçlar hiyerarşisinin sıralaması şu şekilde:
- Fizyolojik İhtiyaçlar: Açlık, susuzluk, uyku ve buna benzer temel yaşamsal ihtiyaçlar.
- Güvenlik İhtiyacı: Güvenlik, düzen ve dış faktörlerden kaynaklı tehlikelerden korunma.
- Ait Olma ve Sevgi İhtiyacı: Aidiyet, sevgi, kabul görme, sosyal yaşam vb.
- Değer İhtiyaçları: Statü, başarı, başkalarından saygı görme ve kendine saygı ihtiyacı.
- Kendini Gerçekleştirme: Gelişim, bir işi başarıyla tamamlama, yaratıcılık.
Maslow’a göre kendini gerçekleştirme, insanın özünde var olan potansiyelini ortaya çıkarması ve bu potansiyeli kullanabilmesidir. Maslow, 4 evreyi tamamlayarak sonuncu olan kendini gerçekleştirme ihtiyacına ulaşan kişilerin çok az olduğunu söyler.
Nörolog Viktor Emil Frankl ise insanın kendi hayatının anlamını gerçekleştirmekten sorumlu olduğunu söyler.
Mark Twain ise şöyle der: Hayatınızda önemli iki gün vardır; biri doğduğunuz gün, diğeri neden doğduğunuzu keşfettiğiniz gün.
Hepimiz Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisi piramidindeki alt kademeleri tamamladıktan sonra piramidin en tepesindeki “kendini gerçekleştirmek” basamağı için çabalamaya başlarız. Varoluşunumuzu sorgulamaya başlar ve hayattaki amacımızın peşine düşeriz. Yaşadığımız hayatının tatminkâr ve anlamlı olmasını bekleriz. Hepimiz aslında bir amaç arayışındayız.
Peki amacımızı nasıl bulacağız?
Hiç vazgeçmeden deneyerek. Denemek yanılmak, tekrar denemek, tekrar yanılmak, bıkmadan tekrar denemek. Bu döngünün sonunda mutlaka yaparken keyif alacağınız, kendinizi iyi hissedeceğiniz, dünyaya hizmet eden ve sizi tatmin edecek bir tutkuya kavuşmuş olacaksınız. Bulduğunuz amacın ömür boyu sürmesi gerekmiyor. İnsan değişen bir varlık. Dünün tutkusu yarın sizi tatmin etmeyebilir.
Bana göre herkes içinde büyük bir boşluk ile dünyaya geliyor. Yaşam ise o boşluğu doldurmaya anlamlandırmaya çalıştığımız bir serüven, boşluğunu doldurabilecek tutkuyu arama süreci.
Bu yazımı sona çok yakışacak Watkins’in bir sözü ile bitirmek istiyorum.
Hayat amacınızı erkenden bulmak konusunda endişelenmeyin. Sadece yapmaya doğal olarak meyilli hissettiğiniz şeyi yapın, amacınız sizi bulacaktır.
Light Watkins
