Düşman İyi Günde Belli Olur

Normalde hepimizin bildiği ‘’Dost kara günde belli olur.’’ aslında çok değerli bir atasözüdür. Ancak ben bu atasözünü değiştirerek birazcık farklı bir bakış açısı katmak istiyorum. Bana göre insanların kötü gününde yanında olmak hemen hemen herkesin yapabileceği bir şey. Çünkü doğamız gereği güçsüz olanı ya da zayıf olanı gördüğümüzde içimizdeki merhamet duygusu bir anda ortaya çıkıyor. Bazen en katı görünenlerin bile aslında ne kadar yufka yürekli olduğuna şahit oluyoruz.

Sanırım insan olmanın getirilerinden en önemlisi de sahip olduğumuz duygular. İşte bu duyguların en güçlülerinden biri olan merhamet, etrafımızda kötü durumda olan bir kişiyi gördüğümüzde harekete geçmemizi sağlıyor. İster en yakınımız ister hiç tanımadığımız birisi olsun başına kötü bir şey geldiğinde kendimizi karşıdakinin yerine koyup onun için üzülebiliyoruz ve ona yardım etmek istiyoruz. Belki bazılarımız ‘’İyi ki benim başıma gelmedi.’’ diye düşünüp sırasını savdığını hissederek haline şükrediyor. Bu da ayrı bir yazının konusu :) Ama genel olarak bakacak olursak kötü durumda olan birini gördüğümüzde ona destek olma konusunda hiç de zorlanmıyoruz.

Elbette kötü günde karşıdakine destek olmak çok önemli fakat bu desteği en yakınım dediğimiz insanların iyi günlerinde de gösterebiliyor muyuz? Yoksa içten içe karşıdakinin mutluluğunu hazmedemeyip kendimizi onunla kıyaslar halde mi buluyoruz? Bence ikinci durum oldukça yaygın. Ama insanlar bunu kendilerine kolay kolay itiraf edemiyorlar.

Peki en yakınının mutluluğunu kıskanan birinin dostluğu ne kadar samimi olabilir? Bu olsa olsa düşmanlıktır. Çünkü gerçek dostlar sevdiklerinin her şeyin en iyisine layık olduğunu düşünürler. Dostları emeklerinin karşılığını alıp başarılı olduğu zaman ‘’Neden o başarılı oldu? Neden ben başarılı olamadım?’’ diye düşünüp o kişiyi kendilerine rakip görmezler. Dostlarının iyi gününde onları kıskanıp düşmanca davranmazlar. Tüm bunların aksine özellikle dostlarının en mutlu günlerinde onların yanı başında olup gözlerindeki ışıltının sonsuza kadar sürmesini dilerler. İşte bu yazının başlığı ile anlatmak istediğim durum tam da bu aslında. Dostum dediğiniz insanın iyi gününüzde tüm samimiyeti ile yanınızda bulunmaması belki de onun dost değil de düşman olduğunu gösteriyordur.

Gerçek dost bulmanın neredeyse imkansız hale geldiği bu zamanlarda, hayatınızda sizin mutluluğunuzla daha da mutlu olan yakınlarınız varsa onları sakın bırakmayın. Dost görünümlü düşmanlarınızı hayatınızdan elemek için de mutlu olduğunuzda bu duruma nasıl tepki verdiklerine dikkat edin. Eğer sevdiklerinizin iyi gününü hazmedemeyen taraf siz iseniz gerçek bir dost olmak için önce elinizdekilerin kıymetini bilmeyi ve karşıdaki ile kıyas yapmanın nasıl da sizi zehirleyerek yiyip bitiren bir şey olduğunu unutmayın.

İyi bir dost olmamız ve iyi dostlar biriktirmemiz dileğiyle…