Dünya’nın En Büyük Öğretmen Konferansı: “Yeni Normal”e Dair
Covid-19 sonrası eğitimde yaşanacak değişimlerin tartışıldığı uluslararası katılımlı “Yeni Normal Konferansı” nda aldığım notları sizlerle paylaşmak istiyorum. Öncelikle İngilizce konferans yayınını, konferansın Türkiye baş partneri olan ÖRAV (Öğretmen Akademisi Vakfı)’ın öncülüğünde gönüllü olarak çevirip #T4Conf etiketi ile paylaşan arkadaşlara teşekkür ediyorum. Konferansın başında Pota’nın çok etkileyici ve herkesin hemfikir olduğu bir sözü vardı. Bunu aktararak başlamak istiyorum.
“No education system can outperform the quality of its teachers” — Vikas Pota
“Hiçbir eğitim sistemi öğretmen niteliğinin önüne geçemez.” — Vikas Pota
Konferansın adı olan T4'ün açılımı ve konferansın odaklandığı başlıklar şunlar oldu:
- Teacher well-being: Öğretmen iyi olma hali
- Teacher leadership: Öğretmen liderliği
- Teacher technology: Öğretmen teknolojisi
- Teacher collaboration: Öğretmen işbirliği
Ayrıca bu başlıklar pusula olan öğretmenin yeni yönleri olarak da belirtildi.
Konferansta iyi oluş halinin bu sürecin odak noktası olması gerektiği sıkça dile getirildi. Nasıl ki bir uçuşta sorun olduğunda oksijen maskesinin ilk kendimize sonra yanımızdakine takıyorsak burada da ilk olarak öğretmenlere odaklanmak gerektiği söylendi. Yani, öğretmen mutlu ise öğrenci mutlu, veli mutlu ve toplum da mutlu olacaktır.
“Öğretmenler iyi olmazsa toplum da iyi olmayacaktır.” — Hiba Ballout
Ballout, konferansın adında geçen 4T’yi: kendimiz, ailemiz, öğrencilerimiz ve toplum olarak tekrar yorumladı.
OECD Eğitim Direktörü Andreas Schleicher öğretmenler için en iyi üç ipucu olarak şunları söyledi:
- Profesyonel öğrenme toplulukları oluşturun.
- Kullanıma sunulmuş (çevrimiçi) kaynaklardan yararlanın.
- Öğrencilerinizle kurabildiğiniz kadar bağ kurun.
Schleicher, bu süreçte ilk etkilenenlerin öğretmenler olduğunu, uzaktan eğitimde sosyal ve duygusal becerilere yönelik neler yapılabilir sorusunun da önem kazandığını, uzaktan öğrenme sürecini nternet ile kısıtlamayıp televizyon ve radyo gibi farklı çözüm yollarının da düşünülmesi gerektiğini belirtti. Ayrıca öğretmenlere tavsiye olarak bütün sorunların cevaplarını kendi başımıza aramaya çalışmak yerine işbirliği içinde çözmemiz gerektiğini, ailelere tavsiye olarak ise okulun ne olduğunu ve ne anlama geldiğini çocuğuna anlatmanın yapılan bir uzaktan eğitimden daha değerli olacağını ifade etti.
“En büyük endişem bu krizden sonra pedagojik anlamda 20 yıl geriye gideceğimiz.” — Andreas Schleicher
Konferansta eğitimde artık paradigma değişiminin meydana geldiği ve artık müfredatın işe yaramaz içeriklerinden ziyade becerilere odaklanmak için yeniden tasarlanması gerektiği vurgulandı. Dünyadaki en iyi eğitim sistemlerinin apolitik olduğu ve güçlü profesyonel eğitime dayalı çözümler üretmeleri için öğretmenlere güvenmemiz gerektiği, öğretmenlerin eylem araştırması ile hareket etmesi çünkü sahadan en doğru veriyi öğretmenin sağlayacağı vurgulandı.
Öğretmenler için ihtiyaç duyulan üç profesyonel gelişim ise, doğru teknolojik araçları seçmek, doğru öğrenme ortamını tasarlamak ve sosyal duygusal becerileri de kazandırmak olduğu belirtildi.
Ailelerin de bu süreçte sürece dahil olduğu ve bir çocuğu idare etmenin zorluğunu görünce 20 öğrenciyi idare eden öğretmeni daha iyi anladıkları aktarıldı. Teknolojinin hiçbir zaman öğretmenin yerini alamayacağı konusunda herkes hem fikirdi.
“Bir çocuk, bir öğretmen, bir kitap ve bir kalem dünyayı değiştirebilir.” — Ziauddin Yousafzai
Öğrencilere kazandırmak istediğimiz içeriklerde pedagoji yoksa hiçbir yüksek teknolojinin işlemeyeceği, bundan sonra öğrenci merkezli “harmanlanmış (blended) öğrenme”nin ve işbirliğinin önemli olacağı belirtildi.
OECD direktörünün paylaştığı veriler ve konferans boyunca yapılan anketlerin sonuçları ile ilgili ikinci bir yazı da fırsatım olursa yazmak istiyorum. Böylece konferansı takip edemeyenlerin detaylara ulaşmaları için ikinci bir şansı olacaktır.
Yaklaşık 5 saat süren konferansın İngilizce kaydına buradan ulaşabilirsiniz.
