Duygudaş Bir Yabancı

Farklı şeyler yaşayıp aynı şeyleri hisseden milyonlarca bilinçten yalnızca biriyim. Hepimiz aynı şeyleri hissediyor ve farklı yollarla anlatıyoruz; yazarak, çizerek, ağlayarak ve gülerek.

Acılar ve hüzünler, çıplak bir ağacın gövdesine vurulan derin birer balta darbesi sanki. Ağacı hayata ancak yeteri kadar su ve gün ışığı döndürebilir. Bir de toprağa saldığı kökler. Hepimiz buyuz aslında. Köklerimizi derinleştirmeye çalışıyoruz çünkü yaşamak istiyoruz. Var olmak, yemyeşil yapraklarla göğe, sonsuzluğa uzanmak. En azından denemek.

Baltaya dur demeninse bir yolu yok. Ağaç olmanın kaderi bu, biri gelip o baltayı vuracak. Gövdene vurmaya devam ederse ölüm kaçınılmaz ancak dallarına vurursa daha güçlü ve sağlıklı bir şekilde uzanacaksın göğe. Acıya ve hüzne teslim olmak yerine dallarımızı uzatsak ona. Bizi büyütmesine, yeşertmesine izin versek.

Milyonlarca ağaç, hepsi biricik ve benzersiz. Hepsinin ihtiyaçlarıysa aynı. Milyonlarca insan, hepsi biricik ve benzersiz. Hepsinin ihtiyaçları, duyguları, yalnızlıkları ve sancıları, sevinçleri ve alışmışlıkları aynı.

Yıldızlar, galaksiler, karıncalar, filler, ağaçlar, dinozorlar, bakteriler, köpek balıkları… Tüm bu kargaşanın içinde varoluşu hissedebilen, düşünebilen, acı çekebilen, evrenin devasalığı ve kendinin minicikliği hakkında kafa yorabilen bir tür üzerinden tecrübe etmek şans mı, yoksa lanet mi?

Fazıl Say & Serenad Bağcan - Akılla Bir Konuşmam Oldu / Ömer Hayyam