En İnsafsız Haciz Memuru: Doğa

Aldığımız nefesi dahi geri veriyorsak, hiçbir şey bizim değil.
Necip Fazıl

Alınan ve verilen nefesler,

biçilen ve ekilen tarlalar,

kaçılan ve teslim olunan ölüm.

* * *

Hiçbir şey insanın olmuyor esasında.

Bir nefes alır insan, karşılığında bir nefes verir. Anlık yaşanır bu.

Bir buğday sapı hasat eder insan, karşılığında bir buğday tohumu eker toprağa. Yıllık yaşanır bu.

Bir can bulur insan, karşılığında bir can verir. Ömürlük yaşanır bu.

* * *

Doğa kendisinden alınanın bedelini her daim tahsis eder.

Ertelemez.

Arttırmaz fiyatını. İndirmez de.

Bir bedeli vardır onunla yaşamanın. Vermek gerekir zamanında o bedeli.

Ödemezse insan doğaya olan borcunu, siler atar doğa onu.

Yedirmez, içirmez, barındırmaz, yaşatmaz!

* * *

Tutsa insan nefesini, inat etse, sahip olmaya kalksa bir damla nefese.

Ne kadar sürecek? 1 dakika.

Ölür veya bayılır sonrasında. İnat ederse insan, bir nefese karşı, bir can verir yahut şanslıysa yine bir nefes. Ama sahip olamaz bir nefese. Doğa bırakmaz mülkünü.

*

Ekmese insan tarlaya buğdayı, üşengeçlik etse, yetinmeye çalışsa birkaç buğday tanesiyle.

Ne kadar sürecek? 1 yıl.

Açlıktan ölür sonrasında. Üşengeçlik ederse insan, bir buğdaya karşı, bir can verir. Ama sahip olamaz emeksiz ekmeğe. Doğa tahsis eder mülkünü.

*

Kaçarsa insan ölümden, unutkanlık etse, ebediyet fikrini çıkarmasa aklından.

Ne kadar sürecek? 1 ömür.

Ölüm gelir sonrasında. Unutkanlık ederse insan, bir ölüme karşı, bir ömrün pişmanlığını verir. Ama sahip olamaz sonsuz hayata. Doğa ertelemez hükmünü.

* * *

Nefes alıp vermek lazım, birkaç dakika sonrasını düşünerek.

Tarlaları ekmek lazım, birkaç yıl sonrasını düşünerek.

Hayatı yaşamak lazım, ölümü düşünerek.

Yoksa son hissettiğimiz yoğun bir pişmanlık olur,

belki de hep hissedeceğimiz.

Beğendiyseniz alkış atmayı, eklemek veya belirtmek istedikleriniz varsa yorum yapmayı unutmayınız. Yeni yazılarımdan anında haberdar olmak için takip etmeyi de düşünebilirsiniz.

Teşekkürler.