En Yaygın Meslek: Hayat Eleştirmenliği
Gereksiz taraftar oluyoruz. Ya da doğru ifade “aşırı” taraftar oluyoruz. Futbola, partiye, millete, insana, dine… Evet, insan için bu bir gereksinimdir. Yani insanın onu hayata bağlayan, uğruna yaşadığı bir şey olması gerekir ama bizi hayata bağlayan bu şey tamamen kendi hayatımızı etkilemelidir, başkasınınkini değil. Gereksiz taraftar olmakla başladım çünkü bizim olana olumsuz eleştiri yapmak biz Türklerin pek sevdiği şey değildir ve Türk milleti alfa millettir anlayışıyla asla kendimize toz kondurmayız ama bariz hatalarımız var doğru sandığımız. Şuan bunu yapacağım ve bizi, farkında olmadan yapsak bile, eleştireceğim. Bu tabi ki yapmayı en çok sevdiğimiz aktivite olan “başkasının hayatına eleştiri yapmak”
Aslında buna biz izin veriyoruz. Malum sosyal medya hayatımıza çok hızlı ve keskin bir giriş yaptı. Çok çabuk adapte olduk ve rantabl bir şekilde de kullanıyoruz (tabi rantabl anlayışı kişiden kişiye değişir). Hayatlarımızı teşhir etmeye başladık ve bu durum artık bize çok normal geliyor. Hayatlarımız birçok kişinin elinin altında olduğundan da insanlar kendilerinde eleştiri yapma hakkı buluyorlar ama cıks o iş öyle değil işte. “Öğrenmenin yaşı yoktur” yani pekala başkasının hayatını eleştirmek yerine kendi hayatımızı eleştirmeyi öğrenebiliriz bence. Karşı komşu Ayten Hanım yeni bilezik mi almış, alsın; 8 numara Sabri Bey arabayı yenilemiş, yenilesin demek ki insanlar hayatı mutlu bir şekilde yaşamanın formülünü böyle geliştirmişler ya da belki de olması gerekenin bu olduğuna inanmışlar. “Yaşıyorsun bu hayatı yeeaağğ” kime göre yaşıyorum, neye göre yaşıyorum? Eğer bu hayatı yaşama kriteri kahveyle hikaye atmaksa bütün Türkiye yaşıyor bu hayatı, benim hayatımın özenilecek bir yanı yok.
Bence biz Türk milleti çok fazla mesai yapıyoruz, izahı olmayan mevzuların mizahı olur diye diye umursamamız gereken şeyleri de umursamamaya başladık. Beyinler sürekli aktif ama ilmimize, bilgimize katkısı olmayan bir aktiflik. Türkiye’de popüler olan mesleklere bakarsak şüphesiz ilk sırada Youtuberlık var zaten sosyal medya fenomenliği ve DJ’lik de onu peşi sıra takip ediyor. Ha bir de hayat eleştirmenliği var ki biz o meslekte master degree yiz. “Ben hayat okulu bitirdim” de bu işin kılıfı.
Teknoloji hayatlarımızı kolaylaştırdıkça iş gücümüz azaldı ve marifetimiz nerdeyse yok oldu bu sebeple becerebildiğimiz şeylerin sayısı da düştü doğal olarak ama hala kendini geliştirmek adına birşeyler yapmaya çalışan insanlar var. Kendini geliştirmekten kastım tabiki üniversite değil, 4 senenin sonunda alacağımız bir A4 kağıdının bizi geliştireceğine inanmıyorum açıkcası. Kastettiğim sürekli okuyan, sürekli araştıran ve bilgisinin olmadığı konularda çekinmeden “BİLMİYORUM” diyebilen insanlar. Bir de sürekli dünüyle bugününü yarıştıran, yarınına ne katması gerektiğini düşünen insanları eleştirerek psikolojik pranga olan insanlar var ki eğer eleştiri oklarını kendilerine çevirirlerse potansiyellerini keşfedip eleştirdikleri insanlardan daha başarılı olabilirler.
Facebook | Twitter | Instagram | Slack | Kodcular | Editör | Sponsor
