Hareket
Otururken veya uzanırken, hislerimiz ve düşüncelerimiz, ayakta olduğumuzdan daha farklıdır. Hareket ederken çok fazla derin düşüncelere kapılıp gitmeyiz. Belki de hareket etmek bir çeşit meditasyon türüdür.
Yürürken önümüze bakarız, ayağımızı nereye basacağımıza dikkat ederiz, yerde bir çukur var mı, zemin sert mi, karşıdan kim geliyor, sağım ve solum serbest mi, gibi basit ve hayatta kalmaya yönelik düşüncelerle geçiririz hareketimizi. Bazen hareket ederken de derin düşüncelere dalabiliriz tabiiki ama oturduğumuz veya uzandığımız kadar değil. Kendi açımdan bakacak olursam çok fazla oturduğumda ve yattığımda kaybolmuş hissediyorum. Düşünceler sürekli dönüyor ve en sonunda artık rahatsız olmaya başlıyorum. Kaygılar, karamsarlıklar, kurgular baş göstermeye başlıyor. Fakat hareket halindeyken, birileriyle konuştuğumda, bir şeyler yaptığımda rahatlıyorum. Düşüncelerim sadeleşiyor ve kendime daha çok yaklaşıyorum.
Oturduğumuzda aklımıza bir sürü fikir gelebilir, fakat bunlar genellikle yüzeyseldir çünkü hareket barındırmazlar. Hareket, bir fikri derinleştirmenin yoludur. Çünkü hareket ettikçe, o fikri yüzeysellikten kurtarıp onunla ilgili deneyler yaparız. Fikri hareketle deneyimleriz. Belki de çok bilmek değil, derin bilmek önemlidir. Belki de hareket bir çeşit meditasyondur ve istediğimiz her şeyi oldurabilmenin yoludur. Çünkü ben, oturup sadece düşünerek bir yere varamadım henüz. Varacağımı da düşünmüyorum.
