Hasse
Huzur nasıldır bilir misin? Ben bilmem, bilmek de imkânsız gelir bana. Çünkü bilgi suretinde değildir aslında. İçini kuşatan hisler bütünüdür huzur. Bir melodi dolanır aklında. Rengarenk ilkbahar çiçeklerinin ağaç dallarında belirivermesini sağlayacak bir melodi. Ruhunun dallarını süsleyen çiçekler birer birer açılır her bir tınının işitilmesiyle. Kuşlar eşlik eder melodine. Sonra bir rüzgar eser. Üşütmeyen bir serinlikle uyandırır seni. Denizin o tuzlu kokusunu getirir beraberinde. Derin bir nefes çekersin ciğerlerine. Her bir hücren yenilenir taptaze havayla. Can gelir ruhuna. Rüzgar; parmaklarının arasında dolanır, saçlarınla oynar. Rüzgarın tesirini yumuşatan bir güneş vardır başının üstünde. Huzmelerini uzatır sana. Bütün sıcaklığıyla sarıp sarmalar seni tıpkı bir dostunmuşçasına. İçin ısınır. Belki biraz da mayışırsın. Hafifçe kapanan göz kapaklarının ardından bütün ihtişamıyla ışıldayan dostunu görürsün. Masmavi semada bir yer edinmiştir kendine. Bulutlar onunla dans etmektedir bütün masumiyetleriyle. Sonra oynaşan kuşlar geliverirler. Sarının, mavinin ve beyazın arasından geçip yeşillere saklanırlar. Saklambaç için muhteşem bir mekandır dallar. Yaprakların arasında kaybolurlar. Sonra içlerinden birini çalıların ardında gizlenirken görürsün. Minik hışırtılarla tekrardan gözden kaybolur. Çalıları süsleyen mor yemişler ilişir gözüne. Birazını toplar avucuna koyarsın. Mora boyanır ellerin. Sonra tane tane yemeye başlarsın meyveleri. Cennetin aromasını damağında hissedersin. Tat katarlar ruhuna. Sonra başını geriye yatırırsın. Toprak karşılar seni bütün nezaketi ve yumuşaklığıyla. Gözlerini kaparsın ve canına can katan her şeyi aynı anda hissedersin. Hepsi her bir hücrende bir yer edinir tohum gibi ve sonra filizlenir. İlkbahar çiçekleri gibi “Merhaba!” der dünyaya çiçeklerin. İşte böyle bir şeydir huzur. Ruhumun anla bütünleştiği her yerdedir.
